Eugeniusz Śliwiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 44 | * [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 44 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 128 | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== |
Wersja z 15:35, 21 lis 2023
Eugeniusz Śliwiński | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Śliwiński |
Imię / imiona | Eugeniusz
|
Data urodzenia | 10 lutego 1917 |
Miejsce urodzenia | Moskwa |
Data śmierci | 22 maja 1976 |
Miejsce śmierci | Kraków
|
Wydział | Wydział Górniczy
|
Eugeniusz Śliwiński biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności:
Nota biograficzna
Urodził się 10 lutego 1917 roku w Moskwie. Zmarł 22 maja 1976 roku w Krakowie.
W 1936 roku w Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie uzyskał maturę.
W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył w 1939 roku uzyskując magisterium z zakresu filologii klasycznej.
W czasie II wojny przebywał w Zawierciu, przymusowo był zatrudniony jako tłumacz w Śląskich Zakładach Przemysłu Druciarskiego, brał udział w tajnym nauczaniu.
W 1945 roku podjął studia matematyczne w Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończył w 1951 roku uzyskując magisterium w zakresie matematyki.
W 1949 roku rozpoczął pracę młodszego asystenta w Zakładzie Matematyki Wydziału Górniczego AGH.
W latach 1954-1956 był na aspiranturze w IM PAN w Warszawie, którą przerwał ze względu na stan zdrowia.
W 1963 roku na podstawie pracy ????, której promotorem był profesor Mirosław Krzyżański, przedstawionej w Wydziale ???? UJ, uzyskał stopień doktora.
W tym samym roku powrócił do AGH i rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie i Katedrze Elektrotechniki Przemysłowej Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej.
Doktoryzował się 1963 na UJ w (promotor: Mirosław Krzyżański*). Po doktoracie powrócił do pracy naukowej w AGH w Katedrze Elektroniki Przemysłowej na Wydziale Elektroniki Górniczej i Hutniczej, a od 1969 w Zakładzie Identyfikacji Procesów Technicznych w Instytucie Automatyki i Elektroniki. Habilitację matematyczną uzyskał w 1972 roku na UAM w Poznaniu. Wskutek choroby serca w 1976 roku przeszedł na rentę inwalidzką i w miesiąc potem zmarł. Opublikował około 10 prac z teorii równań różniczkowych cząstkowych.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 44
- [Skład Osobowy AGH … 1950/51]. Kraków 1951, s. 128
Artykuły
Inne
stan na dzień 21.11.2023