Jerzy Włodzimierz Bernasik: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Bernasik | |family-name=Bernasik | ||
|given-name=Jerzy Włodzimierz | |given-name=Jerzy Włodzimierz | ||
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH | |||
|image=Jerzy Bernasik.jpg | |||
|birth_date=6 luty 1939 | |||
|birth_place=Gołonóg | |||
|fields=geodezja i kartografia, fotogrametria | |||
|function=Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wydziału Geodezji Górniczej (1981-1985) | |||
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska | |||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | |||
}} | }} | ||
'''Jerzy Włodzimierz Bernasik''' | Dr hab. inż., prof. AGH '''Jerzy Włodzimierz Bernasik''' (1939–) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, fotogrametria | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 6 lutego 1939 roku w | Urodził się 6 lutego 1939 roku w Gołonogu koło Dąbrowy Górniczej. | ||
W 1962 roku ukończył Wydział Geodezji Górniczej AGH i 1 lutego rozpoczął pracę Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]]. | |||
W 1971 roku na podstawie pracy "Możliwości stosowania metod terrofotogrametrycznych do badania odkształceń budowli objętych wpływami eksploatacji górniczej" uzyskał doktorat. W 1984 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. Od 1990 roku był docentem, a w 1995 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. | |||
W latach 1981-1985 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. Od 1996 roku zastępca kierownika Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]]. | |||
Był przewodniczącym Wydziałowej Komisji ds. Modernizacji Kształcenia, czego efektem było opracowanie regulaminu i programu kształcenia szeregowego, fakultatywnego i punktowego. Był przewodniczącym Wydziałowej Komisji Dydaktycznej w okresie wdrażania zreformowanego kształcenia, opiekunem Studenckiego Koła Fotografii i Fotogrametrii, w latach 1982-1984 wiceprzewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej, wiceprzewodniczącym Wydziałowej Komisji Wyborczej. W latach 1989-1990 był członkiem Rektorskiej Komisji Oceniającej Wydziału Geodezji Górniczej, był też kierownikiem KBN-owskiego projektu badawczego (GRANT). | |||
Odbył staże naukowe i zawodowe w: Pracownia Fotogrametryczna Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu, Libii - Khums i Gharyan - gdzie opracował mapę metodą fotograficzną oraz w Darnah, gdzie wykonał pomiary związane z opracowaniem mapy, Instytucie Politechnicznym we Lwowie, Włoszech - Brescia - opracował dokumentację architektoniczną zabytkowego amfiteatru. | |||
Autor ponad 60 publikacji, w tym 4 książek. | |||
Promotor prac doktorskich. | |||
Był rzeczoznawcą NOT ds. fotogrametrii. | |||
Członek Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji, NSZZ "Solidarność", od 1995 roku uczestnik czteroosobowego zespołu ekspertów AGH ratujących Kopiec Józefa Piłsudskiego. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Odznaka "Za zasługi dla geodezji i kartografii", Srebrna Odznaka Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Złota Odznaka ZHP, Nagroda Doleżala (Wiedeń), kilkadziesiąt Nagród Rektora AGH. | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https://badap.agh.edu.pl/autor/bernasik-jerzy-001893 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 19: | Linia 48: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 56, [foto] | ||
* Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 68 | |||
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1962/63]. Kraków 1963, s. 40 | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 22, [foto] | |||
* | |||
{{DEFAULTSORT:Bernasik, Jerzy Włodzimierz}} | {{DEFAULTSORT:Bernasik, Jerzy Włodzimierz}} | ||
Linia 34: | Linia 59: | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.09.2023</span>''''' |
Aktualna wersja na dzień 14:23, 13 wrz 2023
Jerzy Włodzimierz Bernasik | |
---|---|
Nazwisko | Bernasik |
Imię / imiona | Jerzy Włodzimierz |
Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. AGH |
Data urodzenia | 6 luty 1939 |
Miejsce urodzenia | Gołonóg
|
Dyscyplina/specjalności | geodezja i kartografia, fotogrametria |
Pełnione funkcje | Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wydziału Geodezji Górniczej (1981-1985) |
Wydział | Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej |
Dr hab. inż., prof. AGH Jerzy Włodzimierz Bernasik (1939–)
Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, fotogrametria
Nota biograficzna
Urodził się 6 lutego 1939 roku w Gołonogu koło Dąbrowy Górniczej.
W 1962 roku ukończył Wydział Geodezji Górniczej AGH i 1 lutego rozpoczął pracę Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej.
W 1971 roku na podstawie pracy "Możliwości stosowania metod terrofotogrametrycznych do badania odkształceń budowli objętych wpływami eksploatacji górniczej" uzyskał doktorat. W 1984 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. Od 1990 roku był docentem, a w 1995 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
W latach 1981-1985 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. Od 1996 roku zastępca kierownika Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.
Był przewodniczącym Wydziałowej Komisji ds. Modernizacji Kształcenia, czego efektem było opracowanie regulaminu i programu kształcenia szeregowego, fakultatywnego i punktowego. Był przewodniczącym Wydziałowej Komisji Dydaktycznej w okresie wdrażania zreformowanego kształcenia, opiekunem Studenckiego Koła Fotografii i Fotogrametrii, w latach 1982-1984 wiceprzewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej, wiceprzewodniczącym Wydziałowej Komisji Wyborczej. W latach 1989-1990 był członkiem Rektorskiej Komisji Oceniającej Wydziału Geodezji Górniczej, był też kierownikiem KBN-owskiego projektu badawczego (GRANT).
Odbył staże naukowe i zawodowe w: Pracownia Fotogrametryczna Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu, Libii - Khums i Gharyan - gdzie opracował mapę metodą fotograficzną oraz w Darnah, gdzie wykonał pomiary związane z opracowaniem mapy, Instytucie Politechnicznym we Lwowie, Włoszech - Brescia - opracował dokumentację architektoniczną zabytkowego amfiteatru.
Autor ponad 60 publikacji, w tym 4 książek.
Promotor prac doktorskich.
Był rzeczoznawcą NOT ds. fotogrametrii.
Członek Polskiego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji, NSZZ "Solidarność", od 1995 roku uczestnik czteroosobowego zespołu ekspertów AGH ratujących Kopiec Józefa Piłsudskiego.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka "Za zasługi dla geodezji i kartografii", Srebrna Odznaka Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Złota Odznaka ZHP, Nagroda Doleżala (Wiedeń), kilkadziesiąt Nagród Rektora AGH.
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/bernasik-jerzy-001893
Źródła do biogramu
Książki
- Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 56, [foto]
- Rys historyczny Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska. [Red. Z. Niedojadło et al.]. Kraków 2001, s. 68
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1962/63]. Kraków 1963, s. 40
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 22, [foto]
stan na dzień 13.09.2023