Andrzej Stanisław Korbel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzono nową stronę "{{Infobox scientist |family-name=Korbel |given-name=Andrzej Stanisław }} '''Andrzej Stanisław Korbel''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</sp...")
 
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
'''Andrzej Stanisław Korbel'''    '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
'''Andrzej Stanisław Korbel'''    '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa; materiałoznawstwo, metaloznawstwo


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się w Krakowie. Ukończył Wydział Metalurgiczny na AGH w 1962 r. Od tego czasu związany z Akademią. Tutaj w 1969 r. doktorat, w 1971 r. otrzymał stanowisko docenta. W 1975 r. habilitacja, w 1979 r. prof. nadzw., w 1989 r. prof. zw. Od 1971 r. pełni funkcję Kierownika Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. W latach 1979–1981 był Prodziekanem WMN, w latach 1979–1983 V-ce Dyrektorem w Instytucie Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa. W okresie od grudnia 1988 do stycznia 1990 był Dyrektorem Instytutu Podstaw Metalurgii PAN w Krakowie. W latach 1975–1988 przebywał na długoterminowych stażach i kontraktach naukowych m.in. we Francji, Kanadzie i Włoszech.
Specjalizuje się w zagadnieniach metaloznawstwa oraz fizyki i mechaniki odkształceń plastycznych.
Jest autorem ok. 130 prac (z czego ok. 80 opublikowano w czasopismach międzynarodowych), 2 rozpraw naukowych i 2 opracowań monograficznych (wydane za granicą). Współautor skryptu akademickiego, specjalistycznych haseł encyklopedycznych, oraz tłumacz 2 podręczników akademickich. Autor lub współautor ponad 30 patentów. Twórca nowoczesnej technologii kształtowania plastycznego metali znanej pod nazwą „metoda KOBO”. Promotor kilkunastu prac doktorskich.
Był członkiem zespołu redakcyjnego „Scripta Metallurgica” i „Scripta Metallurgica and Materialia”. Jest członkiem Komitetu ICSMA, członkiem zespołu ekspertów MECAMAT, członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN i wielu innych towarzystw naukowych. Jest również V-ce Prezesem Polskiego Towarzystwa Materiałowego. Członek Korespondent PAU 2002.
Prorektor ds. Nauki (1997–1999), Prorektor ds współpracy z Zagranicą (1999–2002) Prorektor ds. Międzynarodowych (2002–2005)


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
M.in. Nagroda Prezesa Rady Ministrów RP, Nagroda Prof. Rodziewicza-Bielewicza. Srebrny medal za rozwiązania technologiczne na „25th International Exibition of Inventions New Techniques and Products” w Genewie.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 21: Linia 36:
==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
*     Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 50. s. 3
    Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 106/107. s. 2 okł., 16
    Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 110. s. 16
    Rudy i Metale Nieżelazne 2002 nr 10–11. s. 580–581
    Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003. S. 448–449


==== Inne ====
==== Inne ====

Wersja z 14:39, 27 maj 2020

Andrzej Stanisław Korbel
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Korbel
Imię / imiona Andrzej Stanisław







FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19791981
Prorektor ds. NaukiAGH19971999
ProrektorAGH19992002
ProrektorAGH20022005

Andrzej Stanisław Korbel biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa; materiałoznawstwo, metaloznawstwo

Nota biograficzna

Urodził się w Krakowie. Ukończył Wydział Metalurgiczny na AGH w 1962 r. Od tego czasu związany z Akademią. Tutaj w 1969 r. doktorat, w 1971 r. otrzymał stanowisko docenta. W 1975 r. habilitacja, w 1979 r. prof. nadzw., w 1989 r. prof. zw. Od 1971 r. pełni funkcję Kierownika Zakładu Metaloznawstwa Teoretycznego. W latach 1979–1981 był Prodziekanem WMN, w latach 1979–1983 V-ce Dyrektorem w Instytucie Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa. W okresie od grudnia 1988 do stycznia 1990 był Dyrektorem Instytutu Podstaw Metalurgii PAN w Krakowie. W latach 1975–1988 przebywał na długoterminowych stażach i kontraktach naukowych m.in. we Francji, Kanadzie i Włoszech.

Specjalizuje się w zagadnieniach metaloznawstwa oraz fizyki i mechaniki odkształceń plastycznych.

Jest autorem ok. 130 prac (z czego ok. 80 opublikowano w czasopismach międzynarodowych), 2 rozpraw naukowych i 2 opracowań monograficznych (wydane za granicą). Współautor skryptu akademickiego, specjalistycznych haseł encyklopedycznych, oraz tłumacz 2 podręczników akademickich. Autor lub współautor ponad 30 patentów. Twórca nowoczesnej technologii kształtowania plastycznego metali znanej pod nazwą „metoda KOBO”. Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Był członkiem zespołu redakcyjnego „Scripta Metallurgica” i „Scripta Metallurgica and Materialia”. Jest członkiem Komitetu ICSMA, członkiem zespołu ekspertów MECAMAT, członkiem Komitetu Budowy Maszyn PAN i wielu innych towarzystw naukowych. Jest również V-ce Prezesem Polskiego Towarzystwa Materiałowego. Członek Korespondent PAU 2002.

Prorektor ds. Nauki (1997–1999), Prorektor ds współpracy z Zagranicą (1999–2002) Prorektor ds. Międzynarodowych (2002–2005)


Odznaczenia i nagrody

M.in. Nagroda Prezesa Rady Ministrów RP, Nagroda Prof. Rodziewicza-Bielewicza. Srebrny medal za rozwiązania technologiczne na „25th International Exibition of Inventions New Techniques and Products” w Genewie.


Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 50. s. 3
   Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 106/107. s. 2 okł., 16
   Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 110. s. 16
   Rudy i Metale Nieżelazne 2002 nr 10–11. s. 580–581
   Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003. S. 448–449

Inne


stan na dzień 27.05.2020