Stanisław Kasprzyk: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Kasprzyk
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Kasprzyk
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	7 maja 1930
Miejsce urodzenia	Klemencice
Data śmierci	4 marca 2020
Dyscyplina/specjalności	mechanika, budowa i eksploatacja maszyn, teoria drgań, układy dyskretno-ciągłe
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 09:35, 10 cze 2021

Prof. dr hab. inż. Stanisław Kasprzyk (1930-2020)

Dyscyplina/specjalności:mechanika, budowa i eksploatacja maszyn, teoria drgań, układy dyskretno-ciągłe

Nota biograficzna

Urodził się 7 maja 1930 roku w Klemencicach koło Jędrzejowa. Zmarł 4 marca 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

w 1956 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1956 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Analizy Matematycznej Katedry Matematyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH. Od 1957 roku pracował w Katedrze i Zakładzie Matematyki II Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. Od 1963 roku pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Technicznej Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

W 1966 roku na podstawie pracy "Optymalizacja układów nieliniowych" obronionej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał doktorat. W 1972 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. W 1989 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1994 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego.

W latach 1978-1990 był kierownikiem Zakładu Mechaniki, a w latach 1992-2000 kierownikiem Katedry Mechaniki, Teorii Maszyn i Podstaw Automatyki Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Autor około 160 publikacji oraz 5 patentów.

Członek Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (PTMTS), Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP)

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka za zasługi dla Miasta Krakowa.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kasprzyk-stanislaw-02528

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektryczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 167
[Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 90
[Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 179
[Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 146
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 143-144

Artykuły

Dziennik Polski 2020, nr 58 (10 III 2020) s. 17 [nekr.]

Inne

Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 12.03. 2020]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Kasprzyk
 |given-name=Stanisław
-|image=
 |honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
 |birth_date=7 maja 1930
@@ Linia 21: / Linia 20: @@
 w 1956 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.
-W 1956 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Analizy Matematycznej Katedry Matematyki [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH.
+W 1956 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Analizy Matematycznej Katedry Matematyki [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH.
 Od 1957 roku pracował w Katedrze i Zakładzie Matematyki II [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]]. Od 1963 roku pracował w Katedrze i Zakładzie Mechaniki Technicznej [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].
-W 1966 roku na podstawie pracy "Optymalizacja układów nieliniowych" obronionej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał doktorat. W 1972 roku uzyskał habilitację. W 1989 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1994 roku profesora zwyczajnego.
+W 1966 roku na podstawie pracy "Optymalizacja układów nieliniowych" obronionej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał doktorat. W 1972 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego. W 1989 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1994 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego.
 W latach 1978-1990 był kierownikiem Zakładu Mechaniki, a w latach 1992-2000 kierownikiem Katedry Mechaniki, Teorii Maszyn i Podstaw Automatyki [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]].