Wojciech Łużny: Różnice pomiędzy wersjami

Wojciech Łużny
Nazwisko	Łużny
Imię / imiona	Wojciech
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	29 listopada 1959
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	fizyka ciała stałego, fizyka materii nieuporządkowanej, fizyka polimerów, informatyka stosowana
Pełnione funkcje	Prorektor ds. Kształcenia AGH (2016-2020)
Wydział	Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej ;
Odznaczenia i nagrody	Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 13:38, 9 paź 2017

Prof. dr hab. inż. Wojciech Łużny (1959-)

Dyscyplina/specjalności: fizyka ciała stałego, fizyka materii nieuporządkowanej, fizyka polimerów, informatyka stosowana.

Nota biograficzna

Urodził się 29 listopada 1959 roku w Krakowie.

W 1984 roku ukończył studia w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

Od ukończenia studiów (AGH, 1984) pracuje na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH (poprzednio Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej następnie Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej). Pracę doktorską obronił w 1989 roku, habilitacyjną w 1996 roku. Tytuł profesora od 2002 roku. Od 1998 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2005 roku na stanowisku profesora zwyczajnego AGH.

Prodziekan ds. Ogólnych Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej w latach 2002-2008, a następnie dziekan w latach 2008–2012. Prorektor AGH ds. Kształcenia w kadencji 2016-2020.

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (1984-). W kadencji 2012-2016 przewodniczący Senackiej Komisji Budżetowej AGH. Członek Prezydium Komitetu Fizyki PAN w kadencji 2016-2020.

Staże naukowo-badawcze w NTNU w Trondheim w Norwegii, na Uniwersytecie J. Fouriera w Grenoble we Francji oraz w Hamburgu (Uniwersytet oraz HASYLAB) w Niemczech. Pomysłodawca i główny realizator utworzenia Krakowskiego Konsorcjum Naukowego im. M. Smoluchowskiego „Materia-Energia-Przyszłość”, które uzyskało status Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego (KNOW) w dziedzinie nauk fizycznych (na lata 2012-2017).

Dorobek naukowy: blisko 100 artykułów, w tym ok. 65 w czasopismach zagranicznych , ok. 75 wystąpień na konferencjach naukowych, ponad 50 referatów na konwersatoriach i seminariach, 2 książki.

Główne osiągnięcie naukowe: opracowanie nowych metod badań struktury polimerów przewodzących w oparciu o rozpraszanie promieniowania rentgenowskiego i modelowanie komputerowe.

Promotor 4 prac doktorskich oraz 17 prac magisterskich.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi (2000), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2000)

Bibliografia publikacji

http://bpp.agh.edu.pl/autor/luzny-wojciech-01547

Źródła do biogramu

Książki

Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009.
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 210, [foto]

Artykuły

Trębacz I.: Prof. dr hab. inż. Wojciech Łużny : Prorektor ds. Kształcenia. Biuletyn AGH 2016, nr 106, s. 15, [foto]

Inne

Łużny W.: Nie taka straszna : rozmowa z prof. Wojciechem Łużnym, dziekanem Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH. Rozm. G. Starzak. Dziennik Polski [online]. 18 grudnia 2008, [foto] [przeglądany 7.10.2017]. Dostępny w: http://www.dziennikpolski24.pl/artykul/2528888,nie-taka-straszna,id,t.html

Odkrywanie Tatr. Taternictwo wczoraj i dziś [wystawa online]. Dostępna w: http://www.bg.agh.edu.pl/TATRY/index2.php?p=biogramy

stan na dzień 9.10.2017

@@ Linia 48: / Linia 48: @@
 Pomysłodawca i główny realizator utworzenia Krakowskiego Konsorcjum Naukowego im. M. Smoluchowskiego „Materia-Energia-Przyszłość”, które uzyskało status Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego (KNOW) w dziedzinie nauk fizycznych (na lata 2012-2017).
-Dorobek naukowy: blisko 100 artykułów, w tym w czasopismach zagranicznych ok. 65, ok. 75 wystąpień na konferencjach naukowych, ponad 50 referatów na konwersatoriach i seminariach, 2 książki.
+Dorobek naukowy: blisko 100 artykułów, w tym ok. 65 w czasopismach zagranicznych , ok. 75 wystąpień na konferencjach naukowych, ponad 50 referatów na konwersatoriach i seminariach, 2 książki.
 Główne osiągnięcie naukowe: opracowanie nowych metod badań struktury polimerów przewodzących w oparciu o rozpraszanie promieniowania rentgenowskiego i modelowanie komputerowe.