Henryk Marian Pierzchała

Z Historia AGH
Henryk Marian Pierzchała
Henryk Pierzchala.jpg
Nazwisko Pierzchała
Imię / imiona Henryk Marian
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 stycznia 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 1 lipca 2013
Dyscyplina/specjalności budownictwo ogólne i przemysłowe; materiałoznawstwo; budownictwo i budowle inżynierskie na terenach górniczych; projektowanie i budowa dróg, ulic i autostrad; budowle tunelowe; historiografia profesorów uniwersytetów Krakowa w II wojnie światowej
Pełnione funkcje kierownik Zakładu Budownictwa i Inżynierii AGH (1982-1992)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oświęcimski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. Henryk Marian Pierzchała (1922–2013)

Specjalność: budownictwo ogólne i przemysłowe; materiałoznawstwo; budownictwo i budowle inżynierskie na terenach górniczych; projektowanie i budowa dróg, ulic i autostrad; budowle tunelowe; historiografia profesorów uniwersytetów Krakowa w II wojnie światowej

Życiorys

Urodził się 12 stycznia 1922 w Krakowie. Zmarł 1 lipca 2013. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim.

Z Akademią Górniczą związany od 1945r. Absolwent Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej - 1949. Dr — Politechnika Krakowska 1964, dr hab. — Politechnika Krakowska 1968, doc. — AGH 1969, prof. (tytuł) 1982.

W latach 1946-1951 był zatrudniony na stanowisku młodszego, a następnie starszego asystenta na Wydziałach Politechnicznych AG, w latach 1959-1964 - starszy asystent AGH, w latach 1964-1969 - adniunkt, a w latach 1969-1982 - docent. W latach 1982-1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Budownictwa i Inżynierii AGH. Nauczyciel akademicki, wybitny znawca problematyki budownictwa na terenach górniczych, a także problematyki krzywych przejściowych w trasach komunikacyjnych.

W czasie wojny więziony w obozach koncentracyjnych.

Autor ponad 100 publikacji, w tym 32 książek, 7 patentów. Promotor 4 rozpraw doktorskich.

Członek NOT — PZITB; Komisji Budownictwa oraz Zespołu Problemów Komunikacyjnych PAN Oddz. w Krakowie; STUVA.

Odznaczenia i nagrody

m.in. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oświęcimski, Złoty Krzyż Zasługi

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999 nr 64. s. 23–24, portr.
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 275
  • Dziennik Polski 2013 nr 155 (5 VII 2013). s. A10 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2013 nr 156 (6–7 VII 2013). s. A07 [nekrologi]