Antoni Rodziewicz-Bielewicz: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist
| name = Antoni Rodziewicz-Bielewicz
| image = rodz-b.jpg
| family-name = Rodziewicz-Bielewicz
| given-name = Antoni
| additional-name =
|...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1870–1923 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| resting_place = | | resting_place = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. inż. '''Antoni Rodziewicz-Bielewicz''' ( | Prof. zw. inż. '''Antoni Rodziewicz-Bielewicz''' (1870–1923) | ||
Specjalność: metalurgia, walcownictwo | Specjalność: metalurgia, walcownictwo | ||
Urodził się 17 lipca 1870 roku | Urodził się 17 lipca 1870 roku w Iłukszcie (Kurlandia), zmarł 19 pażdziernika 1923 roku w Krakowie. Ukończył Wydz. Mechaniczny Instytutu Technologicznego w Petersburgu (1895). Pracował w przemyśle oraz prowadził działalność dydaktyczną jako wykładowca geometrii wykreślnej i rysunku technicznego Wyższej Szkoły Górniczej w Jekatierynosławiu. W 1911 otrzymał nominację na prof. nadzw. w Inst. Politechn. w Nowoczerkasku. Objął Kat. Technologii Mechanicznej i rozwinął w niej głównie dział maszyn hutniczych. Prowadził także wykłady z zakresu maszyn górniczych. W 1916 r. został prof. zwyczajnym. Profesor Politechniki Łotewskiej w Rydze (1918). | ||
Od | Od 1921 r. związany z Akademią, gdzie zorganizował Kat. Budowy Maszyn Hutniczych i jako prof. zw. został jej kierownikiem. Zorganizował również Wydz. Hutniczy i był jego pierwszym dziekanem (1922). Uznawany przez całą metalurgię europejską, wybitny specjalista w dziedzinie walcownictwa. | ||
Swoje prace naukowe m. in. | Swoje prace naukowe m.in. „O wpływie walcowania na własności żelaza i stali” zamieszczał w ”Przeglądzie Technicznym”. Opublikował ok. 20 prac i wiele artykułów. W rękopisie pozostawił rozprawę „Teoria i praktyka walcowania i zasady kalibrowania walców”. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6 | ||
* Słownik polskich pionierów techniki. S. | * Słownik polskich pionierów techniki. S. 177–178 | ||
* Życiorysy profesorów | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 167–169 | ||
{{DEFAULTSORT:Rodziewicz-Bielewicz, Antoni }} | {{DEFAULTSORT:Rodziewicz-Bielewicz, Antoni }} | ||
[[Category:Uczony]] | [[Category:Uczony]] | ||
Wersja z 17:19, 16 gru 2013
| Antoni Rodziewicz-Bielewicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Rodziewicz-Bielewicz | ||||||||
| Imię / imiona | Antoni | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1870–1923
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, walcownictwo
| ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. inż. Antoni Rodziewicz-Bielewicz (1870–1923)
Specjalność: metalurgia, walcownictwo
Urodził się 17 lipca 1870 roku w Iłukszcie (Kurlandia), zmarł 19 pażdziernika 1923 roku w Krakowie. Ukończył Wydz. Mechaniczny Instytutu Technologicznego w Petersburgu (1895). Pracował w przemyśle oraz prowadził działalność dydaktyczną jako wykładowca geometrii wykreślnej i rysunku technicznego Wyższej Szkoły Górniczej w Jekatierynosławiu. W 1911 otrzymał nominację na prof. nadzw. w Inst. Politechn. w Nowoczerkasku. Objął Kat. Technologii Mechanicznej i rozwinął w niej głównie dział maszyn hutniczych. Prowadził także wykłady z zakresu maszyn górniczych. W 1916 r. został prof. zwyczajnym. Profesor Politechniki Łotewskiej w Rydze (1918).
Od 1921 r. związany z Akademią, gdzie zorganizował Kat. Budowy Maszyn Hutniczych i jako prof. zw. został jej kierownikiem. Zorganizował również Wydz. Hutniczy i był jego pierwszym dziekanem (1922). Uznawany przez całą metalurgię europejską, wybitny specjalista w dziedzinie walcownictwa.
Swoje prace naukowe m.in. „O wpływie walcowania na własności żelaza i stali” zamieszczał w ”Przeglądzie Technicznym”. Opublikował ok. 20 prac i wiele artykułów. W rękopisie pozostawił rozprawę „Teoria i praktyka walcowania i zasady kalibrowania walców”.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 6
- Słownik polskich pionierów techniki. S. 177–178
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 167–169