Emil Zając: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
Urodził się 29 października 1903 roku w Brzezince, powiat oświęcimski. Zmarł 7 lipca 1974 roku.  
Urodził się 29 października 1903 roku w Brzezince, powiat oświęcimski. Zmarł 7 lipca 1974 roku.  


W 1931 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, po czym został asystentem w Katedrze Elektrotechniki AG. W 1936 roku przeniósł się do Katowic, aby objąć stanowisko kierownika Wydziału Technicznego w Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego.
W 1931 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, po czym został asystentem w Katedrze Elektrotechniki AG.
 
W 1936 roku przeniósł się do Katowic, aby objąć stanowisko kierownika Wydziału Technicznego w Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego.


Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 roku opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego.
Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 roku opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego.

Wersja z 11:42, 7 cze 2017

Emil Zając
Emil Zając.jpg
Nazwisko Zając
Imię / imiona Emil
Tytuły / stanowiska mgr inż.
Data urodzenia 29 października 1903
Miejsce urodzenia Brzezinka
Data śmierci 7 lipca 1974




Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Nota biograficzna

Urodził się 29 października 1903 roku w Brzezince, powiat oświęcimski. Zmarł 7 lipca 1974 roku.

W 1931 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, po czym został asystentem w Katedrze Elektrotechniki AG.

W 1936 roku przeniósł się do Katowic, aby objąć stanowisko kierownika Wydziału Technicznego w Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego.

Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 roku opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów Górniczo-Hutniczych (po wojnie Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa) oraz Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie (od 1950 roku członek Zarządu). Pierwszy honorowy członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1967 roku).

Odznaczenia i Nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 100-lecia Górnictwa Państwa Polskiego, Złota Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego", Srebrna Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego"

Bibliografia

Artykuły

Mgr inż. Emil Zając. Przegląd Górniczy 1974, t. 30, nr 10, s. 539--540, [foto]