Tadeusz Jan Sawik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 25 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=3 czerwca 1947
|birth_date=3 czerwca 1947
|birth_place=Wrocław
|birth_place=Wrocław
|fields=automatyka i robotyka, informatyka (elastyczne systemy produkcyjne, badania operacyjne)
|fields=automatyka i robotyka, informatyka, optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw, stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna, badania operacyjne
|function=Prodziekan Wydziału w latach 1994–1996
|function=Prodziekan Wydziału Zarządzania (1992-1995)
|faculty=Wydział Zarządzania
|faculty=Wydział Zarządzania
|awards=Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Edukacji Narodowej 1993, 1997, 2000, Komitetu Organizacji i Zarządzania PAN 1993, liczne Rektora AGH.
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|name=Tadeusz Jan Sawik
}}{{Funkcja
|image_size=11715
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Zarządzania
|Rok_od=1992
|Rok_do=1995
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Tadeusz Jan Sawik''' (1947–)   
Prof. dr hab. inż. '''Tadeusz Jan Sawik''' (1947-)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: automatyka i robotyka, informatyka, optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw, stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna, badania operacyjne
Specjalność: automatyka i robotyka, informatyka (elastyczne systemy produkcyjne, badania operacyjne)


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 23: Linia 24:
Urodził się 3 czerwca 1947 roku we Wrocławiu.  
Urodził się 3 czerwca 1947 roku we Wrocławiu.  


W 1971 roku ukończył Wydział  
W 1971 ukończył z wyróżnieniem studia w zakresie automatyki na Wydziale Maszyn
Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1971. Doktor 1976, doktor habilitowany 1981, profesor 1993.
Górniczych i Hutniczych AGH i rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Automatyki
Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.


Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent 1971–1974, starszy asystent 1974–1976, adiunkt 1976–1981, docent 1982–1991, profesor nadzwyczajny 1992–1999, profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry Zintegrowanych Systemów Produkcyjnych 1992–, prodziekan Wydziału Zarządzania ds. Nauki 1994–1996; Politechnika Krakowska: docent 1984–1986. Pobyty za granicą: visisting professor — Uniwersytet w Genewie 1991, 1995, Uniwersytet w Tokio 1992, Uniwersytet w Mannheim 1993, Chalmers Institute of Technology, Gothenburg, Szwecja 1996, Uniwersytet w Pireusie, Grecja 1998, Univeristy of the Ryukyus, Okinawa, Japonia 1999, Uniwersytet w Kagoshimie, Japonia 1999.
W 1976 roku na podstawie pracy "Sterowanie optymalne pewnym modelem procesu produkcji wieloasortymentowej", napisanej pod kierunkiem profesora Wiesława Zapałowicza, uzyskał stopień doktora.


Członek Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, Zespołu Badań Operacyjnych w Automatyce 1993–1995, Zespołu Inżynieriii Wiedzy i Badań Operacyjnych 1996–1998, INFORMS (USA).
W 1981 roku na podstawie rozprawy "Teoria stanu w harmonogramowaniu czasowo-optymalnych dyskretnych procesów produkcyjnych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.  


Badania: modele w przestrzeni stanów i algorytmy optymalizacji i sterowania dyskretnych procesów produkcyjnych; hierachiczne struktury decyzyjne w planowaniu produkcji; modele i algorytmy planowania i sterowania produkcji w elastycznych systemach wytwarzania, planowanie produkcji i harmonogramowanie w systemach komputerowo zintegrowanych; modele i algorytmy programowania dyskretnego do szeregownia zadań w liniach montażu powierzchniowego układów elektronicznych; modele badań operacyjnych w zarządzaniu odnową środowiska.
W 1993 roku otrzymał tytuł profesora, a stanowisko profesora zwyczajnego w roku 2000.


Autor około 100 artykułów, kilku skryptów i monografii.
W latach 1992-1995 był prodziekanem [[Wydział Zarządzania|Wydziału Zarządzania]] ds. Nauki.


== Odznaczenia i nagrody ==
W latach 1991-2006 był kierownikiem Katedry Zintegrowanych Systemów Produkcyjnych. Następnie w latach 2006-2016 kierownikiem Katedry Badań Operacyjnych i Technologii Informacyjnych, zaś w okresie 2016-2017 Katedry Badań Operacyjnych.


Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1981, Ministra Edukacji Narodowej 1993, 1997, 2000, Komitetu Organizacji i Zarządzania PAN 1993, liczne Rektora AGH.
W latach 1990-2003 kilkakrotnie przebywał za granicą, jako visiting professor
w uniwersytetach Japonii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji i USA.


W AGH był zatrudniony do 30 września 2017 roku.


Od 2020 roku jest profesorem w Department of Engineering, Reykjavik University, Reykjavik, Iceland,  a ponadto, okresowo  w National Institute of Industrial Engineering (NITIE), Mumbai, India, gdzie corocznie prowadzi wykłady pt. "Supply Chain Operations and Disruptions Management: A Way Forward", dla studentów NITIE oraz badaczy różnych instytutów naukowych z Indii i innych krajów Azji.


Autor ponad 150 samodzielnych publikacji w prestiżowych czasopismach naukowych z list JCR, w tym wielu "Highly Cited Papers", wg Clarivate oraz kilkunastu samodzielnych monografii, w tym opublikowanych w USA przez wydawnictwa akademickie Wiley i Springer.


Promotor kilku prac doktorskich.


W latach 1984-1986 był docentem w Politechnice Krakowskiej.


W latach 1998-2004 był konsultantem naukowym w Motorola Advanced Technology Center, Schaumburg, IL (USA). Prowadził finansowane przez Motorolę badania w dziedzinie optymalizacji procesów montażu powierzchniowego  oraz optymalizacji  łańcuchów dostaw w przemyśle elektronicznym.


==== Odznaczenia i nagrody ====
Aktualne zainteresowania naukowe, to: optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw oraz stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna. W tych dziedzinach są jego najważniejsze publikacje.


==== Bibliografia publikacji ====
Jego nazwisko od lat znajduje się również na światowej liście World's Top 2% Scientists przygotowywanej co roku przez Stanford University (w dziedzinie badań operacyjnych na pozycji 140 do końca 2020 roku oraz na pozycji 59 w pojedynczym roku kalendarzowym 2020).


== Źródła do biogramu ==
Podobne pozycje zajmuje nadal w ostatnim rankingu. Jednak islandzka afiliacja publikacji spowodowała, że na ostatniej liście został już zaliczony do naukowców z Islandii.


==== Książki ====
Członek Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, Zespołu Badań Operacyjnych w Automatyce 1993–1995, Zespołu Inżynierii Wiedzy i Badań Operacyjnych 1996–1998, INFORMS (USA).


* == Źródło ==
==== Odznaczenia i nagrody ====
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 51–52, portr.


[[Złoty Krzyż Zasługi]], Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagrody Ministra Edukacji Narodowej, Komitetu Organizacji i Zarządzania PAN, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 198
==== Bibliografia publikacji ====
[Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 102
[Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 78
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 366, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 436, [foto]


https://badap.agh.edu.pl/autor/sawik-tadeusz-003354


== Źródła do biogramu ==


==== Artykuły ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 186
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 119
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 314, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 51-52, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Informacja od p. Tadeusza Sawika [inf. z dnia 11, 13.03.2023, 17.05.2023]
 


{{DEFAULTSORT:Sawik, Tadeusz Jan}}
{{DEFAULTSORT:Sawik, Tadeusz Jan}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 14.03.2023</span>'''''
 
 
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 14.10.2022</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:33, 17 maj 2023

Tadeusz Jan Sawik
Tadeusz Sawik.jpg
Nazwisko Sawik
Imię / imiona Tadeusz Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 3 czerwca 1947
Miejsce urodzenia Wrocław


Dyscyplina/specjalności automatyka i robotyka, informatyka, optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw, stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna, badania operacyjne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Zarządzania (1992-1995)
Wydział Wydział Zarządzania


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Zarządzania19921995

Prof. dr hab. inż. Tadeusz Jan Sawik (1947-)

Dyscyplina/specjalności: automatyka i robotyka, informatyka, optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw, stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna, badania operacyjne

Nota biograficzna

Urodził się 3 czerwca 1947 roku we Wrocławiu.

W 1971 ukończył z wyróżnieniem studia w zakresie automatyki na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH i rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Automatyki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1976 roku na podstawie pracy "Sterowanie optymalne pewnym modelem procesu produkcji wieloasortymentowej", napisanej pod kierunkiem profesora Wiesława Zapałowicza, uzyskał stopień doktora.

W 1981 roku na podstawie rozprawy "Teoria stanu w harmonogramowaniu czasowo-optymalnych dyskretnych procesów produkcyjnych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1993 roku otrzymał tytuł profesora, a stanowisko profesora zwyczajnego w roku 2000.

W latach 1992-1995 był prodziekanem Wydziału Zarządzania ds. Nauki.

W latach 1991-2006 był kierownikiem Katedry Zintegrowanych Systemów Produkcyjnych. Następnie w latach 2006-2016 kierownikiem Katedry Badań Operacyjnych i Technologii Informacyjnych, zaś w okresie 2016-2017 Katedry Badań Operacyjnych.

W latach 1990-2003 kilkakrotnie przebywał za granicą, jako visiting professor w uniwersytetach Japonii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji i USA.

W AGH był zatrudniony do 30 września 2017 roku.

Od 2020 roku jest profesorem w Department of Engineering, Reykjavik University, Reykjavik, Iceland, a ponadto, okresowo w National Institute of Industrial Engineering (NITIE), Mumbai, India, gdzie corocznie prowadzi wykłady pt. "Supply Chain Operations and Disruptions Management: A Way Forward", dla studentów NITIE oraz badaczy różnych instytutów naukowych z Indii i innych krajów Azji.

Autor ponad 150 samodzielnych publikacji w prestiżowych czasopismach naukowych z list JCR, w tym wielu "Highly Cited Papers", wg Clarivate oraz kilkunastu samodzielnych monografii, w tym opublikowanych w USA przez wydawnictwa akademickie Wiley i Springer.

Promotor kilku prac doktorskich.

W latach 1984-1986 był docentem w Politechnice Krakowskiej.

W latach 1998-2004 był konsultantem naukowym w Motorola Advanced Technology Center, Schaumburg, IL (USA). Prowadził finansowane przez Motorolę badania w dziedzinie optymalizacji procesów montażu powierzchniowego oraz optymalizacji łańcuchów dostaw w przemyśle elektronicznym.

Aktualne zainteresowania naukowe, to: optymalizacja łańcuchów dostaw, zarządzanie ryzykiem przerywania łańcuchów dostaw, cyberbezpieczeństwo w łańcuchach dostaw oraz stochastyczna optymalizacja kombinatoryczna. W tych dziedzinach są jego najważniejsze publikacje.

Jego nazwisko od lat znajduje się również na światowej liście World's Top 2% Scientists przygotowywanej co roku przez Stanford University (w dziedzinie badań operacyjnych na pozycji 140 do końca 2020 roku oraz na pozycji 59 w pojedynczym roku kalendarzowym 2020).

Podobne pozycje zajmuje nadal w ostatnim rankingu. Jednak islandzka afiliacja publikacji spowodowała, że na ostatniej liście został już zaliczony do naukowców z Islandii.

Członek Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, Zespołu Badań Operacyjnych w Automatyce 1993–1995, Zespołu Inżynierii Wiedzy i Badań Operacyjnych 1996–1998, INFORMS (USA).

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagrody Ministra Edukacji Narodowej, Komitetu Organizacji i Zarządzania PAN, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/sawik-tadeusz-003354

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 186
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 119
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 314, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S-Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 51-52, [foto]

Inne

  • Informacja od p. Tadeusza Sawika [inf. z dnia 11, 13.03.2023, 17.05.2023]

stan na dzień 14.03.2023