Bernard Nowak: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) |
||
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Nowak | |family-name=Nowak | ||
|given-name=Bernard | |given-name=Bernard | ||
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | |||
|image=Bernard Nowak.jpg | |||
|birth_date=2 czerwca 1949 | |birth_date=2 czerwca 1949 | ||
|birth_place=Chorzów | |birth_place=Chorzów | ||
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych | |||
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | |||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |||
}} | }} | ||
''Bernard Nowak''' | Prof. dr hab. inż. '''Bernard Nowak''' (1949-) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 14: | Linia 18: | ||
Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie. | Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie. | ||
W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. | W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. | ||
W | W 1974 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Wentylacji i Klimatyzacji Przemysłowej Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. | ||
W 1981 roku na podstawie pracy "Wieloparametrowa regulacja procesu klimatyzacji górniczej przestrzeni roboczej (wyrobisko, komora) w obecności zakłóceń losowych" uzyskał doktorat. | |||
W 1991 roku został doktorem habilitowanym. | |||
W 1996 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH. | |||
W latach 1992-1996 był pełnomocnikiem umowy AG Sian - AGH. Członek Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH. | |||
Od 1998 roku, przez ponad 20 lat, był kierownikiem Studium Podyplomowego w zakresie Aerologii Górniczej. | |||
W latach 2002-2015 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii. | |||
W 1998 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. | |||
W 2003 roku uzyskał nominację Ministra ENiS na stanowisko profesora zwyczajnego w AGH. | |||
Autor i współautor ponad 150 publikacji, w tym 7 książek oraz 3 patentów. | |||
Promotor 8 prac doktorskich. | |||
Brał udział w 6 projektach badawczych (w 5 jako kierownik i w 1 jako realizator) oraz w 7 projektach celowych (w 4 jako kierownik i w 3 jako wykonawca). | |||
Od 2002 roku rzeczoznawca ds. Ruchu Zakładu Górniczego. | |||
W 2019 roku przeszedł na emeryturę. | |||
Członek m.in.: Sekcji Aerologii Górniczej PAN (od 1992 roku), Sekcji Górnictwa w Komitecie Badań Naukowych, Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH, Komitetu Redakcyjnego Kwartalnika "Górnictwo i Geoinżynieria", Komitetu Redakcyjnego Działowego Górnictwa, Geodezji i Ochrony Środowiska, Jury Nagrody im. prof. H. Czeczotta (2000-2016) oraz przewodniczący (3 kadencje) Okręgowej Komisji Wyborczej na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Nagroda im. prof. H. Czeczotta, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https://badap.agh.edu.pl/autor/nowak-bernard-001708 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 26: | Linia 62: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 141 | ||
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 240-241 | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 26 | |||
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 117, 126, 131, 134, 142, 199 | |||
* | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 251, [foto] | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* | * Na podstawie informacji od Bernarda Nowaka [10.02.2021] | ||
{{DEFAULTSORT:Nowak, Bernard}} | {{DEFAULTSORT:Nowak, Bernard}} | ||
Linia 41: | Linia 77: | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.02.2023</span>''''' |
Aktualna wersja na dzień 09:41, 13 lut 2023
Bernard Nowak | |
---|---|
Nazwisko | Nowak |
Imię / imiona | Bernard |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 2 czerwca 1949 |
Miejsce urodzenia | Chorzów
|
Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych |
Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Bernard Nowak (1949-)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, aerologia górnicza, wentylacja kopalń, klimatyzacja kopalń, zwalczanie zagrożenia temperaturowego w wyrobiskach górniczych
Nota biograficzna
Urodził się 2 czerwca 1949 roku w Chorzowie.
W 1973 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.
W 1974 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Wentylacji i Klimatyzacji Przemysłowej Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.
W 1981 roku na podstawie pracy "Wieloparametrowa regulacja procesu klimatyzacji górniczej przestrzeni roboczej (wyrobisko, komora) w obecności zakłóceń losowych" uzyskał doktorat.
W 1991 roku został doktorem habilitowanym.
W 1996 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.
W latach 1992-1996 był pełnomocnikiem umowy AG Sian - AGH. Członek Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH.
Od 1998 roku, przez ponad 20 lat, był kierownikiem Studium Podyplomowego w zakresie Aerologii Górniczej.
W latach 2002-2015 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.
W 1998 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
W 2003 roku uzyskał nominację Ministra ENiS na stanowisko profesora zwyczajnego w AGH.
Autor i współautor ponad 150 publikacji, w tym 7 książek oraz 3 patentów.
Promotor 8 prac doktorskich.
Brał udział w 6 projektach badawczych (w 5 jako kierownik i w 1 jako realizator) oraz w 7 projektach celowych (w 4 jako kierownik i w 3 jako wykonawca).
Od 2002 roku rzeczoznawca ds. Ruchu Zakładu Górniczego.
W 2019 roku przeszedł na emeryturę.
Członek m.in.: Sekcji Aerologii Górniczej PAN (od 1992 roku), Sekcji Górnictwa w Komitecie Badań Naukowych, Zespołu I ds. Badań Naukowych AGH, Komitetu Redakcyjnego Kwartalnika "Górnictwo i Geoinżynieria", Komitetu Redakcyjnego Działowego Górnictwa, Geodezji i Ochrony Środowiska, Jury Nagrody im. prof. H. Czeczotta (2000-2016) oraz przewodniczący (3 kadencje) Okręgowej Komisji Wyborczej na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda im. prof. H. Czeczotta, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/nowak-bernard-001708
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 141
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 240-241
- [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 26
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 117, 126, 131, 134, 142, 199
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 251, [foto]
Inne
- Na podstawie informacji od Bernarda Nowaka [10.02.2021]
stan na dzień 13.02.2023