Bernard Nowak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Nowak
|family-name=Nowak
|given-name=Bernard
|given-name=Bernard
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Bernard Nowak.jpg
|birth_date=2 czerwca 1949
|birth_date=2 czerwca 1949
|birth_place=Chorzów
|birth_place=Chorzów
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
}}
}}
''Bernard Nowak'''   
Prof. dr hab. inż. '''Bernard Nowak''' (1949-)    
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 14: Linia 18:
Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie.
Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie.


W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. ????
W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.  


W 1973 roku rozpoczął pracę w Instytucie Górnictwa Podziemnego.
W 1974 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Wentylacji i Klimatyzacji Przemysłowej Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
 
W 1981 roku na podstawie pracy "Wieloparametrowa regulacja procesu klimatyzacji górniczej przestrzeni roboczej (wyrobisko, komora) w obecności zakłóceń losowych" uzyskał doktorat.
 
W 1991 roku został doktorem habilitowanym.
 
W 1996 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.
 
W latach 1992-1996 był pełnomocnikiem umowy AG Sian - AGH. Członek Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH.
 
Od 1998 roku, przez ponad 20 lat, był kierownikiem Studium Podyplomowego w zakresie Aerologii Górniczej.
 
W latach 2002-2015 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.
 
W 1998 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
 
W 2003 roku uzyskał nominację Ministra ENiS na stanowisko profesora zwyczajnego w AGH.
 
Autor i współautor ponad 150 publikacji, w tym 7 książek oraz 3 patentów.
 
Promotor 8 prac doktorskich.
 
Brał udział w 6 projektach badawczych (w 5 jako kierownik i w 1 jako realizator) oraz w 7 projektach celowych (w 4 jako kierownik i w 3 jako wykonawca).
 
Od 2002 roku rzeczoznawca ds. Ruchu Zakładu Górniczego.
 
W 2019 roku przeszedł na emeryturę.
 
Członek m.in.: Sekcji Aerologii Górniczej PAN (od 1992 roku), Sekcji Górnictwa w Komitecie Badań Naukowych, Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH, Komitetu Redakcyjnego Kwartalnika "Górnictwo i Geoinżynieria", Komitetu Redakcyjnego Działowego Górnictwa, Geodezji i Ochrony Środowiska, Jury Nagrody im. prof. H. Czeczotta (2000-2016) oraz przewodniczący (3 kadencje) Okręgowej Komisji Wyborczej na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Nagroda im. prof. H. Czeczotta, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/nowak-bernard-001708


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 26: Linia 62:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 141
 
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 240-241
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 26
 
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 117, 126, 131, 134, 142, 199
*
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 251, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====  


*
* Na podstawie informacji od Bernarda Nowaka [10.02.2021]


{{DEFAULTSORT:Nowak, Bernard}}
{{DEFAULTSORT:Nowak, Bernard}}
Linia 41: Linia 77:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 15.02.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.02.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 09:41, 13 lut 2023

Bernard Nowak
Bernard Nowak.jpg
Nazwisko Nowak
Imię / imiona Bernard
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 2 czerwca 1949
Miejsce urodzenia Chorzów


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Bernard Nowak (1949-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych

Nota biograficzna

Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie.

W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1974 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Wentylacji i Klimatyzacji Przemysłowej Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.

W 1981 roku na podstawie pracy "Wieloparametrowa regulacja procesu klimatyzacji górniczej przestrzeni roboczej (wyrobisko, komora) w obecności zakłóceń losowych" uzyskał doktorat.

W 1991 roku został doktorem habilitowanym.

W 1996 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.

W latach 1992-1996 był pełnomocnikiem umowy AG Sian - AGH. Członek Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH.

Od 1998 roku, przez ponad 20 lat, był kierownikiem Studium Podyplomowego w zakresie Aerologii Górniczej.

W latach 2002-2015 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.

W 1998 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W 2003 roku uzyskał nominację Ministra ENiS na stanowisko profesora zwyczajnego w AGH.

Autor i współautor ponad 150 publikacji, w tym 7 książek oraz 3 patentów.

Promotor 8 prac doktorskich.

Brał udział w 6 projektach badawczych (w 5 jako kierownik i w 1 jako realizator) oraz w 7 projektach celowych (w 4 jako kierownik i w 3 jako wykonawca).

Od 2002 roku rzeczoznawca ds. Ruchu Zakładu Górniczego.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Członek m.in.: Sekcji Aerologii Górniczej PAN (od 1992 roku), Sekcji Górnictwa w Komitecie Badań Naukowych, Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH, Komitetu Redakcyjnego Kwartalnika "Górnictwo i Geoinżynieria", Komitetu Redakcyjnego Działowego Górnictwa, Geodezji i Ochrony Środowiska, Jury Nagrody im. prof. H. Czeczotta (2000-2016) oraz przewodniczący (3 kadencje) Okręgowej Komisji Wyborczej na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda im. prof. H. Czeczotta, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/nowak-bernard-001708

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 141
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 240-241
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 26
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 117, 126, 131, 134, 142, 199
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 251, [foto]

Inne

  • Na podstawie informacji od Bernarda Nowaka [10.02.2021]


stan na dzień 13.02.2023