Wiesława Antonina Sikora: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Sikora
|family-name=Sikora
|given-name=Wiesława Antonina
|given-name=Wiesława Antonina
|honorific-prefix=Prof. dr hab.
|birth_date=6 grudnia 1945
|birth_date=6 grudnia 1945
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
Linia 7: Linia 8:
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
'''Wiesława Antonina Sikora'''  
Prof. dr hab. '''Wiesława Antonina Sikora''' (1945-)


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, nauki fizyczne,
 
nauki fizyczne


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 27: Linia 26:


W 1974 roku na podstawie pracy "Opis symetrii struktur magnetycznych za pomocą reprezentacji grup przestrzennych", której promotorem był profesor Jerzy Rayski, uzyskała stopień doktora.
W 1974 roku na podstawie pracy "Opis symetrii struktur magnetycznych za pomocą reprezentacji grup przestrzennych", której promotorem był profesor Jerzy Rayski, uzyskała stopień doktora.
W 1979 roku została oddelegowana do pracy w Laboratorium Fizyki Teoretycznej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej, gdzie wraz z rodziną przebywała do 1983 roku. W tym okresie, współpracując z grupą prof. Jurija Izjumowa ze Swierdłowska, rozpoczęła prace nad zastosowaniem metody analizy symetrycznej, opartej na teorii grup i reprezentacji, do badania przejść fazowych w kryształach. Rozwijanie tej metody i stosowanie jej do badania różnego rodzaju przejść fazowych w kryształach wielu związków, we współpracy z wieloma grupami eksperymentatorów w Polsce i za granicą, stanowiło główny nurt jej pracy naukowej. Współautorstwo udostępnionego w internecie programu komputerowego MODY, pozwalającego na upowszechnienie realizacji opracowanej metody, uważa za jedno ze swoich ważniejszych osiągnięć.


W 1991 roku na podstawie rozprawy "Zastosowanie analizy symetrycznej do badania przejść fazowych i wzbudzeń w kryształach", przedstawionej w Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej AGH, uzyskała stopień doktora habilitowanego.
W 1991 roku na podstawie rozprawy "Zastosowanie analizy symetrycznej do badania przejść fazowych i wzbudzeń w kryształach", przedstawionej w Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej AGH, uzyskała stopień doktora habilitowanego.


W 1996 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.
W 1996 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.
Linia 45: Linia 38:


W 1999 roku została członkiem Komisji Nagród.
W 1999 roku została członkiem Komisji Nagród.
W. Sikora: Zastosowania analizy symetrycznej do badania przejść fazowych
i wzbudzeń w kryształach. Zeszyty Naukowe AGH Nr 1366, Fizyka Ze-
szyt 21, Kraków 1990 (kolokwium habilitacyjne odbyło się 26 czerwca
1991 r.)


W latach 2002-2005 była kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej.
W latach 2002-2005 była kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej.
Linia 56: Linia 43:
W 2006 roku otrzymała tytuł profesora.
W 2006 roku otrzymała tytuł profesora.


Była członkiem Komisji Aparaturowej.
Była członkiem Komisji Aparaturowej oraz członkiem Komisji Nagród i Odznaczeń.
 
Była członkiem Komisji Nagród i Odznaczeń.
 
////////////////////////////////
 
 
 
 
 
 
 
 
habilitowała sie na podstawie rozprawy Zastosowa-
nie analizy symetrycznej do badania przejść fazowych i wzbudzeń w kryształach
w roku 1991, a tytuł profesora otrzymała 20 czerwca 2006 r.
Od 1973 r. pracuje w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej Wydziału
Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH. W latach 2002–2005 była kierowni-
kiem tego Zakładu. Jest członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Dyfrakcji
Neutronów i członkiem Komitetu Krystalografii PAN na kadencję 2003–2006.
W 1979 r. została oddelegowana do pracy w Laboratorium Fizyki Teo-
retycznej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej, gdzie wraz
z rodziną przebywała do roku 1983. W tym okresie, współpracując z grupą
prof. Jurija Izjumowa ze Swierdłowska, rozpoczęła prace nad zastosowaniem
metody analizy symetrycznej, opartej na teorii grup i reprezentacji, do ba-
dania przejść fazowych w kryształach. Rozwijanie tej metody i stosowanie
jej do badania różnego rodzaju przejść fazowych w kryształach wielu związ-
ków, we współpracy z wieloma grupami eksperymentatorów w Polsce i za
granicą, stanowiło główny nurt jej pracy naukowej. Współautorstwo udostęp-
nionego w internecie programu komputerowego MODY, pozwalającego na
upowszechnienie realizacji opracowanej metody, uważa za jedno ze swoich
ważniejszych osiagnięć.
Ma wspaniałą rodzinę: męża, trzech dorosłych już synów i czworo wnu-
cząt. Rodzina była dla niej zawsze bardzo ważna i przez wiele lat zajmowała
miejsce tuż przed fizyką. Ma poczucie wielkiego szczęścia, że udawało jej się
realizować z powodzeniem obie pasje.




Autorka
Członek Polskiego Towarzystwa Dyfrakcji Neutronów, Komitetu Krystalografii PAN, Polskiego Towarzystwa Fizycznego


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====

Wersja z 13:37, 18 gru 2023

Wiesława Antonina Sikora
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Sikora
Imię / imiona Wiesława Antonina
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 6 grudnia 1945
Miejsce urodzenia Kraków



Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Wiesława Antonina Sikora (1945-)

biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, nauki fizyczne,

Nota biograficzna

Urodziła się 6 grudnia 1945 roku w Krakowie.

W 1968 roku ukończyła Wydział Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując dyplom magistra fizyki.

Przez rok pracowała jako nauczycielka fizyki w liceum, po czym podjęła studia doktoranckie w Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UJ.

W 1973 roku rozpoczęła pracę asystenta w Zakładzie Fizyki Fazy Skondensowanej Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W 1974 roku na podstawie pracy "Opis symetrii struktur magnetycznych za pomocą reprezentacji grup przestrzennych", której promotorem był profesor Jerzy Rayski, uzyskała stopień doktora.

W 1979 roku została oddelegowana do pracy w Laboratorium Fizyki Teoretycznej Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych w Dubnej, gdzie wraz z rodziną przebywała do 1983 roku. W tym okresie, współpracując z grupą prof. Jurija Izjumowa ze Swierdłowska, rozpoczęła prace nad zastosowaniem metody analizy symetrycznej, opartej na teorii grup i reprezentacji, do badania przejść fazowych w kryształach. Rozwijanie tej metody i stosowanie jej do badania różnego rodzaju przejść fazowych w kryształach wielu związków, we współpracy z wieloma grupami eksperymentatorów w Polsce i za granicą, stanowiło główny nurt jej pracy naukowej. Współautorstwo udostępnionego w internecie programu komputerowego MODY, pozwalającego na upowszechnienie realizacji opracowanej metody, uważa za jedno ze swoich ważniejszych osiągnięć.

W 1991 roku na podstawie rozprawy "Zastosowanie analizy symetrycznej do badania przejść fazowych i wzbudzeń w kryształach", przedstawionej w Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej AGH, uzyskała stopień doktora habilitowanego.

W 1996 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.

W latach 1997-2001 była pełnomocnikiem dziekana WFiTJ ds. Nauczania Fizyki na Studiach Zaocznych.

W 1998 roku została członkiem Komisji ds. Promocji Wydziału.

W 1999 roku została członkiem Komisji Nagród.

W latach 2002-2005 była kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej.

W 2006 roku otrzymała tytuł profesora.

Była członkiem Komisji Aparaturowej oraz członkiem Komisji Nagród i Odznaczeń.


Autorka Członek Polskiego Towarzystwa Dyfrakcji Neutronów, Komitetu Krystalografii PAN, Polskiego Towarzystwa Fizycznego

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej 1991-2000. Oprac. B. Dziunikowski, A. Kreft, A. Zięba. Kraków 2009, s. 43, 51, 59, 66, 69, 81, 96, 104, 109
  • Kronika Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010. Oprac. A. Kreft, A. Zięba, B. Bednarek. Kraków 2011, s.
  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 111
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 320-321

Artykuły

Inne

stan na dzień 18.12.2023