Marian Brożek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=11 czerwca 1946
|birth_date=11 czerwca 1946
|birth_place=Tarnów - Mościce
|birth_place=Tarnów - Mościce
|death_date=16 sierpnia 2016
|death_date=13 sierpnia 2016
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, przeróbka kopalin stałych, zastosowanie fizyki w inżynierii środowiska, zastosowanie fizyki w procesach przeróbki
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, przeróbka kopalin stałych, zastosowanie fizyki w inżynierii środowiska, zastosowanie fizyki w procesach przeróbki
Linia 18: Linia 18:
==Nota biograficzna==
==Nota biograficzna==


Urodził się w 11 czerwca 1946 roku w Tarnowie-Mościcach. Zmarł w 16 sierpnia 2016 roku w Krakowie i tam został pochowany na Cmentarzu Białoprądnickim.
Urodził się 11 czerwca 1946 roku w Tarnowie-Mościcach. Zmarł 13 sierpnia 2016 roku w Krakowie i tam został pochowany na Cmentarzu Białoprądnickim.
W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UJ. W tym samym roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Fizycznych Metod Wzbogacania na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii).
Pracę doktorską obronił w 1980 roku, stopień doktora habilitowanego w zakresie przeróbki kopalin stałych uzyskał w 1997 roku; tytuł profesora w 2006 roku.
Od 2003 (?) roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego; od 2011 na stanowisku profesora zwyczajnego.


Przez wiele lat pełnił funkcję Przewodniczącego Wydziałowego NSZZ Solidarność, Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej NSZZ Solidarność, a także Przewodniczącego Komisji Pojednawczej ds. Nauczycieli Akademickich AGH.
Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym w Tarnowie.
 
W latach 1965-1971 studiował fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki iChemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czerwcu 1971 roku na podstawie pracy „Relaksacja dielektryczna w p-azoksyanizolu” uzyskał stopień magistra fizyki ze specjalnością fizyka ciała stałego.
 
W tym samym roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Fizycznych Metod Wzbogacania na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii).
 
W 1980 roku na podstawie pracy „Badania nad zastosowaniem separacji magnetohydrostatycznej do wzbogacania surowców mineralnych”, napisanej pod kierunkiem profesora Władysława uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
 
W 1997 roku na podstawie rozprawy „Analiza wzbogacalności i wzbogacania surowców z uwzględnieniem ich właściwości fizycznych oraz oddziaływań między ziarnami” uzyskał stopień stopień doktora habilitowanego
 
1 czerwca 1999 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a 8 czerwca 2006 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.
 
W latach 1997-1999 był zastępcą kierownika Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów, a w latach 1999-2002 jego kierownikiem.
 
Uczestniczył w pracach wielu komisji działających na rzecz Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii AGH. W latach 1999-2002 był członkiem Rady Programowej kierunku Inżynieria Środowiska.
 
Obszarem jego działalności naukowej był szeroko rozumiany opis matematyczny w oparciu o prawa fizyki zjawisk i procesów fizykochemicznego wzbogacania surowców prowadzący do pogłębienia ich zrozumienia i stworzenia praw rządzących procesami przeróbczymi. Na podstawie opublikowanego dorobku można skonkretyzować następujące grupy występujących w nim zagadnień:
- modelowanie heurystyczne (z wykorzystaniem podstawowych praw fizyki) procesów przeróbczych oraz właściwości materiałów uziarnionych,
- technologia wzbogacania magnetycznego i grawitacyjnego surowców mineralnych,
- kinetyka flotacji,
- podstawowe problemy procesów rozdrabniania i występujących w nich zjawisk elementarnych.
Na podkreślenie zasługuje fakt konsekwentnego podejścia Profesora do opisu zjawisk i procesów przeróbczych metodami modelowania matematycznego oraz dążenia do empirycznej weryfikacji uzyskiwanych wyników. Prowadził wykłady i seminaria na studiach dziennych i zaocznych I i II stopnia kształcenia w zakresie przedmiotów przeróbczych na kierunku górnictwo i geologia (fizyczne metody wzbogacania, procesy grawitacyjne, technologie procesów przeróbczych, flotacja, metody oceny surowców) a na kierunku inżynieria środowiska (fizyka i fizyka środowiska). Na studiach doktoranckich Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii prowadził wykłady z zastosowania równań różniczkowych, zwyczajnych i cząstkowych w górnictwie i inżynierii środowiska oraz fizyki w technice i inżynierii środowiska. Aktywnie uczestniczył w konferencjach krajowych i zagranicznych, gdzie prezentował wyniki swoich badań, brał żywy udział w dyskusjach, prezentował referaty plenarne. Stworzyło mu to pozycję uznanego specjalisty z zakresu fizycznych i fizykochemicznych metod wzbogacania.
 
Dużo miejsca w jego pracy zajmował problem modelowania matematycznego w przeróbce surowców mineralnych. Najważniejszymi osiągnięciami w tej  problematyce  są:
- stworzenie wielofazowego modelu dyspersyjnego budowy ziarna mineralnego,
- opracowanie fizycznego modelu dla  funkcji rozdziału we wzbogacalniku zawiesinowym
- określenie rozkładu stałej prędkości adhezji dla surowców wieloskładnikowych,
- opracowanie modelu prawdopodobieństwa zderzenia ziarna i pęcherzyka przy wykorzystaniu rozkładu Boltzmanna,
- analiza procesu rozdrabniania w oparciu o zachowanie się  pojedynczego ziarna.
Rozwiązania te są bardzo istotne dla wyjaśnienia i interpretacji omawianych zjawisk i stanowią znaczący wkład w ich dokładne poznanie i analizę. Prof. Brożek dokładał wielu starań aby wyniki swoich badań dokumentować i weryfikować eksperymentalnie. Weryfikacja badań opierała się zwykle o bardzo dobre opracowania statystyczne, które podnosiły rangę i jakość stosowanych metod oceny zgodności teorii z praktyką.
 
Jest autorem około 150 publikacji, w tym 2 podręczników i 4 monografii.
 
Był też autorem lub współautorem niepublikowanych opracowań naukowo-badawczych na zlecenie przemysłu górniczego, a także projektów badawczych KBN i opinii naukowych. Wiele z tych opracowań zostało wykonanych po nominacjach profesorskich.
 
Promotor 5 prac doktorskich oraz recenzentem prac doktorskich. Był też promotorem kilkudziesięciu prac magisterskich i dyplomowych oraz wielokrotnie opiekunem wakacyjnych obozów naukowych studentów.
 
Był recenzentem w trzech czasopismach z listy filadelfijskiej: "Separation Science and Technology", "Mineral Processing and Extractive Metallurgy Review" i "Physicochemical Problems of Mineral Processing". Był też członkiem kolegium redakcyjnego czasopism "Physicochemical Problems of Mineral Processing" oraz "Inżynieria Mineralna".
 
Od 1980 roku był członkiem NSZZ "Solidarność", a w latach 1989-2010 pełnił funkcję przewodniczącego NSZZ "Solidarność" na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii AGH, w latach 2006-2015 był przewodniczącym Komisji Pojednawczej ds. Nauczycieli Akademickich AGH. Był również członkiem sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych Komitetu Górnictwa PAN oraz jury konkursu o nagrodę im. Profesora Henryka Czeczotta. Od 1995 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Przeróbki Kopalin, a także jego współzałożycielem.


====Odznaczenia i nagrody====
====Odznaczenia i nagrody====
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka za długoletnią Służbę, Srebrna Odznaka Zasłużony dla Górnictwa
 
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złota Odznaka za długoletnią Służbę, Srebrna Odznaka Zasłużony dla Górnictwa, Brązowa Odznaka Zasłużony dla Górnictwa RP, Dyrektor Górniczy III stopnia, Dyrektor Górniczy II stopnia, Dyrektor Górniczy I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia, liczne nagrody za współpracę z przemysłem, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


====Bibliografia publikacji====
====Bibliografia publikacji====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/brozek-marian-01776
 
https://badap.agh.edu.pl/autor/brozek-marian-001776


==Źródła do biogramu==
==Źródła do biogramu==


====Książki====
====Książki====
* Kwiek J.: "Solidarność" w Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1980-1990. Kraków 2015, s. 22, 91, 342, 345, 354
* Kwiek J.: "Solidarność" w Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1980-1990. Kraków 2015, s. 22, 91, 342, 345, 354
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 234
* [Skład Osobowy AGH... 1971-72]. Kraków 1973, s. 52
* [Skład Osobowy AGH... 1971-72]. Kraków 1973, s. 52
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 99, 112
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 99, 112


====Artykuły====
====Artykuły====
* ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2011, nr 40, s. 10
* ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2011, nr 40, s. 10
* ''Dziennik Polski'' 2016 nr 191 (17 VIII 2016), s. A11 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2016, nr 191 (17 VIII 2016), s. A11 [nekr.]
* Surowiak A., Foszcz D., Niedoba T.: Professor Marian Brozek, Ph.D., D.Sc. (1946-2016). ''Physicochemical Problems of Mineral Processing'' [online]. 2017, Vol. 53, Iss. 1, s. 670-681 [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://www.minproc.pwr.wroc.pl/journal/pdf/ppmp53-1.670-681.pdf, [foto]


====Inne====


====Inne====
* Informacja od p. Macieja Brożka - syna, [inf. z dnia 10.12.2022]
* Nauka Polska - OPI - Ośrodek Przetwarzania Informacji [online] [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=36826&_k=pn5wsp
* Katedra Przeróbki Kopalin i Ochrony Środowiska : historia katedry [online] [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://www.kpk.agh.edu.pl/h.htm
* Nauka Polska [online] [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://nauka-polska.pl/#/profile/scientist?id=36826&_k=pn5wsp
* Odznaczenia dla pracowników pionu górniczego AGH ... [online] [przeglądany 17.02.2021]. Dostępny w: http://www.biuletyn.agh.edu.pl/archiwum_bip/_2005/_137/20_01_137.html
* Wydział Górnictwa i Geoinżynierii [online] [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://www.wgig.agh.edu.pl/pl/Aktualnosci/1471334873#&slider1=4, [foto]
* Wydział Górnictwa i Geoinżynierii [online] [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://www.wgig.agh.edu.pl/pl/Aktualnosci/1471334873#&slider1=4, [foto]
'''<span style=color:red;''>biogram będzie uzupełniony</span>'''


{{DEFAULTSORT:Brożek, Marian}}
{{DEFAULTSORT:Brożek, Marian}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 11:02, 17 paź 2023

Marian Brożek
Marian Brożek.jpg
Nazwisko Brożek
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 11 czerwca 1946
Miejsce urodzenia Tarnów - Mościce
Data śmierci 13 sierpnia 2016
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, przeróbka kopalin stałych, zastosowanie fizyki w inżynierii środowiska, zastosowanie fizyki w procesach przeróbki
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. Marian Brożek (1946-2016)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, przeróbka kopalin stałych, zastosowanie fizyki w inżynierii środowiska, zastosowanie fizyki w procesach przeróbki

Nota biograficzna

Urodził się 11 czerwca 1946 roku w Tarnowie-Mościcach. Zmarł 13 sierpnia 2016 roku w Krakowie i tam został pochowany na Cmentarzu Białoprądnickim.

Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym w Tarnowie.

W latach 1965-1971 studiował fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki iChemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czerwcu 1971 roku na podstawie pracy „Relaksacja dielektryczna w p-azoksyanizolu” uzyskał stopień magistra fizyki ze specjalnością fizyka ciała stałego.

W tym samym roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Fizycznych Metod Wzbogacania na Wydziale Górniczym AGH (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii).

W 1980 roku na podstawie pracy „Badania nad zastosowaniem separacji magnetohydrostatycznej do wzbogacania surowców mineralnych”, napisanej pod kierunkiem profesora Władysława uzyskał stopień doktora nauk technicznych.

W 1997 roku na podstawie rozprawy „Analiza wzbogacalności i wzbogacania surowców z uwzględnieniem ich właściwości fizycznych oraz oddziaływań między ziarnami” uzyskał stopień stopień doktora habilitowanego

1 czerwca 1999 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a 8 czerwca 2006 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1997-1999 był zastępcą kierownika Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów, a w latach 1999-2002 jego kierownikiem.

Uczestniczył w pracach wielu komisji działających na rzecz Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii AGH. W latach 1999-2002 był członkiem Rady Programowej kierunku Inżynieria Środowiska.

Obszarem jego działalności naukowej był szeroko rozumiany opis matematyczny w oparciu o prawa fizyki zjawisk i procesów fizykochemicznego wzbogacania surowców prowadzący do pogłębienia ich zrozumienia i stworzenia praw rządzących procesami przeróbczymi. Na podstawie opublikowanego dorobku można skonkretyzować następujące grupy występujących w nim zagadnień: - modelowanie heurystyczne (z wykorzystaniem podstawowych praw fizyki) procesów przeróbczych oraz właściwości materiałów uziarnionych, - technologia wzbogacania magnetycznego i grawitacyjnego surowców mineralnych, - kinetyka flotacji, - podstawowe problemy procesów rozdrabniania i występujących w nich zjawisk elementarnych. Na podkreślenie zasługuje fakt konsekwentnego podejścia Profesora do opisu zjawisk i procesów przeróbczych metodami modelowania matematycznego oraz dążenia do empirycznej weryfikacji uzyskiwanych wyników. Prowadził wykłady i seminaria na studiach dziennych i zaocznych I i II stopnia kształcenia w zakresie przedmiotów przeróbczych na kierunku górnictwo i geologia (fizyczne metody wzbogacania, procesy grawitacyjne, technologie procesów przeróbczych, flotacja, metody oceny surowców) a na kierunku inżynieria środowiska (fizyka i fizyka środowiska). Na studiach doktoranckich Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii prowadził wykłady z zastosowania równań różniczkowych, zwyczajnych i cząstkowych w górnictwie i inżynierii środowiska oraz fizyki w technice i inżynierii środowiska. Aktywnie uczestniczył w konferencjach krajowych i zagranicznych, gdzie prezentował wyniki swoich badań, brał żywy udział w dyskusjach, prezentował referaty plenarne. Stworzyło mu to pozycję uznanego specjalisty z zakresu fizycznych i fizykochemicznych metod wzbogacania.

Dużo miejsca w jego pracy zajmował problem modelowania matematycznego w przeróbce surowców mineralnych. Najważniejszymi osiągnięciami w tej problematyce są: - stworzenie wielofazowego modelu dyspersyjnego budowy ziarna mineralnego, - opracowanie fizycznego modelu dla funkcji rozdziału we wzbogacalniku zawiesinowym - określenie rozkładu stałej prędkości adhezji dla surowców wieloskładnikowych, - opracowanie modelu prawdopodobieństwa zderzenia ziarna i pęcherzyka przy wykorzystaniu rozkładu Boltzmanna, - analiza procesu rozdrabniania w oparciu o zachowanie się pojedynczego ziarna. Rozwiązania te są bardzo istotne dla wyjaśnienia i interpretacji omawianych zjawisk i stanowią znaczący wkład w ich dokładne poznanie i analizę. Prof. Brożek dokładał wielu starań aby wyniki swoich badań dokumentować i weryfikować eksperymentalnie. Weryfikacja badań opierała się zwykle o bardzo dobre opracowania statystyczne, które podnosiły rangę i jakość stosowanych metod oceny zgodności teorii z praktyką.

Jest autorem około 150 publikacji, w tym 2 podręczników i 4 monografii.

Był też autorem lub współautorem niepublikowanych opracowań naukowo-badawczych na zlecenie przemysłu górniczego, a także projektów badawczych KBN i opinii naukowych. Wiele z tych opracowań zostało wykonanych po nominacjach profesorskich.

Promotor 5 prac doktorskich oraz recenzentem prac doktorskich. Był też promotorem kilkudziesięciu prac magisterskich i dyplomowych oraz wielokrotnie opiekunem wakacyjnych obozów naukowych studentów.

Był recenzentem w trzech czasopismach z listy filadelfijskiej: "Separation Science and Technology", "Mineral Processing and Extractive Metallurgy Review" i "Physicochemical Problems of Mineral Processing". Był też członkiem kolegium redakcyjnego czasopism "Physicochemical Problems of Mineral Processing" oraz "Inżynieria Mineralna".

Od 1980 roku był członkiem NSZZ "Solidarność", a w latach 1989-2010 pełnił funkcję przewodniczącego NSZZ "Solidarność" na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii AGH, w latach 2006-2015 był przewodniczącym Komisji Pojednawczej ds. Nauczycieli Akademickich AGH. Był również członkiem sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych Komitetu Górnictwa PAN oraz jury konkursu o nagrodę im. Profesora Henryka Czeczotta. Od 1995 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Przeróbki Kopalin, a także jego współzałożycielem.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za długoletnią Służbę, Srebrna Odznaka Zasłużony dla Górnictwa, Brązowa Odznaka Zasłużony dla Górnictwa RP, Dyrektor Górniczy III stopnia, Dyrektor Górniczy II stopnia, Dyrektor Górniczy I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia, liczne nagrody za współpracę z przemysłem, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/brozek-marian-001776

Źródła do biogramu

Książki

  • Kwiek J.: "Solidarność" w Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1980-1990. Kraków 2015, s. 22, 91, 342, 345, 354
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 234
  • [Skład Osobowy AGH... 1971-72]. Kraków 1973, s. 52
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 99, 112

Artykuły

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2011, nr 40, s. 10
  • Dziennik Polski 2016, nr 191 (17 VIII 2016), s. A11 [nekr.]
  • Surowiak A., Foszcz D., Niedoba T.: Professor Marian Brozek, Ph.D., D.Sc. (1946-2016). Physicochemical Problems of Mineral Processing [online]. 2017, Vol. 53, Iss. 1, s. 670-681 [przeglądany 20.07.2018]. Dostępny w: http://www.minproc.pwr.wroc.pl/journal/pdf/ppmp53-1.670-681.pdf, [foto]

Inne