Andrzej Manecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Państwowa Nagroda I stopnia
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Państwowa Nagroda I stopnia
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH
|honorAGH=Profesor Honorowy AGH
|name=Andrzej Manecki
}}{{Funkcja
|image_size=12352
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
Linia 36: Linia 33:
W 1964 roku na podstawie pracy "Polimetaliczne żyły okolicy Radzimowic", której promotorem był profesor Andrzej Bolewski, uzyskał stopień doktora.
W 1964 roku na podstawie pracy "Polimetaliczne żyły okolicy Radzimowic", której promotorem był profesor Andrzej Bolewski, uzyskał stopień doktora.


W 1968 roku na postawie rozprawy "Studium mineralogiczno-petrograficzne polimetalicznych żył okolicy Wojcieszowa (Dolny Śląsk) uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1968 roku na postawie rozprawy "Studium mineralogiczno-petrograficzne polimetalicznych żył okolicy Wojcieszowa (Dolny Śląsk)" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 1978 roku został profesorem nadzwyczajnym.
W 1978 roku został profesorem nadzwyczajnym.


W larach 1985-1989 był kierownikiem Zakładu Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż.
W latach 1985-1989 był kierownikiem Zakładu Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż.


W 1989 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1989 roku otrzymał tytuł profesora.


W latach 1984-1990 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego. Dokonał wówczas reorientacji kierunków naukowych i dydaktycznych wzmacniając w profilu kształcenia ochronę środowiska i geofizykę stosowaną, co znalazło wyraz w zmianie nazwy wydziału na Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz w nowych programach dydaktycznych.
W latach 1984-1990 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego. Dokonał wówczas reorientacji kierunków naukowych i dydaktycznych wzmacniając w profilu kształcenia ochronę środowiska i geofizykę stosowaną, co znalazło wyraz w zmianie nazwy wydziału na Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz w nowych programach dydaktycznych. W czasie pełnienia funkcji dziekana zakupił budynek w Miękini koło Krzeszowic, który zaadaptowano na dom szkoleniowy Wydziału.


W latach 1991-2002 był kierownikiem Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii.
W latach 1991-2002 był kierownikiem Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii.
Linia 50: Linia 47:
W latach 1992-1994 kierował w AGH polskim zespołem w polsko-amerykańskim grancie dotyczącym zmian geochemii środowiska pod wpływem kwaśnych opadów, a wyniki były publikowane i prezentowane na konferencjach w USA.  
W latach 1992-1994 kierował w AGH polskim zespołem w polsko-amerykańskim grancie dotyczącym zmian geochemii środowiska pod wpływem kwaśnych opadów, a wyniki były publikowane i prezentowane na konferencjach w USA.  


Zorganizował i przez kilka lat kierował Podyplomowym Studium Przygotowania Kadr do Badań Geologicznych za Granica.
Zorganizował i przez kilka lat kierował Podyplomowym Studium Przygotowania Kadr do Badań Geologicznych za Granicą. Opiekuje się nieprzerwanie, studenckim ruchem naukowym jako opiekun Koła Naukowego Geologów, które będąc studentem współorganizował.


Autor około 180 publikacji.
Autor około 180 publikacji.


Promotor 13 prac doktorskich.
Promotor 13 prac doktorskich oraz wielu magisterskich.


Zainicjował pierwsze w Polsce badania mineralogiczno-petrograficzne degradacji kamieni budowlanych na przykładzie krakowskich zabytków architektury.
Zainicjował pierwsze w Polsce badania mineralogiczno-petrograficzne degradacji kamieni budowlanych na przykładzie krakowskich zabytków architektury.


W latach 1980/1981 kierował pracami nad raportem w sprawie szkodliwego oddziaływania Huty Aluminium w Skawinie. Raport ten był był podstawą decyzji Rządy do zamknięcia Huty.
W latach 1980-1981 kierował pracami nad raportem w sprawie szkodliwego oddziaływania Huty Aluminium w Skawinie. Raport ten był podstawą decyzji Rządy do zamknięcia Huty.


W latach 1995-2000 był kierownikiem Zakładu Sozologii w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energia PAN.
W latach 1995-2000 był kierownikiem Zakładu Sozologii w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN.


Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego naukowej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie.
Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego naukowej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie.
Linia 74: Linia 71:
Od 1984 roku - przez wiele lat - kierował w AGH zespołem do badań geologicznych, mineralogiczno-petrograficznych i geochemicznych w Arktyce. Współorganizował ekspedycje naukowe na Spitsbergen, a w latach 1984, 1985 i 1988 był kierownikiem.
Od 1984 roku - przez wiele lat - kierował w AGH zespołem do badań geologicznych, mineralogiczno-petrograficznych i geochemicznych w Arktyce. Współorganizował ekspedycje naukowe na Spitsbergen, a w latach 1984, 1985 i 1988 był kierownikiem.


Od 1988 roku reprezentował Polskę z głosem stanowiącym w International Mineralogical Association, w CNMMN,był przewodniczącym Komitetu Nauk Mineralogicznych przy VII Wydziale PAN i redaktorem naczelnym wydawanych w PAN "Pracach Mineralogicznych".
Od 1988 roku reprezentował Polskę z głosem stanowiącym w International Mineralogical Association, w CNMMN, był przewodniczącym Komitetu Nauk Mineralogicznych przy VII Wydziale PAN i redaktorem naczelnym wydawanych w PAN "Pracach Mineralogicznych".


W zakresie mineralogii i petrografii ma znaczne osiągnięcia w badaniach składu mineralnego materii kosmicznej. W latach 1974-1988 był przedstawicielem Polski w Komisji Kosmomineralogii IMA.
W zakresie mineralogii i petrografii ma znaczne osiągnięcia w badaniach składu mineralnego materii kosmicznej. W latach 1974-1988 był przedstawicielem Polski w Komisji Kosmomineralogii IMA.


Członek Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie), Polskiego Klubu Ekologicznego, Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska, Komisji Kosmomineralogii Międzynarodowej Asocjacji Mineralog. IMA (przedstawiciel Polski) w latach 1974–1988, Komisji Nowych Minerałów i Nazw Minerałów IMA (przedstawiciel Polski 1988), Komisji Historii i Dokumentacji Badań Polarnych PAN, Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi, Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN,
Członek Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie), Polskiego Klubu Ekologicznego, Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska, Komisji Kosmomineralogii Międzynarodowej Asocjacji Mineralog. IMA (przedstawiciel Polski) w latach 1974-1988, Komisji Nowych Minerałów i Nazw Minerałów IMA (przedstawiciel Polski 1988), Komisji Historii i Dokumentacji Badań Polarnych PAN, Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi, Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN.


===== Odznaczenia i nagrody =====
===== Odznaczenia i nagrody =====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1978), [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2003), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal im. Karola Bohdanowicza (najwyższe wyróżnienie Towarzystwa Geosynoptyków „Geos”), [[Państwowa Nagroda I stopnia]],  sześciokrotnie Ministra Edukacji Narodowej (indywidualne i zespołowe) 1971–1994, Honoris Gratia, [[Państwowa Nagroda I stopnia]]
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1978), [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2003), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Medal im. Karola Bohdanowicza (najwyższe wyróżnienie Towarzystwa Geosynoptyków „Geos”), [[Państwowa Nagroda I stopnia]],  sześciokrotnie Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (indywidualne i zespołowe) 1971-1994, Honoris Gratia


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 96: Linia 93:
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 195
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 195
* Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, 261 s.
* Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, 261 s.
* Manecki A.: Ludzie nauk o Ziemi i Kosmosie : z wydarzeniami lat minionych tle. Kraków 2023, 446 s., [foto]
* Prof. Andrzej Manecki Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2015, 29, [1] s.
* Prof. Andrzej Manecki Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2015, 29, [1] s.
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 106
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 106
Linia 119: Linia 117:


* Andrzej Manecki (mineralog) [online] [przeglądany 6.09.2023]. Dostępny w:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Manecki_(mineralog)  
* Andrzej Manecki (mineralog) [online] [przeglądany 6.09.2023]. Dostępny w:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Andrzej_Manecki_(mineralog)  
* Jubileusz 90-lecia urodzin i 70-lecia pracy naukowo-dydaktycznej prof. dr hab. inż Andrzeja Maneckiego [online] [przeglądany 11.03.2024]. Dostępny w: http://www.ptmin.pl/biuletynwrzesien2023.pdf 


{{DEFAULTSORT:Manecki, Andrzej }}
{{DEFAULTSORT:Manecki, Andrzej }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 08.09.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 16.03.2024</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:08, 14 mar 2024

Andrzej Manecki
Andrzej Manecki.jpg
Nazwisko Manecki
Imię / imiona Andrzej
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia 8 września 1933
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geochemia, mineralogia, ochrona środowiska, petrografia
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1984–1990)
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Państwowa Nagroda I stopnia
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19841990

Prof. dr hab. inż. Andrzej Manecki (1933–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geochemia, mineralogia, ochrona środowiska, petrografia

Nota biograficzna

Urodził się 8 września 1933 roku w Krakowie.

W 1951 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie.

W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, które ukończył w 1957 roku

W 1957 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Petrografii Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1964 roku na podstawie pracy "Polimetaliczne żyły okolicy Radzimowic", której promotorem był profesor Andrzej Bolewski, uzyskał stopień doktora.

W 1968 roku na postawie rozprawy "Studium mineralogiczno-petrograficzne polimetalicznych żył okolicy Wojcieszowa (Dolny Śląsk)" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1978 roku został profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1985-1989 był kierownikiem Zakładu Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż.

W 1989 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1984-1990 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego. Dokonał wówczas reorientacji kierunków naukowych i dydaktycznych wzmacniając w profilu kształcenia ochronę środowiska i geofizykę stosowaną, co znalazło wyraz w zmianie nazwy wydziału na Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska oraz w nowych programach dydaktycznych. W czasie pełnienia funkcji dziekana zakupił budynek w Miękini koło Krzeszowic, który zaadaptowano na dom szkoleniowy Wydziału.

W latach 1991-2002 był kierownikiem Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii.

W latach 1992-1994 kierował w AGH polskim zespołem w polsko-amerykańskim grancie dotyczącym zmian geochemii środowiska pod wpływem kwaśnych opadów, a wyniki były publikowane i prezentowane na konferencjach w USA.

Zorganizował i przez kilka lat kierował Podyplomowym Studium Przygotowania Kadr do Badań Geologicznych za Granicą. Opiekuje się nieprzerwanie, studenckim ruchem naukowym jako opiekun Koła Naukowego Geologów, które będąc studentem współorganizował.

Autor około 180 publikacji.

Promotor 13 prac doktorskich oraz wielu magisterskich.

Zainicjował pierwsze w Polsce badania mineralogiczno-petrograficzne degradacji kamieni budowlanych na przykładzie krakowskich zabytków architektury.

W latach 1980-1981 kierował pracami nad raportem w sprawie szkodliwego oddziaływania Huty Aluminium w Skawinie. Raport ten był podstawą decyzji Rządy do zamknięcia Huty.

W latach 1995-2000 był kierownikiem Zakładu Sozologii w Instytucie Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN.

Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego naukowej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie.

Profesor Honorowy AGH 2015 za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze intersdyscyplinarnym z zakresu mineralogii z kosmomineralogią, geologii Arktyki, ochrony środowiska, za rozwój kadry naukowej, działalność organizacyjną i dydaktyczną na rzecz Uczelni i polskiego środowiska naukowego, oraz promocję AGH w Polsce i na świecie.

W 2017 roku na jego cześć jeden z minerałów odkrytych w Górach Sowich nazwano maneckiitem.

W 2023 roku otrzymał odznakę Honoris Gratia za wybitne zasługi dla Krakowa.

6 września 2023 roku w Auli AGH odbył się uroczysty Jubileusz 90-lecia urodzin i 70-lecia działalności naukowej Profesora.

Od 1984 roku - przez wiele lat - kierował w AGH zespołem do badań geologicznych, mineralogiczno-petrograficznych i geochemicznych w Arktyce. Współorganizował ekspedycje naukowe na Spitsbergen, a w latach 1984, 1985 i 1988 był kierownikiem.

Od 1988 roku reprezentował Polskę z głosem stanowiącym w International Mineralogical Association, w CNMMN, był przewodniczącym Komitetu Nauk Mineralogicznych przy VII Wydziale PAN i redaktorem naczelnym wydawanych w PAN "Pracach Mineralogicznych".

W zakresie mineralogii i petrografii ma znaczne osiągnięcia w badaniach składu mineralnego materii kosmicznej. W latach 1974-1988 był przedstawicielem Polski w Komisji Kosmomineralogii IMA.

Członek Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddział w Krakowie), Polskiego Klubu Ekologicznego, Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska, Komisji Kosmomineralogii Międzynarodowej Asocjacji Mineralog. IMA (przedstawiciel Polski) w latach 1974-1988, Komisji Nowych Minerałów i Nazw Minerałów IMA (przedstawiciel Polski 1988), Komisji Historii i Dokumentacji Badań Polarnych PAN, Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi, Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003), Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal im. Karola Bohdanowicza (najwyższe wyróżnienie Towarzystwa Geosynoptyków „Geos”), Państwowa Nagroda I stopnia, sześciokrotnie Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (indywidualne i zespołowe) 1971-1994, Honoris Gratia

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/manecki-andrzej-002163

Źródła do biogramu

Książki

  • Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 52-54, [foto]
  • Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 1434-258
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 195
  • Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, 261 s.
  • Manecki A.: Ludzie nauk o Ziemi i Kosmosie : z wydarzeniami lat minionych tle. Kraków 2023, 446 s., [foto]
  • Prof. Andrzej Manecki Profesorem Honorowym Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2015, 29, [1] s.
  • [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 106
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 220-221, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 77, [foto]
  • Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 24, 53-54, [foto]

Artykuły

  • Czy naukowcy z AGH znajdą ropę i gaz na Spitsbergenie? [wypowiedź prof. Andrzeja Maneckiego]. Dziennik Polski 2009, nr 149 (27-28 VI 2009), s. A5
  • Górecka N., Górecki W.: Laureaci Medalu im. Karola Bohdanowicza : Andrzej Manecki. Polish Journal of Mineral Resources 2006, Vol. 10, wyd. spec., s. 171, 195-196, [foto]
  • Laureat Medalu im. Karola Bohdanowicza - prof. dr hab. inż Andrzej Manecki. Polish Journal of Mineral Resources 2004, Vol. 8, s. 219-223, [foto]
  • Manecki A.: Fragmenty wystąpienia profesora Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 126, s. 21
  • Nowe minerały upamiętniają krakowskich profesorów. Dziennik Polski 2017, nr 143 (22 VI 2017), s. B2
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 26.11.2014], s. 2, 10-11, 27
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 29.04.2015], s. 1, 2, 26-27, 65
  • Ratajczak T.: Pięćdziesiąt lat pracy naukowej i dydaktycznej w AGH profesora dr. hab. inż. Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 126, s. 20-21, [27], [foto]
  • Rzepa G.: Odznaczenie Honoris Gratia dla profesora Andrzeja Maneckiego. Biuletyn AGH 2023, nr 183-184, s. 13-14,[foto]
  • Skowroński A.: Nagroda naukowa im. St. Staszica dla prof. Andrzeja Maneckiego. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2007, nr 173 s. 11
  • Skowroński A.: New honorary members of the Mineralogical Society of Poland : Andrzej Manecki. Mineralogia Polonica 2005, Vol. 36, no. 1, s. 63-64, [foto]

Inne

stan na dzień 16.03.2024