Roman Józef Woźniacki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Woźniacki
|family-name=Woźniacki
|given-name=Roman
|given-name=Roman Józef
|additional-name=Józef
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Roman Woźnicki.jpg
|birth_date=12 grudnia 1920
|birth_date=12 grudnia 1920
|birth_place=Myślenice
|birth_place=Myślenice
|death_date=5 maja 1995
|death_date=8 maja 1995
|fields=gospodarka cieplna
|fields=metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe.
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Roman Józef Woźniacki
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Roman Józef Woźniacki''' (1920–1995) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Roman Józef Woźniacki''' (1920-1995)


Specjalność: gospodarka cieplna
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
'''Imię Nazwisko'''
 
Dyscyplina/specjalności:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 8 maja 1995 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.


Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku. Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).
W czasie wojny pracował jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.


Pracownik branżowego Instytutu Odlewnictwa w Krakowie. W AGH asystent Katedry Matematyki, adiunkt Wydziału Metalurgii (1954–1969), docent, a następnie profesor Instytutu Metalurgii.
Po wojnie podjął studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.


Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.
W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.  


Autor lub współautor artykułów z zakresu pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego.
Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH. W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]].  
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.


== Źródła do biogramu ==
W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.


==== Książki ====
Autor lub współautor wielu artykułów naukowych z dziedziny zastosowania metod matematycznych w technice cieplnej oraz pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego, 20 patentów.


* Kto jest kim w Polsce. s. 811
Był prekursorem stosowania rachunku krakowianowego w obliczeniach cieplnych.


==== Artykuły ====
Wypromował 13 doktorów oraz około 150 prac magisterskich i inżynierskich. Był recenzentem kilkudziesięciu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.
 
*
 
==== Inne ====
 
* Ku chwale przodków pionu hutniczego [online] [przeglądany 23.03. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu http://www.ppm.agh.edu.pl/fileadmin/default/templates/css/j/ppm/system/dokumenty/rys_historyczny/5_Ku_chwale_Przodkow_pionu_hutniczego.pdf
 
{{DEFAULTSORT:Nazwisko, Imię}}
 
[[Category:Biogramy]]
 
lub
 
{{DEFAULTSORT:Nazwisko, Imię}}
 
[[Category:Biogramy]] [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
 
 
 
Informacja w kolorze czerwonym, zamieszczona przy biogramach do uzupełnienia (opracowania):
 
 
 
 
oraz w kolorze czerwonym umieszczona na końcu biogramu:
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 23.03.2019</span>'''''


Od 1991 roku na emeryturze.


Brał udział w wielu konferencjach i Zjazdach Termodynamików Polskich. Współpracował z wieloma ośrodkami naukowymi w kraju.


Od 1951 roku  był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej, członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.


==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Honorowy Wydziału Metalurgicznego AGH, nagrody państwowe, resortowe i nagrody Rektora AGH


== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
* Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
* Profesor Roman Woźniacki. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 112-113, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 54
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 115-116, [foto]
* Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012. [Oprac. red. B Pawłowski]. Kraków 2012, s. 139-140, [foto]


==== Inne ====


* Cmentarz parafialny Kraków Salwator - Grobonet [online] [przeglądany 12.03.2024]. Dostępny w: https://krakowsalwator.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=wyniki&name=wo%C5%BAniacki&submit=Szukaj
* Ku chwale przodków pionu hutniczego, s. 20 [online] [przeglądany 23.03.2019]. Dostępny w: http://www.ppm.agh.edu.pl/fileadmin/default/templates/css/j/ppm/system/dokumenty/rys_historyczny/5_Ku_chwale_Przodkow_pionu_hutniczego.pdf


{{DEFAULTSORT:Woźniacki, Roman Józef}}
{{DEFAULTSORT:Woźniacki, Roman Józef}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:30, 12 mar 2024

Roman Józef Woźniacki
Roman Woźnicki.jpg
Nazwisko Woźniacki
Imię / imiona Roman Józef
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 grudnia 1920
Miejsce urodzenia Myślenice
Data śmierci 8 maja 1995
Dyscyplina/specjalności metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr hab. inż. Roman Józef Woźniacki (1920-1995)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców

Nota biograficzna

Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 8 maja 1995 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W czasie wojny pracował jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się w Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.

Po wojnie podjął studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.

W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.

Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.

W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.

W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.

Autor lub współautor wielu artykułów naukowych z dziedziny zastosowania metod matematycznych w technice cieplnej oraz pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego, 20 patentów.

Był prekursorem stosowania rachunku krakowianowego w obliczeniach cieplnych.

Wypromował 13 doktorów oraz około 150 prac magisterskich i inżynierskich. Był recenzentem kilkudziesięciu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.

Od 1991 roku na emeryturze.

Brał udział w wielu konferencjach i Zjazdach Termodynamików Polskich. Współpracował z wieloma ośrodkami naukowymi w kraju.

Od 1951 roku był członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej, członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Honorowy Wydziału Metalurgicznego AGH, nagrody państwowe, resortowe i nagrody Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
  • Profesor Roman Woźniacki. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 112-113, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 54
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 115-116, [foto]
  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951), Wydział Metalurgiczny (1951-1993), Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału : 1922-2012. [Oprac. red. B Pawłowski]. Kraków 2012, s. 139-140, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Roman_Józef_Woźniacki&oldid=83371”