Stanisław Franciszek Żeromski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
|image=Stanislaw_Zeromski.jpg
|image=Stanislaw_Zeromski.jpg
|birth_date=10 października 1898
|birth_date=10 października 1898
|birth_place=Kijów
|birth_place=Kijów (obecnie Ukraina)
|death_date=1 sierpnia 1955
|death_date=1 sierpnia 1955
|death_place=Gliwice
|death_place=Gliwice
Linia 52: Linia 52:
Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach.  
Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach.  


Studiował na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydz. Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 r. uzyskał dyplom inżyniera chemika. Praktykę zawodową odbył we Freibergu w firmie H. Seemann. W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. Po wojnie w latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 r. został asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 r. kierował laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych „Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich. Od 1947 r. organizował Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. Następnie w latach 1952/53 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika. W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. W 1936 roku odbył kilkutygodniową praktykę we Freibergu w firmie H. Seemann, poświęcając się analizie rentgenograficznej budowy siatek przestrzennych ciał stałych. W latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 roku asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 r. objął kierownictwo laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych „Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich. Od 1947 roku pracował w Gliwicach w filii Instytutu Chemii Nieorganicznej. Następnie w latach 1952/53 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.


W 1953 r. został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zastępcy Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego.
W 1953 r. został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zastępcy Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego.

Wersja z 16:10, 21 sty 2015

Stanisław Franciszek Żeromski
Stanislaw Zeromski.jpg
Nazwisko Żeromski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Z-ca Prof. mgr inż.
Data urodzenia 10 października 1898
Miejsce urodzenia Kijów (obecnie Ukraina)
Data śmierci 1 sierpnia 1955
Miejsce śmierci Gliwice
Dyscyplina/specjalności chemia
Wydział Wydział Ceramiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Walecznych (1939 r. w Modlinie).

Z-ca Prof. mgr inż. Stanisław Żeromski (1898–1955)

Specjalność: chemia

Życiorys

Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach.

Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika. W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. W 1936 roku odbył kilkutygodniową praktykę we Freibergu w firmie H. Seemann, poświęcając się analizie rentgenograficznej budowy siatek przestrzennych ciał stałych. W latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 roku asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 r. objął kierownictwo laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych „Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich. Od 1947 roku pracował w Gliwicach w filii Instytutu Chemii Nieorganicznej. Następnie w latach 1952/53 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

W 1953 r. został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zastępcy Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 228–231