Herbert Widlok: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (HieronimSienski przeniósł stronę Herbert Wdlok do Herbert Widlok)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Widlok
|family-name=Widlok
|given-name=Herbert
|given-name=Herbert
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
|birth_date=9 listopada 1940
|birth_date=9 listopada 1940
|birth_place=Stare Bielsko
|birth_place=Stare Bielsko
|death_date=29 września 2019
|death_date=29 września 2019
|fields=energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}
'''Herbert Widlok''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr hab. inż., prof. AGH '''Herbert Widlok''' (1940-2019)


Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika,
Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika  


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 9 listopada 1940 roku w Starym Bielsku (obecnie Bielsko-Biała. Zmarł 29 września 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu w Wieliczce.  
Urodził się 9 listopada 1940 roku w Starym Bielsku (obecnie Bielsko-Biała). Zmarł 29 września 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu w Wieliczce.  


W 1947 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Bielsku, którą ukończył w 1954 roku. Następnie rozpoczął naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym w Bielsku, którą przerwał z powodów ekonomicznych i dalej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej, którą ukończył w 1957 roku. Po ukończeniu szkoły zawodowej podjął pracę oraz równolegle kontynuował naukę w trybie zaocznym w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym.  
W 1947 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Bielsku, którą ukończył w 1954 roku. Następnie rozpoczął naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym w Bielsku, którą przerwał z powodów ekonomicznych i dalej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej, którą ukończył w 1957 roku. Po ukończeniu szkoły zawodowej podjął pracę oraz równolegle kontynuował naukę w trybie zaocznym w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym. W latach 1957-1958 pracował w Bielskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego, a w latach 1958-1960 w Bielskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych, następnie w latach 1960-1961 jako inspektor w zakładach Energetycznych Bielsko.  


W latach 195701958 pracował w Bielskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego, a w latach 1958-1960 w Bielskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych, następnie w latach 1960-1961 jako inspektor w zakładach Energetycznych Bielsko.  
W 1961 roku ukończył naukę uzyskując dyplom technika elektryka ze specjalnością Maszyny Elektryczne.
 
W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, które ukończył w 1967 roku, specjalizując się elektrotechnice hutniczej. Na podstawie pracy dyplomowej "Opracowanie układu sterowania automatycznego napędu stołu podawczego zasilającego bęben szarpaka", uzyskał dyplom magistra inżyniera w specjalności hutnicze napędy elektryczne.
 
W styczniu 1968 roku rozpoczął pracę w Zakładzie i Katedrze Elektrotechniki Ogólnej [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.
 
W 1974 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie.
 
W 1978 roku na podstawie pracy "Zagadnienia cyfrowego sterowania napędami elektrycznymi", której promotorem był profesor Jan Manitius, uzyskał stopień doktora. Następnie został został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych.
 
W 1993 roku na podstawie rozprawy "Hutnicze napędy wielomaszynowe jako obiekty sterowania mikrokomputerowego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 2001 roku został powołany na stanowisko profesora AGH.  


W 1961 roku ukończył naukę uzyskując dyplom technika elektryka ze specjalnością Maszyny Elektryczne.
1 października 2011 roku przeszedł na emeryturę, ale nadal utrzymywał kontakt z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki.
 
Był pomysłodawcą i autorem budowy pracowni do komputerowych ćwiczeń symulacyjnych, przygotowanej do prowadzenia ćwiczeń i badań symulacyjnych z dziedziny energoelektroniki. Opracował ponad 30 ćwiczeń z zakresu symulacji komputerowej układów energoelektronicznych. Był gorącym propagatorem tej metody nauczania, co znajdowało swój wyraz w licznych artykułach i referatach wygłoszonych na krajowych i zagranicznych konferencjach poświęconych nowym metodom nauczania.
Autor ponad 50 publikacji, ponad 50 referatów wygłoszonych na konferencjach krajowych i zagranicznych, 25 patentów, 12 opracowań dla przemysłu i KBN oraz około 40 ekspertyz opracowanych w ramach SEP i SIMP.
 
Był kierownikiem zespołów wdrażających sterowanie cyfrowe w przemyśle hutniczym.  


W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, które ukończył w 1967 roku, specjalizując się Elektrotechnice Hutniczej. Dyplom magistra inżyniera w specjalności Hutnicze Napędy Elektryczne uzyskał
Był koordynatorem praktyk studenckich oraz wieloletnim członkiem Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej.


Na podstawie pracy dyplomowej "Opracowanie układu sterowania automatycznego napędu stołu podawczego zasilającego bęben szarpaka",
Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego II stopnia, trzykrotnie Nagroda Ministra Przemysłu, 18 krotnie Nagroda Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/widlok-herbert-004898


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 32: Linia 57:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 127
 
* Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 186-188, [foto]
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 80
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Herbert Widlok : Nekrologi : Dziennik Polski [online] [przeglądany 4.04.2023]. Dostępny w: https://www.nekrologi.net/nekrologi/herbert-widlok/55852229


{{DEFAULTSORT:Widlok, Herbert}}
{{DEFAULTSORT:Widlok, Herbert}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.04.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:59, 28 cze 2023

Herbert Widlok
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Widlok
Imię / imiona Herbert
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 9 listopada 1940
Miejsce urodzenia Stare Bielsko
Data śmierci 29 września 2019
Dyscyplina/specjalności energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr hab. inż., prof. AGH Herbert Widlok (1940-2019)

Dyscyplina/specjalności: energoelektronika, napęd elektryczny, elektrotechnika

Nota biograficzna

Urodził się 9 listopada 1940 roku w Starym Bielsku (obecnie Bielsko-Biała). Zmarł 29 września 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu w Wieliczce.

W 1947 roku rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Bielsku, którą ukończył w 1954 roku. Następnie rozpoczął naukę w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym w Bielsku, którą przerwał z powodów ekonomicznych i dalej naukę kontynuował w Zasadniczej Szkole Zawodowej, którą ukończył w 1957 roku. Po ukończeniu szkoły zawodowej podjął pracę oraz równolegle kontynuował naukę w trybie zaocznym w Technikum Mechaniczno-Elektrycznym. W latach 1957-1958 pracował w Bielskich Zakładach Przemysłu Tłuszczowego, a w latach 1958-1960 w Bielskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych, następnie w latach 1960-1961 jako inspektor w zakładach Energetycznych Bielsko.

W 1961 roku ukończył naukę uzyskując dyplom technika elektryka ze specjalnością Maszyny Elektryczne.

W 1961 roku rozpoczął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, które ukończył w 1967 roku, specjalizując się elektrotechnice hutniczej. Na podstawie pracy dyplomowej "Opracowanie układu sterowania automatycznego napędu stołu podawczego zasilającego bęben szarpaka", uzyskał dyplom magistra inżyniera w specjalności hutnicze napędy elektryczne.

W styczniu 1968 roku rozpoczął pracę w Zakładzie i Katedrze Elektrotechniki Ogólnej Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1974 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie.

W 1978 roku na podstawie pracy "Zagadnienia cyfrowego sterowania napędami elektrycznymi", której promotorem był profesor Jan Manitius, uzyskał stopień doktora. Następnie został został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych.

W 1993 roku na podstawie rozprawy "Hutnicze napędy wielomaszynowe jako obiekty sterowania mikrokomputerowego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2001 roku został powołany na stanowisko profesora AGH.

1 października 2011 roku przeszedł na emeryturę, ale nadal utrzymywał kontakt z Katedrą Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki.

Był pomysłodawcą i autorem budowy pracowni do komputerowych ćwiczeń symulacyjnych, przygotowanej do prowadzenia ćwiczeń i badań symulacyjnych z dziedziny energoelektroniki. Opracował ponad 30 ćwiczeń z zakresu symulacji komputerowej układów energoelektronicznych. Był gorącym propagatorem tej metody nauczania, co znajdowało swój wyraz w licznych artykułach i referatach wygłoszonych na krajowych i zagranicznych konferencjach poświęconych nowym metodom nauczania. Autor ponad 50 publikacji, ponad 50 referatów wygłoszonych na konferencjach krajowych i zagranicznych, 25 patentów, 12 opracowań dla przemysłu i KBN oraz około 40 ekspertyz opracowanych w ramach SEP i SIMP.

Był kierownikiem zespołów wdrażających sterowanie cyfrowe w przemyśle hutniczym.

Był koordynatorem praktyk studenckich oraz wieloletnim członkiem Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej.

Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego II stopnia, trzykrotnie Nagroda Ministra Przemysłu, 18 krotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/widlok-herbert-004898

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 127
  • Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 186-188, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 80

Inne