Anna Przybyłek-Boraczyńska
| Anna Przybyłek-Boraczyńska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Przybyłek-Boraczyńska | ||||||||
| Imię / imiona | Anna | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 30 czerwca 1930 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1987-1990) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||
| |||||||||
Dr inż. Anna Przybyłek-Boraczyńska (1929–)
Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu
Nota biograficzna
Urodziła się 30 czerwca 1930 roku w Kraków.
W 1950 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu.
W 1954 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera na Wydziale Ceramicznym AGH podjęła pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa Wydziału Ceramicznego AGH.
W 1956 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
W 1965 roku na podstawie pracy "Techniczne normy pracy jako pochodna określenia mocy produkcyjnej urządzeń w przemyśle ceramiki budowlanej na przykładzie pieca tunelowego" uzyskała doktorat.
W 1968 roku została docentem.
W latach 1969–1991 była kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Organizacji Produkcji, w latach 1969–1970 w strukturach Instytutu Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki Wydziału Ceramicznego, a od 1971 roku w Międzyresortowym Instytucie Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.
W latach 1974–1982 zastępca dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych.
W latach 1987–1990 prodziekan Wydziału.
Przez cały okres pracy zawodowej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską w Polskiej Akademii Nauk — przez 2 kadencje, do 1991 roku, była wiceprzewodniczącą Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN w Warszawie. Członek licznych towarzystw naukowych. Od 1988 roku prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Chorób Kości i Stawów, którego była współzałożycielem.
Autorka i współautorka około 60 prac naukowo-badawczych, w tym 15 wdrożonych w przemyśle materiałów budowlanych, około 30 ekspertyz dla przemysłu, 55 prac studialnych i artykułów oraz 2 skryptów. Promotor 5 doktoratów oraz ponad 300 prac magisterskich.
Wygłosiła 32 referaty na konferencjach krajowych i międzynarodowych.
W 1991 roku przeszła na emeryturę.
W 1992 roku została dyrektorem Ośrodka Doskonalenia Kadr Technicznych ZG SITPMB.
Członek Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, Komitetu Doskonalenia Kadr Technicznych NOT, TNOiK, SITPMB.
Była członkiem licznych Rad Naukowych Ośrodków Badawczo-Rozwojowych. Członek redakcji czasopisma "Ceramika Budowlana". Rzeczoznawca NOT i TNOiK w specjalności organizacji zarządzania w przemyśle materiałów budowlanych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Złota Odznaka "Zasłużony dla Budownictwa i i Przemysłu Materiałów Budowlanych", Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Honorowy Prezes Towarzystwa Zwalczania Chorób Kości i Stawów
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 212
- Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 115, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 155
- [Dodatek do Składu Osobowego Akademii Górniczo-Hutniczej … 1986/687]. Kraków 1987, s. 9
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
Inne
- ANNA PRZYBYŁEK-BORACZYŃSKA Pomagając sobie ... [online] [przeglądany 26.05.2021]. Dostępny w: https://glosseniora.pl/wp-content/uploads/46_OGS.pdf
- Informacja od p. Anny Przybyłek-Boraczyńskiej [inf. z dnia 20.07.2021]
stan na dzień 20.07.2021