Zbigniew Wojciech Onderka
Zbigniew Wojciech Onderka | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Onderka | ||||||||||||
Imię / imiona | Zbigniew | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 1931
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Rektora AGH 1972, 1975, 1977, 1978, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, NOT 1976; Złoty Krzyż Zasługi 1976, Krzyż Kawalerski OOP 1981, Srebrna i Złota odznaka "Zasłużony dla górnictwa" 1988, 1993, Złota odznaka "Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej" 1983 oraz "Dla Ziemi Krakowskiej" 1987, Medal KEN 1998. | ||||||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Zbigniew Wojciech Onderka (1931-)
Specjalność: górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)
Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. W 1955 roku ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1965 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1971 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1980 roku tytuł profesora.
Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955-1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957-1970; AGH: adiunkt 1971-1972; docent 1973-1979; profesor nadzwyczajny 1980-1996; profesor zwyczajny od 1997 roku. Prodziekan Wydziału Górniczego 1975-1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980-1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966-1985 oraz ZG SITPMB 1978-1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku. W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.
Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynanarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969-1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965-1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985-2000).
Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowancyh przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.
Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946-1950, 1957-1963, 1981-1985 (podharcmistrz).
Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich.