Zbigniew Eugeniusz Zwinogrodzki

Z Historia AGH
Zbigniew Eugeniusz Zwinogrodzki
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Zwinogrodzki
Imię / imiona Zbigniew Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Doc. dr hab.
Data urodzenia 2 stycznia 1935
Miejsce urodzenia Warszawa
Data śmierci 7 listopada 2013
Dyscyplina/specjalności informatyka, filozofia, logika, cybernetyka, automatyczne dowodzenie twierdzeń, sztuczna inteligencja
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki



Doc. dr hab. Zbigniew Eugeniusz Zwinogrodzki (1935-2013)

Dyscyplina/specjalności: informatyka, filozofia, logika, cybernetyka, automatyczne dowodzenie twierdzeń, sztuczna inteligencja

Nota biograficzna

Urodził się 2 stycznia 1935 roku w Warszawie. Zmarł 7 listopada 2013 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1958 roku ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie.

W 1962 roku ukończył uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W okresie 1 listopada 1963 - 30 września 1967 roku pracował w Katedrze Logiki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1966 roku w Uniwersytecie Jagiellońskim uzyskał stopień doktora. Pracę pisał z problematyki dotyczącej teorii typów w wersji Leona Chwistka, a promotorem był profesor Kazimierz Pasenkiewicz.


W okresie 1 października 1967 - 31 stycznia 1974 roku był zatrudniony w charakterze adiunkta w Zakładzie Logiki Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W tym czasie odbył trzyletni - od 1 listopada 1968 roku do 1 listopada 1971 roku - staż naukowy w Oddziale Programowania Centrum Obliczeniowego Sybirskiego Ośrodka Akademii Nauk ZSRR w Nowosybirsku


Po powrocie z Nowosybirska prowadził wykłady zlecone na kierunku psychologii i filozofii UJ z wybranych zagadnień sztucznej inteligencji.

W 1973 roku wziął udział w w jednosemestralnej szkole logiki matematycznej zorganizowanej przez Międzynarodowe Centrum Matematyczne im. Stefana Banacha w Warszawie.


Wziął też dwukrotnie - półroczny - udział w Seminariach Międzynarodowego Centrum Matematycznego w Warszawie.

Był profesorem wizytującym w Indian Institute of Science w Bangalore i Tate Institute of Fundamental Research w Bombaju w Indiach.

20 kwietnia 1974 roku rozpoczął pracę adiunkta naukowo-badawczego w Ośrodku Techniki Obliczeniowej Instytutu Informatyki i Automatyki Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

Od 1 października 1982 roku do 31 sierpnia 1989 roku pracował na etacie adiunkta naukowo-badawczego.

W okresie 1 września 1989 - 30 września 1992 roku był docentem.

Od 1 października 1992 roku był na rencie inwalidzkiej.

14 kwietnia 1983 roku na podstawie rozprawy "Automatyczna dedukcja na podstawie analogii" przedstawionej w Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego. (Zatwierdzony przez CKK 29 października 1984 roku).

Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim i Polskiej Akademii Nauk.

Był opiekunem naukowym studencko-pracowniczej wyprawy naukowej do Indii WIBRAM 85.

Był opiekunem naukowym 3 przewodów doktorskich oraz promotorem i recenzentem kilku prac magisterskich.

Prowadził międzyuczelniane seminarium dotyczące sztucznej inteligencji dla pracowników naukowych i studentów.

Wygłaszał referaty na Konferencjach Historii Logiki i seminariach Zakładu Logiki UJ oraz wieli konferencjach.

Autor około 20 publikacji.

Odznaczenia i nagrody

Trzykrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 91
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 417

Artykuły

  • Szumakowicz E.: Człowiek i myśl - refleksyjne wspomnienie o profesorze Zbigniewie Zwinogrodzkim. Kwartalnik Filozoficzny 2014, nr 4, s. 169-170

Inne

stan na dzień 14.11.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zbigniew_Eugeniusz_Zwinogrodzki&oldid=81640”