Heinz Riesenhuber
Wersja z dnia 16:06, 25 sty 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
| Heinz Riesenhuber | |
|---|---|
| Nazwisko | Riesenhuber |
| Imię / imiona | Heinz |
| Tytuły / stanowiska | Dr |
| Data urodzenia | 1935 |
| Miejsce urodzenia | Frankfurt
|
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna |
| Pełnione funkcje | Minister Badań Naukowych i Technologii od 1982 r.
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1993 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH |
Dr Heinz Riesenhuber (1935-)
Specjalność: technologia chemiczna
Urodził się we Frankfurcie. Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 r. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 r. uzyskał tytuł doktora.
Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.
W 1976 r. został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.
Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej
Bibliografia
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Protokół z uroczystego posiedzenia Senatu AGH w dniu 8 czerwca 1993 r. poświęconego nadaniu tytułu doktora honoris causa dr Heinzowi Riesenhuberowi. 3 s.