Józef Antoni Dubiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Dubiński
|family-name=Dubiński
|given-name=Józef
|given-name=Józef Antoni
|additional-name=Antoni
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Jozef_Dubinski.jpg
|image=Jozef_Dubinski.jpg
|birth_date=5 grudnia 1945
|birth_date=5 grudnia 1945
|birth_place=Uście Solne k. Bochni
|birth_place=Uście Solne k. Bochni
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska; geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych
|function=Naczelny Dyrektor Głównego Instytutu Górnictwa 2001-
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski Orderu Wynalazczości Królestwa Belgii, wielokrotne odznaczenia państwowe i resortowe
|dhc_year=2012
|dhc_year=2012
|dhc_reason=za wybitny wkład w rozwój geofizyki górniczej, a szczególnie sejsmologii kopalnianej, interdyscyplinarnych badań dotyczących podziemnego górnictwa węgla i rud miedzi oraz za osiągnięcia w zakresie działań na rzecz rozwoju kadry naukowej o najwyższych kwalifikacjach w naukach o Ziemi i naukach górniczych
|dhc_reason=za wybitny wkład w rozwój geofizyki górniczej, a szczególnie sejsmologii kopalnianej, interdyscyplinarnych badań dotyczących podziemnego górnictwa węgla i rud miedzi oraz za osiągnięcia w zakresie działań na rzecz rozwoju kadry naukowej o najwyższych kwalifikacjach w naukach o Ziemi i naukach górniczych
|name=Józef Antoni Dubiński
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=41243
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Józef Antoni Dubiński''' (1945-)
Prof. dr hab. inż. '''Józef Antoni Dubiński''' (1945-)


Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska; geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych


== Nota biograficzna ==  
== Nota biograficzna ==  
Urodził się 5 grudnia 1945 roku w Uściu Solnym k. Bochni. W 1963 roku podjął studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, w specjalności geofizyka stosowana, które ukończył w 1969 roku. Po ukończeniu studiów przez rok pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Toruniu, a następnie w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki Stosowanej AGH w Krakowie.
Urodził się 5 grudnia 1945 roku w Uściu Solnym k. Bochni.  
 
W 1963 roku podjął studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, w specjalności geofizyka stosowana, które ukończył w 1969 roku. Po ukończeniu studiów przez rok pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Toruniu, a następnie w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki Stosowanej AGH w Krakowie.


Od 1971 roku jego kariera naukowa i zawodowa związana jest z Głównym Instytutem Górnictwa w Katowicach. Doktor nauk technicznych 1978 roku, doktor habilitowany 1990 roku, tytuł profesora nauk technicznych 1995 roku. W 1997 roku ukończył podyplomowe studia menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w zakresie programu Master of Business Administration (MBA). Odbył kilka staży zagranicznych między innymi w Instytucie Geofizyki Ruhr — Uniwersytetu w Bochum (Niemcy) w 1985 roku, w USA — w zakresie problematyki pozyskiwania i utylizacji metanu z pokładów węgla, zorganizowany przez Ministerstwo Środowiska (EPA) 1992 roku.
Od 1971 roku jego kariera naukowa i zawodowa związana jest z Głównym Instytutem Górnictwa w Katowicach. Doktor nauk technicznych 1978 roku, doktor habilitowany 1990 roku, tytuł profesora nauk technicznych 1995 roku. W 1997 roku ukończył podyplomowe studia menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w zakresie programu Master of Business Administration (MBA). Odbył kilka staży zagranicznych między innymi w Instytucie Geofizyki Ruhr — Uniwersytetu w Bochum (Niemcy) w 1985 roku, w USA — w zakresie problematyki pozyskiwania i utylizacji metanu z pokładów węgla, zorganizowany przez Ministerstwo Środowiska (EPA) 1992 roku.
Linia 58: Linia 25:
Podstawowy nurt działalności naukowo-badawczej i wkład do światowej nauki górniczej związany jest przede wszystkim z geofizyką górniczą i geomechaniką, a w ostatnich latach problematyką gospodarki zasobami, przede wszystkim w odniesieniu do złóż węgla kamiennego i brunatnego, a także rozwojem czystych technologii wykorzystania tych nośników energii.
Podstawowy nurt działalności naukowo-badawczej i wkład do światowej nauki górniczej związany jest przede wszystkim z geofizyką górniczą i geomechaniką, a w ostatnich latach problematyką gospodarki zasobami, przede wszystkim w odniesieniu do złóż węgla kamiennego i brunatnego, a także rozwojem czystych technologii wykorzystania tych nośników energii.


Zastępca Naczelnego Dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa ds. Naukowo-Badawczych w latach 1991–2001. Od 2001, przez kolejne dwie kadencje (2006, 2011), Naczelny Dyrektor GIG. Następnie został Przewodniczącym Rady Naukowej GIG. Główny Instytut Górnictwa to placówka naukowo-badawcza zatrudniająca obecnie ok. 600 pracowników, posiadająca uprawnienia do nadawania stopni naukowych w zakresie nauk technicznych w 2. dyscyplinach: górnictwo i geologia inżynierska oraz inżynieria środowiska.
Zastępca Naczelnego Dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa ds. Naukowo-Badawczych w latach 1991–2001. Od 2001, przez kolejne dwie kadencje (2006, 2011), Naczelny Dyrektor GIG, następnie Przewodniczący Rady Naukowej GIG. Główny Instytut Górnictwa to placówka naukowo-badawcza posiadająca uprawnienia do nadawania stopni naukowych w zakresie nauk technicznych w 2 dyscyplinach: górnictwo i geologia inżynierska oraz inżynieria środowiska.


Autor ponad 300. publikacji naukowych w tym wielu książek, artykułów naukowych i monografii, współautor kilkunastu patentów. Promotor 8 doktoratów, recenzent ponad 20 prac doktorskich, ok. 50 rozpraw habilitacyjnych oraz ponad 40 wniosków o nadanie tytułu profesora.
Autor ponad 300 publikacji naukowych w tym wielu książek, artykułów naukowych i monografii, współautor kilkunastu patentów. Promotor 8 doktoratów, recenzent ponad 20 prac doktorskich, ok. 50 rozpraw habilitacyjnych oraz ponad 40 wniosków o nadanie tytułu profesora.


Był zapraszany do wygłoszenia licznych wykładów za granicą, między innymi w Chinach na Uniwersytecie Górniczym w Xuzhou oraz w Chińskim Instytucie Badawczym Węgla w Pekinie, w Chile (La Serena), Czechach (Ostrava), USA (Denver, Pittsburgh, Washington), RPA (Welkom) i Wietnamie (SaPa; Ha Long) oraz występował jako generalny sprawozdawca na IX Międzynarodowym Kongresie Mechaniki Skał w Paryżu 1999 roku i keynote speaker na XX i XXII Światowych Kongresach Górniczych w Teheranie (2005) i Istambule (2011).
Był zapraszany do wygłoszenia licznych wykładów za granicą, między innymi w Chinach na Uniwersytecie Górniczym w Xuzhou oraz w Chińskim Instytucie Badawczym Węgla w Pekinie, w Chile (La Serena), Czechach (Ostrava), USA (Denver, Pittsburgh, Washington), RPA (Welkom) i Wietnamie (SaPa; Ha Long) oraz występował jako generalny sprawozdawca na IX Międzynarodowym Kongresie Mechaniki Skał w Paryżu 1999 roku i keynote speaker na XX i XXII Światowych Kongresach Górniczych w Teheranie (2005) i Istambule (2011).


Korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek zagraniczny Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodnicznych, Wiceprzewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, członek  Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopnii Naukowych, członek Komisji i Sekcji Górnictwa i Energetyki Polskiej Akademii Umiejętności, redaktor i członek rad redakcyjnych licznych czasopism specjalistycznych oraz rad naukowych instytucji naukowych.
Członek-korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek zagraniczny Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, Wiceprzewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, członek  Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych, członek Komisji i Sekcji Górnictwa i Energetyki Polskiej Akademii Umiejętności. Pełni funkcję Prezydenta Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych oraz Fundacji Bezpieczne Górnictwo im. prof. W. Cybulskiego.
Doktor Honoris Causa Narodowego Uniwersytetu Górniczego w Dnietropietrowsku (Ukraina) 2010, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 2012.  
Doktor Honoris Causa Narodowego Uniwersytetu Górniczego w Dnietropietrowsku (Ukraina) 2010, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 2012.  


== Bibliografia ==
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], Krzyż Komandorski Orderu Wynalazczości Królestwa Belgii, Kryształowy Laur Umiejętności i Kompetencji – nagroda Regionalnej Izby Gospodarczej, wielokrotne odznaczenia państwowe i resortowe
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====  
==== Książki ====  
* Informator nauki polskiej 2006. T. 4A : ludzie nauki A-O. [Warszawa] cop. 2006, s. 171
 
* Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 29 czerwca 2012. Kraków [2012], s. 1-35, [foto]
* Dubiński J.: studia na AGH początkiem mojej drogi naukowej. W: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie : jubileusz 100-lecia królowej nauk górniczo-hutniczych. Poczet Gwarków Śląskich, Z. 11. Katowice 2019, s. 359-368, [foto]
* Informator nauki polskiej 2006. T. 4A : ludzie nauki A-O. [Warszawa] 2006, s. 171
* Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 29 czerwca 2012. Kraków [2012], s. 70 [2], [foto]
   
   
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* Leśniak A.: Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 56-57, s. 14-16     
* Leśniak A.: Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 56-57, s. 14-16     
* Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH : 29 czerwca 2012. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 56-57, s. 2 [foto]
* Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH : 29 czerwca 2012. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 56-57, s. 2, [foto]
* Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH – 29 czerwca 2012. ''Vivat Akademia'' 2012, nr 9, s. 14. [foto]
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' z dnia 30.05.2012], s. 1, 20–21, 103
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' z dnia 30.05.2012], s. 1, 20–21, 103
   
   
==== Inne ====  
==== Inne ====
 
* Prof. dr hab. inż. Józef Dubiński... [online] [przeglądany 10.11.2016]. Dostępny w: http://www.gig.eu/pl/newsy/prof-dr-hab-inz-jozef-dubinski-naczelny-dyrektor-glownego-instytutu-gornictwa-zostal
* 16 stycznia 2016 r. profesor Józef Dubiński... [online] [przeglądany 10.11.2016]. Dostępny w: http://www.gig.eu/pl/newsy/16-stycznia-2016r-profesor-jozef-dubinski-wieloletni-naczelny-dyrektor-glownego-instytutu
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Józefowi Antoniemu Dubińskiemu, [foto]
* Zaproszenie na uroczyste posiedzenie Senatu AGH poświęcone nadaniu godności Doktora Honoris Causa Profesorowi Józefowi Antoniemu Dubińskiemu, [foto]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.03.2023</span>'''''


{{DEFAULTSORT:Dubiński, Józef Antoni}}
{{DEFAULTSORT:Dubiński, Józef Antoni}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 17:54, 28 mar 2023

Józef Antoni Dubiński
Jozef Dubinski.jpg
Nazwisko Dubiński
Imię / imiona Józef Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 5 grudnia 1945
Miejsce urodzenia Uście Solne k. Bochni


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2012
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitny wkład w rozwój geofizyki górniczej, a szczególnie sejsmologii kopalnianej, interdyscyplinarnych badań dotyczących podziemnego górnictwa węgla i rud miedzi oraz za osiągnięcia w zakresie działań na rzecz rozwoju kadry naukowej o najwyższych kwalifikacjach w naukach o Ziemi i naukach górniczych
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr hab. inż. Józef Antoni Dubiński (1945-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, inżynieria i ochrona środowiska, geofizyka górnicza, ochrona terenów górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 5 grudnia 1945 roku w Uściu Solnym k. Bochni.

W 1963 roku podjął studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, w specjalności geofizyka stosowana, które ukończył w 1969 roku. Po ukończeniu studiów przez rok pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Toruniu, a następnie w Międzyresortowym Instytucie Geofizyki Stosowanej AGH w Krakowie.

Od 1971 roku jego kariera naukowa i zawodowa związana jest z Głównym Instytutem Górnictwa w Katowicach. Doktor nauk technicznych 1978 roku, doktor habilitowany 1990 roku, tytuł profesora nauk technicznych 1995 roku. W 1997 roku ukończył podyplomowe studia menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w zakresie programu Master of Business Administration (MBA). Odbył kilka staży zagranicznych między innymi w Instytucie Geofizyki Ruhr — Uniwersytetu w Bochum (Niemcy) w 1985 roku, w USA — w zakresie problematyki pozyskiwania i utylizacji metanu z pokładów węgla, zorganizowany przez Ministerstwo Środowiska (EPA) 1992 roku.

Podstawowy nurt działalności naukowo-badawczej i wkład do światowej nauki górniczej związany jest przede wszystkim z geofizyką górniczą i geomechaniką, a w ostatnich latach problematyką gospodarki zasobami, przede wszystkim w odniesieniu do złóż węgla kamiennego i brunatnego, a także rozwojem czystych technologii wykorzystania tych nośników energii.

Zastępca Naczelnego Dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa ds. Naukowo-Badawczych w latach 1991–2001. Od 2001, przez kolejne dwie kadencje (2006, 2011), Naczelny Dyrektor GIG, następnie Przewodniczący Rady Naukowej GIG. Główny Instytut Górnictwa to placówka naukowo-badawcza posiadająca uprawnienia do nadawania stopni naukowych w zakresie nauk technicznych w 2 dyscyplinach: górnictwo i geologia inżynierska oraz inżynieria środowiska.

Autor ponad 300 publikacji naukowych w tym wielu książek, artykułów naukowych i monografii, współautor kilkunastu patentów. Promotor 8 doktoratów, recenzent ponad 20 prac doktorskich, ok. 50 rozpraw habilitacyjnych oraz ponad 40 wniosków o nadanie tytułu profesora.

Był zapraszany do wygłoszenia licznych wykładów za granicą, między innymi w Chinach na Uniwersytecie Górniczym w Xuzhou oraz w Chińskim Instytucie Badawczym Węgla w Pekinie, w Chile (La Serena), Czechach (Ostrava), USA (Denver, Pittsburgh, Washington), RPA (Welkom) i Wietnamie (SaPa; Ha Long) oraz występował jako generalny sprawozdawca na IX Międzynarodowym Kongresie Mechaniki Skał w Paryżu 1999 roku i keynote speaker na XX i XXII Światowych Kongresach Górniczych w Teheranie (2005) i Istambule (2011).

Członek-korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek zagraniczny Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, Wiceprzewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, członek Centralnej Komisji ds. Tytułów i Stopni Naukowych, członek Komisji i Sekcji Górnictwa i Energetyki Polskiej Akademii Umiejętności. Pełni funkcję Prezydenta Międzynarodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych oraz Fundacji Bezpieczne Górnictwo im. prof. W. Cybulskiego. Doktor Honoris Causa Narodowego Uniwersytetu Górniczego w Dnietropietrowsku (Ukraina) 2010, Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 2012.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Wynalazczości Królestwa Belgii, Kryształowy Laur Umiejętności i Kompetencji – nagroda Regionalnej Izby Gospodarczej, wielokrotne odznaczenia państwowe i resortowe

Źródła do biogramu

Książki

  • Dubiński J.: studia na AGH początkiem mojej drogi naukowej. W: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie : jubileusz 100-lecia królowej nauk górniczo-hutniczych. Poczet Gwarków Śląskich, Z. 11. Katowice 2019, s. 359-368, [foto]
  • Informator nauki polskiej 2006. T. 4A : ludzie nauki A-O. [Warszawa] 2006, s. 171
  • Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 29 czerwca 2012. Kraków [2012], s. 70 [2], [foto]

Artykuły

  • Leśniak A.: Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH. Biuletyn AGH 2012, nr 56-57, s. 14-16
  • Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH : 29 czerwca 2012. Biuletyn AGH 2012, nr 56-57, s. 2, [foto]
  • Profesor Józef Antoni Dubiński Doktorem Honoris Causa AGH – 29 czerwca 2012. Vivat Akademia 2012, nr 9, s. 14. [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... z dnia 30.05.2012], s. 1, 20–21, 103

Inne

stan na dzień 28.03.2023