Stanisław Paraszczak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|image=Stanislaw_Paraszczak.jpg
|image=Stanislaw_Paraszczak.jpg
|birth_date=26 stycznia 1888
|birth_date=26 stycznia 1888
|birth_place=Rudki k. Sambora
|birth_place=Rudki
|death_date=7 listopada 1947
|death_date=7 listopada 1947
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Zakładu  Wiertnictwa (1945-1947)
|function=Kierownik Zakładu  Wiertnictwa (1945-1947)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, (dwukrotnie)
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|name=Stanisław Paraszczak
|name=Stanisław Paraszczak
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=

Wersja z 10:14, 26 wrz 2014

Stanisław Paraszczak
Stanislaw Paraszczak.jpg
Nazwisko Paraszczak
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 26 stycznia 1888
Miejsce urodzenia Rudki
Data śmierci 7 listopada 1947
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności wiertnictwo
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Wiertnictwa (1945-1947)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. inż. Stanisław Paraszczak (1888–1947)

Specjalność: wiertnictwo

Życiorys

Urodził się 26 stycznia 1988 w Rudkach k. Sambora, zmarł 7 listopada 1947 w Krakowie. Studiował na Politechnice Lwowskiej, gdzie w 1910 r. uzyskał na Wydziale Mechanicznym dyplom inżyniera budowy maszyn. Początkowo pracował w przemyśle, szczególnie interesował go przemysł naftowy. W 1937 r. został profesorem nadzw. w Katedrze Wiertnictwa i Wydobywania Nafty na Politechnice Lwowskiej. W 1939 r. został mianowany profesorem Lwowskiego Instytutu Politechnicznego i Kierownikiem Katedry Wiertnictwa i Eksploatacji Nafty. Po wojnie w 1945 r. podjął pracę na AG jako Kierownik Zakładu Wiertnictwa. W 1946 r. został mianowany prof. zw. wiertnictwa na Wydziale Górniczym. W 1947 r. został wybrany przez Senat AG prorektorem, niestety choroba nie pozwoliła mu na objęcie tego stanowiska.

Znawca polskiego przemysłu naftowego, założyciel i prezes wielu towarzystw naukowych.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie)

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 161–162
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. s. 625