Aleksander Adam Karcz: Różnice pomiędzy wersjami

Aleksander Adam Karcz
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Karcz
Imię / imiona	Aleksander Adam
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH	Profesor Honorowy AGH (2016)
Data urodzenia	24 grudnia 1939
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa ; ; ;

Wersja z 08:53, 22 sie 2016

Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa

Nota biograficzna

Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.

W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na Wydziale Mtalurgicznym AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu. W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.

Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH. Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.

Prof. A. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.

Dorobek naukowy prof. A. Karcza jest bardzo bogaty (10 wdrożeń, 8 patentów, kilkanaście projektów badawczych, przeszło 70 opracowań i ekspertyz dla przemysłu, 116 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 10 książek i podręczników) i dotyczy problemów o istotnym znaczeniu aplikacyjnym, przy czym obszar zainteresowań naukowych Profesora obejmuje badania z zakresu technologii energochemicznego przetwórstwa węgla i gazownictwa oraz czystych technologii węglowych. Należy podkreślić bardzo silną więź prof. A. Karcza z przemysłem, o czym świadczą przyznane mu w dowód uznania wyróżnienia. Współpraca z przemysłem koncentrowała się głównie na branży koksochemicznej, gdzie oprócz prowadzonych prac badawczych i wdrożeniowych był konsultantem w największych polskich koksowniach. Dzięki jego działalności Akademia Górniczo-Hutnicza jest wiodącą uczelnią w przemyśle koksowniczym. Profesor współpracował z wieloma ośrodkami, organizacjami i towarzystwami naukowymi w kraju i za granicą. Jest znany w krajach o dobrze rozwiniętym przemyśle koksowniczym, tj. w Niemczech, Czechach, Rosji i Ukrainie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bibliografia

Książki

Artykuły

Inne

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |fields=energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
 |honorAGH=Profesor Honorowy AGH (2016)
+}}
+{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan ds. Ogólnych
+|Jednostka=Wydział Paliw i Energii
+|Rok_od=1993
+|Rok_do=1996
 }}
 Dyscyplina/specjalności: energochemiczne przetwórstwo węgla i gazownictwa
@@ Linia 13: / Linia 19: @@
 Urodził się 24 grudnia 1939 roku w Krakowie.
-W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Mtalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 r. obronił doktorat , a w 1975 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu. W 1991 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 r. profesora zwyczajnego.
+W 1962 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga. Następnie rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Koksownictwa i Gazownictwa na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Mtalurgicznym]] AGH. Na tym samym Wydziale w 1968 roku obronił doktorat, a w 1975 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach siedemdziesiątych odbył dwa kilkumiesięczne staże w Moskiewskim Instytucie Technologii Chemicznej im. Mendelejewa oraz w Akademii Górniczej we Freibergu.
+W 1991 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 2002 roku profesora zwyczajnego.
-Od chwili utworzenia w 1974 r. obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 r. aż do października 2007 r. kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH. Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
+Od chwili utworzenia w 1974 roku obecnego Wydziału Energetyki i Paliw pracował w Katedrze Technologii Paliw (wcześniej: Katedra Energochemicznego Przetwórstwa Węgla), a od 1989 roku aż do października 2007 roku kierował tą Katedrą. W latach 1979–1984 pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Dydaktyki, a w latach 1993–1996 funkcję Prodziekana Wydziału ds. Ogólnych. Przez wiele lat brał aktywny udział w pracach Senatu AGH. Ponadto poza macierzystą uczelnią Profesor pełnił wiele znaczących funkcji – był m.in. Przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w Zabrzu, członkiem Komitetu Karbochemii PAN oraz członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych.
 Prof. A. Karcz ma bogaty dorobek w obszarze dydaktyki. Przez wiele lat w sposób bardzo efektywny organizował proces dydaktyczny na Wydziale Energetyki i Paliw, współtworząc plany studiów i programy nauczania, inicjując wprowadzanie nowych przedmiotów, a także modernizując posiadaną bazę dydaktyczną i badawczą. Opracował programy i kierował studiami podyplomowymi z zakresu energochemicznego przetwórstwa węgla. Był opiekunem stu kilkunastu prac magisterskich i inżynierskich oraz promotorem sześciu prac doktorskich. Jego wychowankowie stanowią obecnie trzon kadry zarządzającej polskim koksownictwem.