Tadeusz Karol Czechowicz
| Tadeusz Karol Czechowicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Czechowicz | ||||||||
| Imię / imiona | Tadeusz Karol | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 12 października 1898 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Tarnobrzeg | ||||||||
| Data śmierci | 25 kwietnia 1960 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | ekonomika i organizacja górnictwa | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr inż. Tadeusz Karol Czechowicz (1898–1960)
Specjalność: ekonomika i organizacja górnictwa
Życiorys
Urodził się 12 października 1898 w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W r. 1924 ukończył studia na Wydziale Górniczym AG. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II AG. Później pracował w przemyśle węglowym. Pełnił funkcję zastępcy sztygara, a później sztygara w kopalni ,,Błogosławieństwo Boże" w Nowej Wsi. W l. 1925-1930 pracował jako referendarz w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Chorzowie. Był również zastępcą kierownika zakładu, a później dyrektorem kopalni ,,Karol" w Orzegowie, dyrektorem kopalni ,,Wanda" w Nowej Wsi oraz dyrektorem kopalni ,,Paweł" w Chebziu. Po wojnie pracował jako inspektor w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego.
Pracę na AGH rozpoczął w 1946 r. Początkowo był asystentem wolontariuszem, a od 1947 - starszym asystentem w Zakładzie Górnictwa III na Wydziale GórniczymAG. W r. 1950 został mianowany adiunktem, a w 1954 zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Organizacji i Planowania w Górnictwie na Wydziale Górniczym. W 1955 obronił pracę doktorską. W 1956otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na profesora nadzwyczajnego.
Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa.
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczynił się do wdrożenia w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.
Członek Sekcji Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa, członek Komitetu Naukowego Pionu Energo-Mechanicznego Głównego Instytutu Górnictwa, członek Związku Urzędników Państwowych, członek Związku Urzędników Pracujących w Przedsiębiorstwach Prywatnych, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek zarządu krakowskiego oddziału Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa, członek aktywista Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, członek Komitetu Współpracy Naukowców z Robotnikami, Członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
Bibliografia
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 47–49, portr.
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 44–45