Zdzisław Tadeusz Richard Bieniawski: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”) |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Bieniawski | |family-name=Bieniawski | ||
|given-name=Zdzisław | |given-name=Zdzisław Tadeusz | ||
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | |honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | ||
|image=Zdzislaw_Bieniawski.jpg | |image=Zdzislaw_Bieniawski.jpg | ||
|birth_date=1936 | |birth_date=1 października 1936 | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków | ||
|fields=geoinżynieria, górnictwo | |fields=geoinżynieria, górnictwo | ||
|dhc_year=2010 | |dhc_year=2010 | ||
|dhc_reason=za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze interdyscyplinarnym z zakresu geoinżynierii, górnictwa i budownictwa podziemnego oraz wieloletnią promocję polskiej myśli technicznej w środowiskach akademickich i przemysłowych na całym świecie | |dhc_reason=za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze interdyscyplinarnym z zakresu geoinżynierii, górnictwa i budownictwa podziemnego oraz wieloletnią promocję polskiej myśli technicznej w środowiskach akademickich i przemysłowych na całym świecie | ||
| Linia 50: | Linia 48: | ||
Dyscyplina/specjalności: geoinżynieria, górnictwo | Dyscyplina/specjalności: geoinżynieria, górnictwo | ||
Urodził się 1 października 1936 roku w Krakowie w rodzinie nauczycielskiej: ojciec Tadeusz, był dyrektorem szkoły zawodowej, zaś matka Alicja z domu Preinlowa była nauczycielką szkoły podstawowej. Uczył | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 1 października 1936 roku w Krakowie w rodzinie nauczycielskiej: ojciec Tadeusz, był dyrektorem szkoły zawodowej, zaś matka Alicja z domu Preinlowa była nauczycielką szkoły podstawowej. Uczył się w Krakowie, a potem studiował Budowę Okrętów na Politechnice Gdańskiej. | |||
Po emigracji do Afryki, zdobywa dyplom inżyniera górnika i magistra inżyniera mechanika na Uniwersytecie w Johannesburgu, w RPA. Tam zainteresował się mechaniką skał, która wówczas, stała na bardzo wysokim poziomie, a kraj był głównym producentem złota na świecie. w 1967 roku, otrzymał doktorat w inżynierii górniczej na uniwersytecie w Pretorii i przez 14 lat kierował grupą naukowców, inżynierów i geologów publikując prace dotyczące mechaniki górotworu i tunelowania. Wtedy też zaproponował, znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie, system Rock Mass Rating (Wskaźnik Jakości Masywu Skalnego). Klasyfikacja RMR (zwana również często klasyfikacją Bieniawskiego) znalazła szerokie zastosowanie przy projektowaniu kopalń, tuneli, zboczy oraz posadowień budowli inżynierskich, a szczególnie wielkich zapór wodnych. Następnie, po zaproszeniu ze Stanów Zjednoczonych w 1977, objął stanowisko profesora etatowego w dziedzinie geoinżynierii górniczej i tunelowania na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii, gdzie wykładał i prowadził badania naukowe przez 20 lat. Działalność akademicka Profesora przynosi mu wiele nagród i dowodów uznania (uznanie Go za najlepszego wykładowcę wśród profesorów inżynierii na uniwersytecie oraz krajową nagrodę Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa i Nafty). Miał zaszczytne zaproszenie na stanowisko profesora wizytującego do czołowych uniwersytetów amerykańskich, takich jak Harvard, Stanford, Berkeley, MIT i Cambridge w Anglii, Tokio w Japonii oraz Wyższych Szkół Górniczych w Rosji: w Moskwie i St. Petersburgu. | Po emigracji do Afryki, zdobywa dyplom inżyniera górnika i magistra inżyniera mechanika na Uniwersytecie w Johannesburgu, w RPA. Tam zainteresował się mechaniką skał, która wówczas, stała na bardzo wysokim poziomie, a kraj był głównym producentem złota na świecie. w 1967 roku, otrzymał doktorat w inżynierii górniczej na uniwersytecie w Pretorii i przez 14 lat kierował grupą naukowców, inżynierów i geologów publikując prace dotyczące mechaniki górotworu i tunelowania. Wtedy też zaproponował, znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie, system Rock Mass Rating (Wskaźnik Jakości Masywu Skalnego). Klasyfikacja RMR (zwana również często klasyfikacją Bieniawskiego) znalazła szerokie zastosowanie przy projektowaniu kopalń, tuneli, zboczy oraz posadowień budowli inżynierskich, a szczególnie wielkich zapór wodnych. Następnie, po zaproszeniu ze Stanów Zjednoczonych w 1977, objął stanowisko profesora etatowego w dziedzinie geoinżynierii górniczej i tunelowania na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii, gdzie wykładał i prowadził badania naukowe przez 20 lat. Działalność akademicka Profesora przynosi mu wiele nagród i dowodów uznania (uznanie Go za najlepszego wykładowcę wśród profesorów inżynierii na uniwersytecie oraz krajową nagrodę Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa i Nafty). Miał zaszczytne zaproszenie na stanowisko profesora wizytującego do czołowych uniwersytetów amerykańskich, takich jak Harvard, Stanford, Berkeley, MIT i Cambridge w Anglii, Tokio w Japonii oraz Wyższych Szkół Górniczych w Rosji: w Moskwie i St. Petersburgu. | ||
| Linia 59: | Linia 58: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
==== Książki ==== | |||
* Profesor Zdzisław Bieniawski Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 8 listopada 2010. Kraków 2010, 87, [1] S., [foto] | |||
==== Artykuły ==== | |||
* ''[Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 28.04.2010], s. 46 | |||
* Profesor Zdzisław Bieniawski Doktorem Honoris Causa AGH : 8 listopada 2010. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 35, s. 2, [foto] | |||
==== Inne ==== | |||
* Zdzisław Tadeusz Bieniawski — [biogram] 1 s. | * Zdzisław Tadeusz Bieniawski — [biogram] 1 s. | ||
{{DEFAULTSORT:Bieniawski, Zdzisław Tadeusz}} | {{DEFAULTSORT:Bieniawski, Zdzisław Tadeusz}} | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | ||
Wersja z 13:17, 4 lis 2016
| Zdzisław Tadeusz Richard Bieniawski | |
|---|---|
| Nazwisko | Bieniawski |
| Imię / imiona | Zdzisław Tadeusz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1 października 1936 |
| Miejsce urodzenia | Kraków
|
| Dyscyplina/specjalności | geoinżynieria, górnictwo
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 2010 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia naukowe o charakterze interdyscyplinarnym z zakresu geoinżynierii, górnictwa i budownictwa podziemnego oraz wieloletnią promocję polskiej myśli technicznej w środowiskach akademickich i przemysłowych na całym świecie |
Prof. dr hab. inż. Zdzisław Tadeusz Bieniawski (1936-)
Dyscyplina/specjalności: geoinżynieria, górnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 1 października 1936 roku w Krakowie w rodzinie nauczycielskiej: ojciec Tadeusz, był dyrektorem szkoły zawodowej, zaś matka Alicja z domu Preinlowa była nauczycielką szkoły podstawowej. Uczył się w Krakowie, a potem studiował Budowę Okrętów na Politechnice Gdańskiej.
Po emigracji do Afryki, zdobywa dyplom inżyniera górnika i magistra inżyniera mechanika na Uniwersytecie w Johannesburgu, w RPA. Tam zainteresował się mechaniką skał, która wówczas, stała na bardzo wysokim poziomie, a kraj był głównym producentem złota na świecie. w 1967 roku, otrzymał doktorat w inżynierii górniczej na uniwersytecie w Pretorii i przez 14 lat kierował grupą naukowców, inżynierów i geologów publikując prace dotyczące mechaniki górotworu i tunelowania. Wtedy też zaproponował, znany i szeroko rozpowszechniony na całym świecie, system Rock Mass Rating (Wskaźnik Jakości Masywu Skalnego). Klasyfikacja RMR (zwana również często klasyfikacją Bieniawskiego) znalazła szerokie zastosowanie przy projektowaniu kopalń, tuneli, zboczy oraz posadowień budowli inżynierskich, a szczególnie wielkich zapór wodnych. Następnie, po zaproszeniu ze Stanów Zjednoczonych w 1977, objął stanowisko profesora etatowego w dziedzinie geoinżynierii górniczej i tunelowania na Uniwersytecie Stanowym w Pensylwanii, gdzie wykładał i prowadził badania naukowe przez 20 lat. Działalność akademicka Profesora przynosi mu wiele nagród i dowodów uznania (uznanie Go za najlepszego wykładowcę wśród profesorów inżynierii na uniwersytecie oraz krajową nagrodę Amerykańskiego Instytutu Inżynierów Górnictwa i Nafty). Miał zaszczytne zaproszenie na stanowisko profesora wizytującego do czołowych uniwersytetów amerykańskich, takich jak Harvard, Stanford, Berkeley, MIT i Cambridge w Anglii, Tokio w Japonii oraz Wyższych Szkół Górniczych w Rosji: w Moskwie i St. Petersburgu.
Jego dorobek naukowy liczy 213 pozycji, w tym 195 publikacji naukowych, 10 podręczników (cztery książki przetłumaczone na rosyjski, chiński, koreański i hiszpański). Wypromował 13 doktorów i 9 magistrów nauk technicznych. Jego wychowankowie są dzisiaj naukowcami, profesorami lub dyrektorami przemysłowych firm nie tylko na w Ameryce, ale też w Chinach, Niemczech, Turcji, Grecji, Włoszech, Hiszpanii, Brazylii, Australii, Tajlandii i Afryce Południowej.
Przeszedł na emeryturę z Uniwersytetu w Pensylwanii w 60-tą rocznicę swych urodzin. W 2001 roku otrzymał Doktorat Honoris Causa Politechniki Madryckiej i tytuł Profesora Honorowego Wyższej Szkoły Górniczej tej uczelni. Obecnie jest Prezesem swojej firmy konsultacyjnej, Bieniawski Design Enterprises, w Arizonie (USA), która bierze udział w pracach projektowych w Hiszpanii, Włoszech, Etiopii i Chile. Z Polską utrzymuje bliskie kontakty naukowe, szczególnie z AGH w Krakowie i Polską Akademią Nauk, od 1981 roku — jego pierwszej powrotnej podróży do Ojczyzny. 28 kwietnia 2010 roku uchwałą Senatu AGH nadano Mu Tytuł Doktora Honoris Causa AGH.
Bibliografia
Książki
- Profesor Zdzisław Bieniawski Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 8 listopada 2010. Kraków 2010, 87, [1] S., [foto]
Artykuły
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 28.04.2010], s. 46
- Profesor Zdzisław Bieniawski Doktorem Honoris Causa AGH : 8 listopada 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 35, s. 2, [foto]
Inne
- Zdzisław Tadeusz Bieniawski — [biogram] 1 s.