Jerzy Michał Massalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 61: Linia 61:
Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  
Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  


Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.
Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w AGH 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.


Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt.  
Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt.  
W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem  Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej w latach 1980-1990, oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977). Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957).
W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem  Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej w latach 1980-1990, oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977). Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957).
W latach 1957-1985 był członkiem Rady i prodziekanem (1969-1972) Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.
Pracownik Instytutu Badań Jądrowych Oddział w Krakowie: samodzielny pracownik naukowy (1954-1967), profesor (1967-1972).


Pracownik Instytutu Badań Jądrowych; samodzielny pracownik naukowy — m.in. wykłady fizyki teoretycznej na Wydziale Geologicznym AGH.
== Publikacje i dokonania ==
Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 prac doktorskich.
Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.


Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego, SEP, ZNP, rad naukowych Inst. Fizyki i Techniki Jądrowej, Instytutu Fizyki PW, Inst. Mat. i Fiz. PR; Rady Wydz. EAIiE AGH; Zesp. Dydakt.-Wych. Podst. Problemów Techniki przy MNSWiT; Komisji Nagród MNSWiT.
== Członkostwa ==
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.). Członek rad naukowych Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1986-1990), Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej (1974-1979), Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Rzeszowskiej (1973-1979; przewodniczący w latach 1975-1979); Rady Wydziału EAIiE AGH (1957-1985) oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Podstawowych Problemów Techniki przy MNSWiT (1972-1978) i Komisji Nagród MNSWiT (1974-1977).


Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników. Opublikował ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, gł. dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 prac doktorskich.
== Odznaczenia i nagrody ==


Źródło:
== Bibliografia ==
* Kto jest kim w Polsce. s. 445–446
* Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993, s. 445–446
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118
* Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]
* Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]

Wersja z 09:06, 13 sie 2014

Jerzy Michał Massalski
Jerzy Massalski.jpg
Nazwisko Massalski
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 1 grudnia 1919
Miejsce urodzenia Dagda (Łotwa)
Data śmierci 15 czerwca 2008
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1969–1972)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972


Prof. zw. dr Jerzy Michał Massalski (1919–2008)

Specjalność: fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)

Życiorys

Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w AGH 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.

Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt. W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej w latach 1980-1990, oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977). Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957). W latach 1957-1985 był członkiem Rady i prodziekanem (1969-1972) Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Pracownik Instytutu Badań Jądrowych Oddział w Krakowie: samodzielny pracownik naukowy (1954-1967), profesor (1967-1972).

Publikacje i dokonania

Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 prac doktorskich. Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.

Członkostwa

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.). Członek rad naukowych Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1986-1990), Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej (1974-1979), Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Rzeszowskiej (1973-1979; przewodniczący w latach 1975-1979); Rady Wydziału EAIiE AGH (1957-1985) oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Podstawowych Problemów Techniki przy MNSWiT (1972-1978) i Komisji Nagród MNSWiT (1974-1977).

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia

  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993, s. 445–446
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118
  • Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]