Zdzisław Wittek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 10: | Linia 10: | ||
|function=Prodziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1972-1975) | |function=Prodziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1972-1975) | ||
|faculty=Wydział Odlewnictwa | |faculty=Wydział Odlewnictwa | ||
|awards=Krzyż Kawalerski | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||
|name=Zdzisław Wittek | |name=Zdzisław Wittek | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
|native_name= | |native_name= | ||
|native_name_lang= | |native_name_lang= | ||
|image_size= | |image_size= | ||
|alt= | |alt= | ||
| Linia 74: | Linia 73: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka ZNP, Złota Honorowa Odznaka STOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 08:38, 22 kwi 2017
| Zdzisław Wittek | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||
| Nazwisko | Wittek | ||||||||
| Imię / imiona | Zdzisław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 3 lutego 1917 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 3 grudnia 1983 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo żeliwa | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Odlewnictwa AGH (1972-1975) | ||||||||
| Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||
| |||||||||
Doc. dr inż. Zdzisław Wittek (1917–1983)
Dyscyplina/specjalności: odlewnictwo żeliwa
Nota biograficzna
Urodził się 3 lutego 1917 roku w Krakowie. Zmarł 3 grudnia 1983 oku. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, który ukończył 9 marca 1948 roku. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa.
W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1953 roku adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 roku uzyskał stopień dr. nauk technicznych. W 1970 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 roku.
Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w latach 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną. W latach 1972-75 pełnił funkcję prodziekana wydziału, a w latach 1975-78 - zastępcy kierownika Zespołu Odlewniczo-Metalurgicznego ITiMO AGH. W latach 1977-80 był kierownikiem Studium Podyplomowego o tematyce: Nowoczesne technologie w odlewnictwie staliwa i żeliwa.
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych.
Autor i współautor 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.
Członek STOP (Stowarzyszenie Techniczne Odlewników Polskich) 1951-1983, przewodniczący Koła STOP przy Wydziale Odlewnictwa AGH.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka ZNP, Złota Honorowa Odznaka STOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych
Bibliografia
Książki
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 201
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. nacz. Tadeusz Skarzyński Warszawa 1989, s. 163-164
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 396
Artykuły
- Podrzucki C.: Doc. dr inż. Zdzisław Wittek. Przegląd Odlewniczy 1984, nr 4, s. 152