Marian Olszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Marian Olszewski | image = | family-name = Olszewski | given-name = Marian | additional-name = | honorific-prefix = Prof. nadzw....”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 58: Linia 58:
Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.
Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.


Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105-106




{{DEFAULTSORT:Olszewski, Marian }}
{{DEFAULTSORT:Olszewski, Marian }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:31, 10 gru 2013

Marian Olszewski
Nazwisko Olszewski
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. inż.
Data urodzenia 1911
Data śmierci 1971
Dyscyplina/specjalności odlewnictwo



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19531956
ProdziekanWydział Odlewnictwa19581960
DziekanWydział Odlewnictwa19661968

Prof. nadzw. inż. Marian Olszewski (1911-1971)

Specjalność: odlewnictwo

Urodził się w Dąbrowie Górniczej, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a od 1934 roku pracował równocześnie w tej Uczelni jako asystent. Tutaj także uzyskał dyplom inżyniera metalurga w 1945 roku.

Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta w Katedrze Metalurgii Stali, a od 1946 r. w nowo powstałej Katedrze Odlewnictwa. Prowadził zajęcia z materiałów formierskich, metalurgii dla odlewników, maszyn i urządzeń odlewniczych. W 1948 r. zorganizował w AG pierwsze w kraju laboratorium materiałów formierskich. W latach 1950-51 kierował większością prac ekipy pomiarowej Katedry Odlewnictwa AGH. Rozwinął badania w zakresie ciekłych stopów odleniczych.

W 1952 roku został powołany na stanowisko zastępcy Wydziału Odlewnictwa, którego był współtwórcą oraz na kierownika Katedry Technologii Formy. W latach 1952-1965 był kierownikiem Zakładu Materiałów Formierskich, a następnie kierownikiem Zakładu Badań Metali Ciekłych w Katedrze Technologii Formy. W 1969 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1966-68 pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa.

Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105-106