Janusz Stanisław Szmyd: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Szmyd
|family-name=Szmyd
|given-name=Janusz Stanisław
|given-name=Janusz Stanisław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Janusz Szmyd.jpg
|birth_date=1 kwietnia 1953
|birth_date=1 kwietnia 1953
|birth_place=Świętochłowice
|birth_place=Świętochłowice
|fields=metalurgia, energetyka, inżynieria materiałowa, transport ciepła i masy, inżynieria środowiska,  energetyka, górnictwo i energetyka
|faculty=Wydział Energetyki i Paliw
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
'''Janusz Stanisław Szmyd''' (1953-)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Janusz Stanisław Szmyd''' (1953-)   


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, inżynieria materiałowa, transport ciepła i masy, inżynieria środowiska,  energetyka, górnictwo i energetyka


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 13: Linia 18:
Urodził się 1 kwietnia 1953 roku w Świętochłowicach.
Urodził się 1 kwietnia 1953 roku w Świętochłowicach.


W 1977 roku ukończył Wydział Metali Nieżelaznych AGH specjalizując się w zakresie metalurgii metali nieżelaznych.
W 1977 roku rozpoczął pracę na [[Wydział Metali Nieżelaznych|Wydziale Metali Nieżelaznych]] AGH.
W 1980 roku na podstawie pracy "Wyznaczanie rozkładów temperatury i strumieni ciepła w procesach wymiany energii przez promieniowanie przy nadmiarze danych obarczonych błędami", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kolendy w Zakładzie Inżynierii Procesów Metalurgicznych Wydziału Metali Nieżelaznych, uzyskał stopień doktora.
W 1992 roku na podstawie rozprawy "Model matematyczny transportu ciepła podczas turbolentnego przepływu ciekłych metali" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 2002 roku uzyskał tytuł profesora.
W latach 2009–2020 był kierownikiem Katedry Podstawowych Problemów Energetyki WEiP.
W AGH pełni funkcję koordynatora ds. współpracy z Japonią oraz kierownika studiów doktoranckich.
Specjalizuje się w modelowaniu matematycznym procesów transportu ciepła i masy.
Obecnie pracuje w Katedrze Podstawowych Problemów Energetyki Wydziału Energetyki i Paliw.
Opracował program studiów międzynarodowego kierunku kształcenia Energy and Environmental Engineering (realizowany wspólnie przez AGH i Shibaura Institute of Technology).
Na bazie własnych kontaktów i nawiązanej jeszcze w latach 80-tych XX wieku współpracy z uczelniami japońskimi zbudował imponującą listę programów kształcenia wspólnie realizowanych przez AGH i najlepsze szkoły wyższe w Japonii. Wśród tych programów można wymienić: polsko-japońską szkołę zimową energetyki w Krakowie i szkołę letnią energetyki w Tokio (program realizowany od 2014 r. we współpracy z Shibaura Institute of Technology – SIT), prowadzenie bilateralnych doktoratów (program realizowany od 2010 r. we współpracy z SIT), a ostatnio Międzynarodową Wirtualną Szkołę w AGH (intensywny międzynarodowy program kształcenia opracowany i wdrażany wspólnie z SIT) oraz nowy międzynarodowy kierunek Energy and Environmental Engineering, na którym kształcenie ma się odbywać w systemie podwójnego dyplomowania w zakresie studiów II stopnia (umowa została podpisana w czerwcu 2021 r.). W efekcie podejmowanych przez niego starań AGH podpisała także umowy dydaktyczno-badawcze z innymi uczelniami japońskimi (np. Kyoto University, The University of Tokyo, Kyushu University).
Autor około 400 publikacji. Realizuje wiele grantów badawczych, jest autorem ponad 270 prac naukowych.
Promotor 6 bilateralnych doktoratów, wypromował 3 habilitantów oraz 14 doktorów.
Doktor honoris causa Shibaura Institute of Technology (Tokio).
Jest członkiem Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych PAU, Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, The Assembly of World Conferences on Experimental Heat Transfer, Fluid Mechanics and Thermodynamics. Od 2018 roku jest prezydentem EUROTHERM Committee.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda Gwiazdy Umiędzynarodowienia w kategorii Teaching Star


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/szmyd-janusz-004681


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 22: Linia 60:
==== Książki ====
==== Książki ====


*     Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 208
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 206
    [Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 114
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 355, [foto]
    Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 231, [foto]
 
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


* Prof. dr hab. inż. Janusz Szmyd - System Wspomagania ... [online] [przeglądany 3.03.2022]. Dostępny w: https://recenzenci.opi.org.pl/sssr-web/site/people-details?personId=e621324d78eeab8d
* Prof. Janusz Szmyd: Kult wiedzy i pracy w zespole [online] [przeglądany 3.03.2022]. Dostępny w: https://perspektywy.pl/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=6751:prof-janusz-szmyd-kult-wiedzy-i-pracy-w-zespole&catid=24&Itemid=119
* Prof. Janusz Szmyd wśród mistrzów internacjonalizacji [online] [przeglądany 3.03.2022]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/osiagniecia/info/article/prof-janusz-szmyd-wsrod-mistrzow-internacjonalizacji/
* Prof. Janusz Szmyd wśród mistrzów internacjonalizacji [online] [przeglądany 3.03.2022]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/osiagniecia/info/article/prof-janusz-szmyd-wsrod-mistrzow-internacjonalizacji/


Linia 39: Linia 74:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.03.2022</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 3.03.2022</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:27, 23 maj 2023

Janusz Stanisław Szmyd
Janusz Szmyd.jpg
Nazwisko Szmyd
Imię / imiona Janusz Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1 kwietnia 1953
Miejsce urodzenia Świętochłowice


Dyscyplina/specjalności metalurgia, energetyka, inżynieria materiałowa, transport ciepła i masy, inżynieria środowiska, energetyka, górnictwo i energetyka
Wydział Wydział Energetyki i Paliw


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Janusz Stanisław Szmyd (1953-)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, inżynieria materiałowa, transport ciepła i masy, inżynieria środowiska, energetyka, górnictwo i energetyka

Nota biograficzna

Urodził się 1 kwietnia 1953 roku w Świętochłowicach.

W 1977 roku ukończył Wydział Metali Nieżelaznych AGH specjalizując się w zakresie metalurgii metali nieżelaznych.

W 1977 roku rozpoczął pracę na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH.

W 1980 roku na podstawie pracy "Wyznaczanie rozkładów temperatury i strumieni ciepła w procesach wymiany energii przez promieniowanie przy nadmiarze danych obarczonych błędami", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kolendy w Zakładzie Inżynierii Procesów Metalurgicznych Wydziału Metali Nieżelaznych, uzyskał stopień doktora.

W 1992 roku na podstawie rozprawy "Model matematyczny transportu ciepła podczas turbolentnego przepływu ciekłych metali" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2002 roku uzyskał tytuł profesora.

W latach 2009–2020 był kierownikiem Katedry Podstawowych Problemów Energetyki WEiP.

W AGH pełni funkcję koordynatora ds. współpracy z Japonią oraz kierownika studiów doktoranckich.

Specjalizuje się w modelowaniu matematycznym procesów transportu ciepła i masy.

Obecnie pracuje w Katedrze Podstawowych Problemów Energetyki Wydziału Energetyki i Paliw.

Opracował program studiów międzynarodowego kierunku kształcenia Energy and Environmental Engineering (realizowany wspólnie przez AGH i Shibaura Institute of Technology).

Na bazie własnych kontaktów i nawiązanej jeszcze w latach 80-tych XX wieku współpracy z uczelniami japońskimi zbudował imponującą listę programów kształcenia wspólnie realizowanych przez AGH i najlepsze szkoły wyższe w Japonii. Wśród tych programów można wymienić: polsko-japońską szkołę zimową energetyki w Krakowie i szkołę letnią energetyki w Tokio (program realizowany od 2014 r. we współpracy z Shibaura Institute of Technology – SIT), prowadzenie bilateralnych doktoratów (program realizowany od 2010 r. we współpracy z SIT), a ostatnio Międzynarodową Wirtualną Szkołę w AGH (intensywny międzynarodowy program kształcenia opracowany i wdrażany wspólnie z SIT) oraz nowy międzynarodowy kierunek Energy and Environmental Engineering, na którym kształcenie ma się odbywać w systemie podwójnego dyplomowania w zakresie studiów II stopnia (umowa została podpisana w czerwcu 2021 r.). W efekcie podejmowanych przez niego starań AGH podpisała także umowy dydaktyczno-badawcze z innymi uczelniami japońskimi (np. Kyoto University, The University of Tokyo, Kyushu University).

Autor około 400 publikacji. Realizuje wiele grantów badawczych, jest autorem ponad 270 prac naukowych.

Promotor 6 bilateralnych doktoratów, wypromował 3 habilitantów oraz 14 doktorów.

Doktor honoris causa Shibaura Institute of Technology (Tokio).

Jest członkiem Komisji Zagrożeń Cywilizacyjnych PAU, Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, The Assembly of World Conferences on Experimental Heat Transfer, Fluid Mechanics and Thermodynamics. Od 2018 roku jest prezydentem EUROTHERM Committee.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Gwiazdy Umiędzynarodowienia w kategorii Teaching Star

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/szmyd-janusz-004681

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 206
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 355, [foto]

Inne


stan na dzień 4.03.2022