Jerzy Chwastek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Chwastek
|family-name=Chwastek
|given-name=Jerzy
|given-name=Jerzy
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Jerzy Chwastek.jpg
|birth_date=9 marca 1930
|birth_date=9 marca 1930
|birth_place=Nasiechowice
|birth_place=Nasiechowice
|death_date=12 listopada 2022
|death_place=Kraków
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, górnictwo, inżynieria i ochrona środowiska
|function=Dyrektor Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej (1980-1992)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,  Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
'''Jerzy Chwastek'''
Prof. dr hab. inż. '''Jerzy Chwastek''' (1930-2022) 


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności:górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, górnictwo, inżynieria i ochrona środowiska


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 9 marca 1939 roku w Nasiechowicach koło Krakowa.
Urodził się 9 marca 1930 roku w Nasiechowicach koło Krakowa. Zmarł 12 listopada 2022 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. 


==== Odznaczenia i nagrody ====
Studiował w AGH, gdzie w 1952 roku uzyskał dyplom inżyniera miernictwa górniczego, a w 1954 roku dyplom magistra nauk technicznych z zakresu geodezji górniczej i następnie w 1967 roku dyplom magistra inżyniera górnika.
 
W 1958 roku przeszedł do pracy w górnictwie odkrywkowym węgla brunatnego Kopalni Konin, piastując stanowisko głównego inżyniera górniczego. W 1963 roku awansował na stanowisko głównego inżyniera mierniczego Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu.
 
Po 17 letniej pracy w przemyśle górniczym rozpoczął pracę w szkolnictwie wyższym. W 1969 roku w Politechnice Wrocławskiej uzyskał stopień doktora ze specjalizacją geodezja górnicza. W latach 1972-73 był prodziekanem  Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej i zastępcy dyrektora Instytutu Geotechnicznego.
 
W 1969 roku rozpoczął prowadzić zajęcia dydaktyczne zlecone w Studium Podyplomowym z zakresu Ochrony Powierzchni Górniczej w AGH.
 
W 1978 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 1980 roku został przeniesiony służbowo do AGH i objął stanowisko dyrektora Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska, a następnie kierownika Katedry KiOŚ [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] ( od 1992 roku Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska), które pełnił przez 20 lat, do chwili przejścia na emeryturę.
 
W 1983 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1991 roku profesora zwyczajnego.


==== Bibliografia publikacji ====
Autor około 210 publikacji, w tym 8 skryptów i książek.


== Źródła do biogramu ==
Promotor około 10 doktoratów.


==== Książki ====
W pracy zajmował się problematyką miernictwa górniczego w odkrywkach i szkodami górniczymi. W ostatnim okresie pracy więcej uwagi poświęcał problematyce ochrony środowiska w przemyśle, rekultywacji, zagospodarowaniu wyrobisk poeksploatacyjnych, gospodarce odpadami przemysłowymi i komunalnymi, a także ekorozwojowi.


*
Był członkiem około 20 gremiów naukowych i naukowo-technicznych, mi.in: komitetu Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk, Komitetu Inżynierii Środowiska Zarządu Głównego SIiTG, Stowarzyszenia Górników Polskich, Komitetu Budownictwa przy Urzędzie Rady Ministrów.


==== Artykuły ====
Od 1997 roku przez trzy kadencje pełnił funkcję Prezydenta Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych oraz przewodniczącego Polskiego Komitetu ISM. W 2000 roku zorganizował w Krakowie XI Międzynarodowy Kongres ISM (International Society of Mine Surveying), którego uczestnicy reprezentowali 25 krajów wszystkich kontynentów. Do 2003 roku został wybrany Wiceprezydentem ISM.


*
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Inne ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]],  [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka "Zasłużony dla górnictwa RP", Złota Odznaka "Za zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej", Złota Odznaka "Zasłużony dla polskiej geologii", Złota Odznaka Honorowa NOT, Członek Honorowy ISM. Złota Odznaka za zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Złota Odznaka za zasługi dla Miasta Krakowa.


*
==== Bibliografia publikacji ====


{{DEFAULTSORT:Chwastek, Jerzy}}
https://badap.agh.edu.pl/autor/chwastek-jerzy-001841


[[Category:Biogramy]]
== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 223
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 23, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 113
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 53, [foto]


==== Inne ====


* Jerzy Chwastek, Kraków, 17.11.2022 - nekrolog - Nekrologi [online] [przeglądany 21.11.2022]. Dostępny w: http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,550107,Jerzy-Chwastek-nekrolog.html
* Odszedł prof. Jerzy Chwastek - GEOFORUM [online] [przeglądany 21.11.2022]. Dostępny w: https://geoforum.pl/news/33162/odszedl-prof-jerzy-chwastek
* Prof. Jerzy Chwastek [online] [przeglądany 21.11.2022]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/detail/prof-jerzy-chwastek


{{DEFAULTSORT:Chwastek, Jerzy}}


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.04.2020</span>'''''
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:53, 28 sty 2023

Jerzy Chwastek
Jerzy Chwastek.jpg
Nazwisko Chwastek
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 9 marca 1930
Miejsce urodzenia Nasiechowice
Data śmierci 12 listopada 2022
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, górnictwo, inżynieria i ochrona środowiska
Pełnione funkcje Dyrektor Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska Wydziału Geodezji Górniczej (1980-1992)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Jerzy Chwastek (1930-2022)

Dyscyplina/specjalności:górnictwo i geologia inżynierska, geodezja górnicza, górnictwo, inżynieria i ochrona środowiska

Nota biograficzna

Urodził się 9 marca 1930 roku w Nasiechowicach koło Krakowa. Zmarł 12 listopada 2022 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował w AGH, gdzie w 1952 roku uzyskał dyplom inżyniera miernictwa górniczego, a w 1954 roku dyplom magistra nauk technicznych z zakresu geodezji górniczej i następnie w 1967 roku dyplom magistra inżyniera górnika.

W 1958 roku przeszedł do pracy w górnictwie odkrywkowym węgla brunatnego Kopalni Konin, piastując stanowisko głównego inżyniera górniczego. W 1963 roku awansował na stanowisko głównego inżyniera mierniczego Zjednoczenia Przemysłu Węgla Brunatnego we Wrocławiu.

Po 17 letniej pracy w przemyśle górniczym rozpoczął pracę w szkolnictwie wyższym. W 1969 roku w Politechnice Wrocławskiej uzyskał stopień doktora ze specjalizacją geodezja górnicza. W latach 1972-73 był prodziekanem Wydziału Górniczego Politechniki Wrocławskiej i zastępcy dyrektora Instytutu Geotechnicznego.

W 1969 roku rozpoczął prowadzić zajęcia dydaktyczne zlecone w Studium Podyplomowym z zakresu Ochrony Powierzchni Górniczej w AGH.

W 1978 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1980 roku został przeniesiony służbowo do AGH i objął stanowisko dyrektora Instytutu Kształtowania i Ochrony Środowiska, a następnie kierownika Katedry KiOŚ Wydziału Geodezji Górniczej ( od 1992 roku Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska), które pełnił przez 20 lat, do chwili przejścia na emeryturę.

W 1983 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1991 roku profesora zwyczajnego.

Autor około 210 publikacji, w tym 8 skryptów i książek.

Promotor około 10 doktoratów.

W pracy zajmował się problematyką miernictwa górniczego w odkrywkach i szkodami górniczymi. W ostatnim okresie pracy więcej uwagi poświęcał problematyce ochrony środowiska w przemyśle, rekultywacji, zagospodarowaniu wyrobisk poeksploatacyjnych, gospodarce odpadami przemysłowymi i komunalnymi, a także ekorozwojowi.

Był członkiem około 20 gremiów naukowych i naukowo-technicznych, mi.in: komitetu Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk, Komitetu Inżynierii Środowiska Zarządu Głównego SIiTG, Stowarzyszenia Górników Polskich, Komitetu Budownictwa przy Urzędzie Rady Ministrów.

Od 1997 roku przez trzy kadencje pełnił funkcję Prezydenta Międzynarodowego Stowarzyszenia Mierniczych Górniczych oraz przewodniczącego Polskiego Komitetu ISM. W 2000 roku zorganizował w Krakowie XI Międzynarodowy Kongres ISM (International Society of Mine Surveying), którego uczestnicy reprezentowali 25 krajów wszystkich kontynentów. Do 2003 roku został wybrany Wiceprezydentem ISM.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Zasłużony dla górnictwa RP", Złota Odznaka "Za zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej", Złota Odznaka "Zasłużony dla polskiej geologii", Złota Odznaka Honorowa NOT, Członek Honorowy ISM. Złota Odznaka za zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Złota Odznaka za zasługi dla Miasta Krakowa.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/chwastek-jerzy-001841

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 223
  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 23, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 113
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 53, [foto]

Inne