Władysław Longa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Władysław Longa | image = | family-name = Longa | given-name = Władysław | additional-name = | honorific-prefix = Prof. zw. ...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:
Specjalność: inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika
Specjalność: inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika


Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie). Od roku 1952 do chwili obecnej pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Odlewnictwa AGH. W latach 1952-1959 zatrudniony w Katedrze Odlewnictwa, a później w Zakładzie Odlewnictwa Staliwa, od 1959-1966 w Katedrze Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa. Od 1966-1969 pracował w Katedrze Technologii Formy jako kierownik Zakładu Technologii Formy. Od 1969 do 1992 był kierownikiem Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa. Od roku 1992 do przejścia na emeryturę był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiaząniu wydziałowego Instytutu.
Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie). Od roku 1952 do chwili obecnej pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Odlewnictwa AGH. W latach 1952–1959 zatrudniony w Katedrze Odlewnictwa, a później w Zakładzie Odlewnictwa Staliwa, od 1959–1966 w Katedrze Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa. Od 1966–1969 pracował w Katedrze Technologii Formy jako kierownik Zakładu Technologii Formy. Od 1969 do 1992 był kierownikiem Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa. Od roku 1992 do przejścia na emeryturę był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiaząniu wydziałowego Instytutu.


Kolejno, po ukończeniu w 1956 roku studiów magisterskich uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: doktor (1962), doktor habilitowany (1965), docent (1966), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979). W czasie pracy w AGH pełnił trzykrotnie funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa (rok 1968/69, 1972-1973, 1978-1981) oraz funkcję prorektora AGH (1969-1979).
Kolejno, po ukończeniu w 1956 roku studiów magisterskich uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: doktor (1962), doktor habilitowany (1965), docent (1966), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979). W czasie pracy w AGH pełnił trzykrotnie funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa (rok 1968/69, 1972–1973, 1978–1981) oraz funkcję prorektora AGH (1969–1979).


Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1977-1991, 1995-2001), członek Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN - pełnił funkcję sekretarza oraz przewdoniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.
Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1977–1991, 1995–2001), członek Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN pełnił funkcję sekretarza oraz przewdoniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.


Autor ponad licznych artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii ciepnej żeliwiaków koksowych. Autor książek - monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Promotor prac doktorskich.
Autor ponad licznych artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii ciepnej żeliwiaków koksowych. Autor książek monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Promotor prac doktorskich.


W roku 2002 obchodził jubileusz 50-lecia pracy w AGH, 40-lecie doktoratu, 30-lecie uzyskania tytułu profesora i 10-lecie zorganizowania Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych.
W roku 2002 obchodził jubileusz 50-lecia pracy w AGH, 40-lecie doktoratu, 30-lecie uzyskania tytułu profesora i 10-lecie zorganizowania Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych.


Źródło:
Źródło:
* BIP 2002 nr 112. s. 23, 24-25, zdj.
* BIP 2002 nr 112. s. 23, 24–25, zdj.
* Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : A-O : Ludzie nauki. s. 509
* Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : Ludzie nauki A–O. s. 509




{{DEFAULTSORT:Longa, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Longa, Władysław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:21, 16 gru 2013

Władysław Longa
Nazwisko Longa
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.



Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika




FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Odlewnictwa19681969
ProrektorAGH19691972
DziekanWydział Odlewnictwa19721974
DziekanWydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa19781981

Prof. zw. dr hab. inż. Władysław Longa

Specjalność: inżynieria materiałowa, metalurgia; odlewnictwo, termodynamika

Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1954 roku ukończył studia pierwszego stopnia (inżynierskie), a w roku 1956 studia drugiego stopnia (magisterskie). Od roku 1952 do chwili obecnej pracownik naukowo-dydaktyczny Wydziału Odlewnictwa AGH. W latach 1952–1959 zatrudniony w Katedrze Odlewnictwa, a później w Zakładzie Odlewnictwa Staliwa, od 1959–1966 w Katedrze Metalurgii i Odlewnictwa Staliwa. Od 1966–1969 pracował w Katedrze Technologii Formy jako kierownik Zakładu Technologii Formy. Od 1969 do 1992 był kierownikiem Zakładu Termodynamiki Procesów Odlewniczych, wchodzącego w skład wydziałowego Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa. Od roku 1992 do przejścia na emeryturę był kierownikiem Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych, utworzonej po rozwiaząniu wydziałowego Instytutu.

Kolejno, po ukończeniu w 1956 roku studiów magisterskich uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: doktor (1962), doktor habilitowany (1965), docent (1966), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979). W czasie pracy w AGH pełnił trzykrotnie funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa (rok 1968/69, 1972–1973, 1978–1981) oraz funkcję prorektora AGH (1969–1979).

Przewodniczący Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1977–1991, 1995–2001), członek Komitetu Hutnictwa (przemianowanego następnie na Komitet Metalurgii) PAN — pełnił funkcję sekretarza oraz przewdoniczącego sekcji Teorii Procesów Odlewniczych.

Autor ponad licznych artykułów w wydawnictwach naukowych oraz naukowo-technicznych polskich i zagranicznych z zakresu obliczania nadlewów, obliczania procesów krzepnięcia odlewów w formach piaskowych i metalowych, teoretycznych podstaw analizy różniczkowej krzywych stygnięcia odlewów oraz podstaw modelowania funkcji źródła ciepła przemian fazowych, teorii ciepnej żeliwiaków koksowych. Autor książek — monografii z zakresu stygnięcia, krzepnięcia i zasilania odlewów. Promotor prac doktorskich.

W roku 2002 obchodził jubileusz 50-lecia pracy w AGH, 40-lecie doktoratu, 30-lecie uzyskania tytułu profesora i 10-lecie zorganizowania Katedry Modelowania Procesów Odlewniczych.

Źródło:

  • BIP 2002 nr 112. s. 23, 24–25, zdj.
  • Informator nauki polskiej 2000. T. 4a : Ludzie nauki A–O. s. 509