Stanisław Tadeusz Nawrat: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 30: | Linia 30: | ||
W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W rozprawie "Eksperymentalne i modelowe badania procesu wypełniania otamowanych wyrobisk w kopalniach węgla kamiennego" określił dynamikę nieustalonego przepływu metanu, kierowanego do zamkniętej przestrzeni wyrobisk lub zrobów. Przedmiotem analizy było zastosowanie kontrolowanego wypełnienia zrobów metanem jako środka prewencji przeciwpożarowej, zwalczania zagrożenia wybuchem metanu i gazów pożarowych, a także sposobu magazynowania metanu. | W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W rozprawie "Eksperymentalne i modelowe badania procesu wypełniania otamowanych wyrobisk w kopalniach węgla kamiennego" określił dynamikę nieustalonego przepływu metanu, kierowanego do zamkniętej przestrzeni wyrobisk lub zrobów. Przedmiotem analizy było zastosowanie kontrolowanego wypełnienia zrobów metanem jako środka prewencji przeciwpożarowej, zwalczania zagrożenia wybuchem metanu i gazów pożarowych, a także sposobu magazynowania metanu. | ||
W pracy naukowej podejmuje problematykę zagrożeń gazodynamicznych. Autor oryginalnych rozwiązań pozwalających na odzysk metanu z powietrza kopalnianego odprowadzanego szybem wentylacyjnym. | |||
Współpracował z przemysłem górniczym w Chinach. | Współpracował z przemysłem górniczym w Chinach. | ||
Linia 38: | Linia 38: | ||
W 2018 roku przeszedł na emeryturę. | W 2018 roku przeszedł na emeryturę. | ||
Autor ponad 250 publikacji, w tym | Autor ponad 250 publikacji, w tym kilku patentów. | ||
Promotor prac doktorskich. | Promotor prac doktorskich. | ||
Członek Polskiej Akademii Nauk, Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek | Członek Polskiej Akademii Nauk, Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek wielu Rad Naukowych w instytucjach górniczych oraz w czasopiśmie "Inżynieria Górnicza". | ||
Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. | Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa. | ||
Linia 52: | Linia 52: | ||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https:// | https://badap.agh.edu.pl/autor/nawrat-stanislaw-003808 | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 64: | Linia 64: | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 244-245, [foto] | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 244-245, [foto] | ||
{{DEFAULTSORT:Nawrat, Stanisław Tadeusz}} | {{DEFAULTSORT:Nawrat, Stanisław Tadeusz}} | ||
Linia 77: | Linia 70: | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.02.2023</span>''''' |
Aktualna wersja na dzień 14:17, 11 lut 2023
Stanisław Tadeusz Nawrat | |
---|---|
Nazwisko | Nawrat |
Imię / imiona | Stanisław Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 7 kwietnia 1949 |
Miejsce urodzenia | Wodzisław Śląski
|
Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, eksploatacja złóż, archeologia górnicza, bezpieczeństwo pracy w górnictwie |
Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
Odznaczenia i nagrody | Brązowy Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Stanisław Tadeusz Nawrat (1949-)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, eksploatacja złóż,archeologia górnicza, bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Nota biograficzna
Urodził się 7 kwietnia 1949 roku w Wodzisławiu Śląskim.
W 1973 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w przemyśle węglowym. W latach 1991-1993 był dyrektorem i kierownikiem ruchu Zakładu Górniczego KWK "Moszczenica" w Jastrzębiu Zdroju, w latach 1993-2000 był wiceprezesem Jastrzębskiej Spółki Węglowej. W latach 2000-2001 był dyrektorem i zastępcą kierownika ruchu Zakładu Górniczego KWK "Morcinek" w Kaczycach.
W trakcie pracy w górnictwie prowadził działalność naukową.
W 1989 roku na Wydziale Górniczym AGH na podstawie pracy "Wpływ przewietrzania na odmetanowanie w ścianie z zawałem stropu" uzyskał doktorat.
W 1999 roku rozpoczął pracę adiunkta w Katedrze Górnictwa Podziemnego Wydziału Górniczego AGH.
W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W rozprawie "Eksperymentalne i modelowe badania procesu wypełniania otamowanych wyrobisk w kopalniach węgla kamiennego" określił dynamikę nieustalonego przepływu metanu, kierowanego do zamkniętej przestrzeni wyrobisk lub zrobów. Przedmiotem analizy było zastosowanie kontrolowanego wypełnienia zrobów metanem jako środka prewencji przeciwpożarowej, zwalczania zagrożenia wybuchem metanu i gazów pożarowych, a także sposobu magazynowania metanu.
W pracy naukowej podejmuje problematykę zagrożeń gazodynamicznych. Autor oryginalnych rozwiązań pozwalających na odzysk metanu z powietrza kopalnianego odprowadzanego szybem wentylacyjnym.
Współpracował z przemysłem górniczym w Chinach.
W 2015 roku otrzymał tytuł profesora.
W 2018 roku przeszedł na emeryturę.
Autor ponad 250 publikacji, w tym kilku patentów.
Promotor prac doktorskich.
Członek Polskiej Akademii Nauk, Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek wielu Rad Naukowych w instytucjach górniczych oraz w czasopiśmie "Inżynieria Górnicza".
Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.
Odznaczenia i nagrody
Brązowy Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Medal Zasłużony dla Górnictwa PRL, Złota Odznaka Zasłużony dla Górnictwa PRL, Odznaka za 25-lecie Pracy w Górnictwie, Nagroda Rektora AGH, Złoty i Srebrny Medal Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego w Bytomiu
Bibliografia publikacji
https://badap.agh.edu.pl/autor/nawrat-stanislaw-003808
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 154
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 240
- [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 203, s. 34, 410
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 125, 137, 168, 169, 199
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 244-245, [foto]
stan na dzień 11.02.2023