Andrzej Stefan Oberc: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
|death_date=24 sierpnia 1981
|death_date=24 sierpnia 1981
|death_place=Wisła
|death_place=Wisła
|function=Prorektor AGH (1955-1959)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor
|Jednostka=AGH
|Rok_od=1955
|Rok_do=1959
}}
}}
'''Andrzej Stefan Oberc''' (1920-1981)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''Andrzej Stefan Oberc''' (1920-1981)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności:
Linia 17: Linia 23:
Urodził się 7 października 1920 roku w Jaśle. Zmarł 24 sierpnia 1981 roku w Wiśle.
Urodził się 7 października 1920 roku w Jaśle. Zmarł 24 sierpnia 1981 roku w Wiśle.


W 1938 roku ukończył Państwowe Gimnazjum w Jaśle.  
W 1937 roku ukończył Państwowe Gimnazjum w Jaśle.  


Podjął studia geologiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, ukończył je już w czasie okupacji w 1941 roku.  
W 1937 roku rozpoczął studia geologiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie studiował geologię pod kierunkiem prof. Wojciecha Rogali i wybitnego polskiego petrografa prof. J. Tokarskiego. Studia ukończył w czerwcu 1941 roku egzaminem dyplomowym.


W latach 1942–1944 pracował jako geolog kolejno w firmach Beskiden Erdoll Gewinnungs Geselschaft i Karpathen Oll.
W latach 1942–1944 pracował jako geolog kolejno w firmach Beskiden Erdoll Gewinnungs Geselschaft i Karpathen Oll.
Linia 25: Linia 31:
W 1944 został aresztowany, przebywał w obozach pracy w Grybowie i w Stróżach. Po ucieczce pod koniec tego roku, ukrywał się aż do zakończenia wojny.
W 1944 został aresztowany, przebywał w obozach pracy w Grybowie i w Stróżach. Po ucieczce pod koniec tego roku, ukrywał się aż do zakończenia wojny.


Po wojnie pracował na Uniwersytecie Jagiellońskim do 1947, gdzie w 1945 roku uzyskał magisterium, a w 1947 uzyskał stopień doktora.
W kwietniu 1945 roku przyjechał do Krakowa i znalazł zatrudnienie u prof. J. Tokarskiego jako młodszy asystent Zakładu Gleboznawstwa. Następnie w maju wyjechał z grupą profesora S. Kulczyńskiego do Wrocławia biorąc udział w zabezpieczeniu po działaniach wojennych mienia Uniwersytetu Wrocławskiego.  


W 1947 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie Petrografii [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziału Geologiczno-Mierniczego]] Akademii Górniczej.
We wrześniu 1945 roku powrócił do Krakowa, gdzie na Uniwersytecie Jagiellońskim nostryfikował dyplom geologa i na podstawie pracy „Geologia Przedgórza Karpat” w listopadzie uzyskał stopień magistra geologii i paleontologii. Od listopada 1946 roku pracował w charakterze starszego asystenta na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez jeden rok był stypendystą Ministerstwa Oświaty. W czerwcu 1947 roku na podstawie pracy „Stratygrafia warstw krośnieńskich na podstawie ciężkich minerałów”.
W sierpniu 1947 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie Petrografii [[Wydział Geologiczno-Mierniczy|Wydziału Geologiczno-Mierniczego]] Akademii Górniczej. W AGH pracował do 1 grudnia 1961 roku. W tym czasie pod kierunkiem prof. J. Tokarskiego prze
szedł wszystkie stadia rozwoju pracownika nauki podejmując zróżnicowaną tematycznie działalność naukową, związaną głównie z petrografią i mineralogią.


W 1954 roku na podstawie rozprawy  "
W uznaniu dorobku naukowego w kwietniu 1954 roku mianowany został przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną samodzielnym pracownikiem nauki, a w maju nadano mu tytuł docenta. W roku akademickim 1954/55 został mianowany docentem etatowym w Katedrze Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.


W latach 1955-1959 był prorektorem AGH.


Od 1947 do 1961 był pracownikiem krakowskiej Akademii Górniczo – Hutniczej, gdzie habilitował się, a od 1961 Politechniki Krakowskiej. Od 1955 do 1959 był prorektorem AGH. W 1975 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[2].
 
a od 1961 Politechniki Krakowskiej. W 1975 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[2].


Jednym z ważnych zagadnień badawczych A. Oberca było gruntoznawstwo i gleboznawstwo. Opracowywał liczne mapy gruntowe. Zajmował się także geologią inżynierską (zwłaszcza w zakresie hydrologii), mineralogią oraz geologią złożową. Terytorialnie zajmował się głównie obszarem Karpat oraz okolicami Krakowa.
Jednym z ważnych zagadnień badawczych A. Oberca było gruntoznawstwo i gleboznawstwo. Opracowywał liczne mapy gruntowe. Zajmował się także geologią inżynierską (zwłaszcza w zakresie hydrologii), mineralogią oraz geologią złożową. Terytorialnie zajmował się głównie obszarem Karpat oraz okolicami Krakowa.
Linia 39: Linia 50:


Brat księdza Aleksandra Oberca, odznaczonego medalem Sprawiedliwy wśród narodów świata oraz profesora geologii Józefa Oberca. Żona Maria była pisarką, a córka Anna Oberc była dyrektorką naczelną Filharmonii Krakowskiej. Jego bratankiem był Paweł Oberc, polski geofizyk.  
Brat księdza Aleksandra Oberca, odznaczonego medalem Sprawiedliwy wśród narodów świata oraz profesora geologii Józefa Oberca. Żona Maria była pisarką, a córka Anna Oberc była dyrektorką naczelną Filharmonii Krakowskiej. Jego bratankiem był Paweł Oberc, polski geofizyk.  
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,




Linia 53: Linia 67:
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Parachoniak W.: Andrzej Oberc 1920-1961. ''Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1984, z. 3/4, s. 451-456, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====

Wersja z 09:08, 21 wrz 2023

Andrzej Stefan Oberc
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Oberc
Imię / imiona Andrzej Stefan


Data urodzenia 7 października 1920
Miejsce urodzenia Jasło
Data śmierci 24 sierpnia 1981
Miejsce śmierci Wisła
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1955-1959)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej



FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAGH19551959


Andrzej Stefan Oberc (1920-1981) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 7 października 1920 roku w Jaśle. Zmarł 24 sierpnia 1981 roku w Wiśle.

W 1937 roku ukończył Państwowe Gimnazjum w Jaśle.

W 1937 roku rozpoczął studia geologiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie studiował geologię pod kierunkiem prof. Wojciecha Rogali i wybitnego polskiego petrografa prof. J. Tokarskiego. Studia ukończył w czerwcu 1941 roku egzaminem dyplomowym.

W latach 1942–1944 pracował jako geolog kolejno w firmach Beskiden Erdoll Gewinnungs Geselschaft i Karpathen Oll.

W 1944 został aresztowany, przebywał w obozach pracy w Grybowie i w Stróżach. Po ucieczce pod koniec tego roku, ukrywał się aż do zakończenia wojny.

W kwietniu 1945 roku przyjechał do Krakowa i znalazł zatrudnienie u prof. J. Tokarskiego jako młodszy asystent Zakładu Gleboznawstwa. Następnie w maju wyjechał z grupą profesora S. Kulczyńskiego do Wrocławia biorąc udział w zabezpieczeniu po działaniach wojennych mienia Uniwersytetu Wrocławskiego.

We wrześniu 1945 roku powrócił do Krakowa, gdzie na Uniwersytecie Jagiellońskim nostryfikował dyplom geologa i na podstawie pracy „Geologia Przedgórza Karpat” w listopadzie uzyskał stopień magistra geologii i paleontologii. Od listopada 1946 roku pracował w charakterze starszego asystenta na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez jeden rok był stypendystą Ministerstwa Oświaty. W czerwcu 1947 roku na podstawie pracy „Stratygrafia warstw krośnieńskich na podstawie ciężkich minerałów”.

W sierpniu 1947 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie Petrografii Wydziału Geologiczno-Mierniczego Akademii Górniczej. W AGH pracował do 1 grudnia 1961 roku. W tym czasie pod kierunkiem prof. J. Tokarskiego prze szedł wszystkie stadia rozwoju pracownika nauki podejmując zróżnicowaną tematycznie działalność naukową, związaną głównie z petrografią i mineralogią.

W uznaniu dorobku naukowego w kwietniu 1954 roku mianowany został przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną samodzielnym pracownikiem nauki, a w maju nadano mu tytuł docenta. W roku akademickim 1954/55 został mianowany docentem etatowym w Katedrze Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W latach 1955-1959 był prorektorem AGH.


a od 1961 Politechniki Krakowskiej. W 1975 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[2].

Jednym z ważnych zagadnień badawczych A. Oberca było gruntoznawstwo i gleboznawstwo. Opracowywał liczne mapy gruntowe. Zajmował się także geologią inżynierską (zwłaszcza w zakresie hydrologii), mineralogią oraz geologią złożową. Terytorialnie zajmował się głównie obszarem Karpat oraz okolicami Krakowa.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1967). W 1955 otrzymał Medal 10-lecia Polski Ludowej[3]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4].

Brat księdza Aleksandra Oberca, odznaczonego medalem Sprawiedliwy wśród narodów świata oraz profesora geologii Józefa Oberca. Żona Maria była pisarką, a córka Anna Oberc była dyrektorką naczelną Filharmonii Krakowskiej. Jego bratankiem był Paweł Oberc, polski geofizyk.


Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego,


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1947/48]. Kraków 1947, s. 41, 43

Artykuły

  • Parachoniak W.: Andrzej Oberc 1920-1961. Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1984, z. 3/4, s. 451-456, [foto]

Inne


stan na dzień 21.09.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Stefan_Oberc&oldid=80518”