Robert Kaczmarek

Z Historia AGH
Robert Kaczmarek
Robert Kaczmarek.jpg
Nazwisko Kaczmarek
Imię / imiona Robert
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 marca 1947
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności elektrotechnika, elektronika, systemy elektroniczne
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr hab. inż. Robert Kaczmarek (1947–)

Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika, elektronika, systemy elektroniczne

Nota biograficzna

Urodził się 29 marca 1947 roku w Krakowie.

W 1975 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1975 roku rozpoczął pracę asystenta w Laboratorium Maszyn i Systemów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH. Następnie był starszym asystentem.

Działacz opozycji demokratycznej w PRL. W 1966 roku był sygnatariuszem listu otwartego w sprawie wolności informacji, w następstwie czego był zatrzymany i przesłuchiwany. W 1968 roku był uczestnikiem strajku i wieców studenckich i powtórnie zatrzymany. W latach 1968–1975 działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich. Od 1976 roku współpracownik KOR, następnie KSS KOR. W 1978 roku powołał do życia Prywatną Inicjatywę Krakowską (PIK).

Jesienią 1979 roku wybrany na męża zaufania na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki.

W styczniu 1980 roku został odsunięty od zajęć dydaktycznych. Następnie w marcu 1980 roku został pozbawiony możliwości robienia doktoratu. Nieusunięty z pracy w wyniku reakcji środowiska. W 1980 roku został członkiem Plenum Rady Zakładowej ZNP w AGH.

Od września 1980 roku członek Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" w AGH i jej przewodniczący. Aktywnie działał w strukturach "Solidarności" w Małopolsce. W okresie 1980–1981 szef regionalnej sieci kolportażu pism i dokumentów związkowych, redaktor regionalnego „Gońca Małopolskiego”, „Komunikatu SI KZ NSZZ «S» w AGH”, KKPN „Nauka”.

W latach 1980–1981 współinicjator powołania Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki, koordynator i przewodniczący Krakowskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki „S”.

Po 13 grudnia 1981 roku internowany w Ośrodku Odosobnienia w Wiśniczu, następnie w Załężu k. Rzeszowa. W marcu 1982 roku uciekł i ukrywał się.

W 1983 roku był starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Elektrycznych.

W maju 1983 roku wyjechał oficjalnie na leczenie do Francji, po zmuszeniu go do rezygnacji z pracy i mieszkania.

W latach 1983–1989 organizator współpracy i pomocy francuskich związków zawodowych – CFTC i CFDT – dla struktur podziemnej opozycji w Małopolsce.

W 1985 roku ukończył Ecole Supérieure d’Electricité (Supélec) w Gif-sur-Yvette ze specjalizacją systemy elektroniczne.

W 1989 roku na Uniwersytecie Piotra i Marii Curie w Paryżu uzyskał stopień doktora, a w 2000 roku na tej samej uczelni uzyskał habilitację.

Od 1990 roku profesor w Ecole Supérieure d’Electricité (Supélec) w Gif-sur-Yvette we Francji ze specjalizacją: fizyka magnetyzmu, energia elektryczna. Był tam kierownikiem laboratorium materiałów magnetycznych.

W latach 2006–2012 prowadził wykład z socjologii rynku i socjologii tożsamości w porządku handlowym na Wydziale Zarządzania i Wydziale Humanistycznym AGH. Na podstawie tych wykładów w 2014 roku we współpracy studentką socjologii AGH Bożeną Mieszkowską ukazała się książka "Tożsamość : bo chcę wiedzieć, co ze mną będzie".

Autor kilkudziesięciu specjalistycznych opracowań naukowych, opublikowanych m.in. w „Journal of Applied Physics” oraz w ramach IEEE. W latach 1983–1998 publikował w paryskiej „Kulturze”, a w latach 1989–1998 w „Czasie Krakowskim”, „Życiu Warszawy” i „Odrze”, w latach 2004–2008 w „Zeszytach Historycznych”, 2006–2009 w „Gazecie Wyborczej” i „Dzienniku Polskim”.

Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, Zrzeszenia Studentów Polskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Stulecia (przez CFTC we Francji), Krzyż Wolności i Solidarności, Medal „Dziękujemy za wolność”.

Źródła do biogramu

Książki

  • Gliksman A.: Leksykon Ludzi Małopolskiej "Solidarności". T. 1. Kraków 2012, s. 112-113 [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3 : Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 150
  • Kwiek J.: "Solidarność" w Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1980-1990. Kraków 2015, s. 17-299
  • Od "Indeksu" do "Hutnika" : bibliografia druków ciągłych drugiego obiegu wydawniczego w Krakowie i Małopolsce 1976-1990. Wstęp i oprac. A. Roliński, A. Dróżdż, W. Marchewczyk. Kraków 2019, s. XXXVIII, 11, 21, 98, 107, 113, 153, 156, 299, 423, 825, 830
  • [Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 95
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 93
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45-lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 190
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 202

Inne

stan na dzień 28.02.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Robert_Kaczmarek&oldid=76269”