Władysław Stefan Lenkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 25: Linia 25:


Jako inżynier, naukowiec i narciarz[2] używał imienia Władysław, a swoją twórczość literacką podpisywał imieniem Stefan.  
Jako inżynier, naukowiec i narciarz[2] używał imienia Władysław, a swoją twórczość literacką podpisywał imieniem Stefan.  
Władysław Lenkiewicz urodził się we Lwowie. Ojciec, Adam Lenkiewicz był nauczycielem gimnazjalnym, z wykształcenia filologiem (greka, łacina, polski); matka, Olga z d. Pazirska była nauczycielką w szkole podstawowej. Władysław Lenkiewicz ukończył szkołę podstawową i gimnazjum staro-klasyczne we Lwowie w roku 1934. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, na kierunku konstrukcji. Wyspecjalizował się w pojazdach mechanicznych. Dyplom ukończenia studiów wyższych otrzymał we Lwowie w styczniu 1941 r. W tym samym roku stracił ojca aresztowanego i rozstrzelanego przez Rosjan za pracę w konspiracji. Matka jego zmarła w 1963 r. w Rabce.


Władysław Lenkiewicz ożenił się w 1941 r. z Zofią z d. Winnicką (zm. 1990), studentką biologii Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i do emerytury pracowała w Zakładzie Psychologii i Etologii Zwierząt UJ jako pracownik naukowy.
Podczas II wojny światowej, zanim został asystentem w Katedrze Maszyn Dźwigowych Instytutu Politechnicznego (Politechnika Lwowska), Władysław Lenkiewicz podejmował się różnych zajęć dla utrzymania rodziny, będąc m.in. szefem kontroli technicznej, kierowcą, ślusarzem, kreślarzem, kierownikiem warsztatów mechanicznych. W 1944 r. został aresztowany przez NKWD, skąd udało mu się wydostać na wolność z początkiem 1945 r. by w kwietniu opuścić Lwów i osiedlić się z rodziną w okolicach Krakowa.
W pierwszych latach po wojnie Władysław Lenkiewicz założył wraz z żoną szkołę jazdy samochodowej w Kalwarii Zebrzydowskiej, a w latach 50. rozpoczął pracę na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Części Maszyn. Po przepracowaniu 36 lat na tej uczelni, w 1986 r. przeszedł na emeryturę jako profesor nadzwyczajny. Do końca życia konsultował prace naukowe swoich byłych pracowników i wychowanków. Jest pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie (kw. XLI–8–9).


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====

Wersja z 11:08, 11 sty 2022

Władysław Stefan Lenkiewicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Lenkiewicz
Imię / imiona Władysław Stefan


Data urodzenia 10 kwietnia 1916
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 5 października 2012
Miejsce śmierci Kraków


Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej

Władysław Stefan Lenkiewicz (1916-2012) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: mechanika, metodologia

Nota biograficzna

Urodził się 10 kwietnia 1916 roku we Lwowie. Zmarł 5 października 2012 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie.

Był kierownikiem Zakładu Podstaw Konstrukcji i Eksploatacji Maszyn


///////////////////////////// Władysław Stefan Lenkiewicz (ur. 10 kwietnia 1916 we Lwowie, zm. 5 października 2012 w Krakowie) – inżynier, pisarz i poeta, narciarz. Prof. dr hab. nauk technicznych o specjalności metodologia projektowania, trybologia[1].

Jako inżynier, naukowiec i narciarz[2] używał imienia Władysław, a swoją twórczość literacką podpisywał imieniem Stefan. Władysław Lenkiewicz urodził się we Lwowie. Ojciec, Adam Lenkiewicz był nauczycielem gimnazjalnym, z wykształcenia filologiem (greka, łacina, polski); matka, Olga z d. Pazirska była nauczycielką w szkole podstawowej. Władysław Lenkiewicz ukończył szkołę podstawową i gimnazjum staro-klasyczne we Lwowie w roku 1934. Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, na kierunku konstrukcji. Wyspecjalizował się w pojazdach mechanicznych. Dyplom ukończenia studiów wyższych otrzymał we Lwowie w styczniu 1941 r. W tym samym roku stracił ojca aresztowanego i rozstrzelanego przez Rosjan za pracę w konspiracji. Matka jego zmarła w 1963 r. w Rabce.

Władysław Lenkiewicz ożenił się w 1941 r. z Zofią z d. Winnicką (zm. 1990), studentką biologii Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i do emerytury pracowała w Zakładzie Psychologii i Etologii Zwierząt UJ jako pracownik naukowy.

Podczas II wojny światowej, zanim został asystentem w Katedrze Maszyn Dźwigowych Instytutu Politechnicznego (Politechnika Lwowska), Władysław Lenkiewicz podejmował się różnych zajęć dla utrzymania rodziny, będąc m.in. szefem kontroli technicznej, kierowcą, ślusarzem, kreślarzem, kierownikiem warsztatów mechanicznych. W 1944 r. został aresztowany przez NKWD, skąd udało mu się wydostać na wolność z początkiem 1945 r. by w kwietniu opuścić Lwów i osiedlić się z rodziną w okolicach Krakowa.

W pierwszych latach po wojnie Władysław Lenkiewicz założył wraz z żoną szkołę jazdy samochodowej w Kalwarii Zebrzydowskiej, a w latach 50. rozpoczął pracę na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Części Maszyn. Po przepracowaniu 36 lat na tej uczelni, w 1986 r. przeszedł na emeryturę jako profesor nadzwyczajny. Do końca życia konsultował prace naukowe swoich byłych pracowników i wychowanków. Jest pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie (kw. XLI–8–9).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla miasta Krakowa", Złota Odznaka "Zasłużonemu w rozwoju województwa katowickiego"



Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

  • Dziennik Polski 2012, nr 238 (11 X 2012), s. A13 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2012, nr 239 (12 X 2012), s. A12 [nekr.]
  • Zmarł prof. Władysław Lenkiewicz. Dziennik Polski 2012, nr 249, s. A12

Inne


stan na dzień 10.02.2022