Stanisław Gorczyca
Stanisław Gorczyca | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Gorczyca | ||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 10 czerwca 1925 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Przeciszów | ||||||||
Data śmierci | 16 października 2000 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, obróbka cieplna | ||||||||
Pełnione funkcje | Prorektor AGH w latach 1981–1987, Zasłużony dla AGH | ||||||||
Wydział | Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej | ||||||||
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 16 października 1994 | ||||||||
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne zasługi w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza za rozwój metaloznawstwa teoretycznego opartego na stosowanej teorii dyslokacji, krystalografii przemian fazowych i mikroskopii elektronowej oraz za zasługi dla rozwoju Akademii Górniczo-Hutniczej | ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka SITPH NOT, nagroda PIASA, odznaczenia regionalne | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Gorczyca (1925–2000)
Specjalność: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, obróbka cieplna
Życiorys
Urodził się w Przeciszowie k. Oświęcimia 10 czerwca 1925 roku. Zmarł 16 października 2000 roku. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (1950). W 1946 r. rozpoczął pracę w Zakł. Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Hutniczego. Staż naukowy odbył w Uniw. Harvarda w Cambridge. Doktorat (1959), dr hab. (1967), docent (1969), następnie prof. zwycz. (1979). Pracował kolejno na wszystkich stanowiskach od zastępcy asystenta aż do kierownika Zakładu (obecnie Zakładu Metaloznawstwa i Metalurgii Proszków). W latach 1972–1978 pełnił funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu Metalurgii AGH ds. metaloznawstwa i fizyki ciała stałego. W 1994 r. otrzymał wyróżnienie Doktora honoris causa „Swojej” Almae Matris.
Do 1958 r. zajmował się głównie klasycznymi zagadnieniami metaloznawczymi a w szczególności strukturą stali odkształconych oraz rekrystalizacją. W 1960 r. zarganizował w Katedrze Metalografii AGH Pracownię Mikroskopii Elektronowej, którą kieruje do dnia dzisiejszego.
Autor ok. 200 rozpraw, artykułów, monografii. Zapoczątkował w Polsce od 1961 roku wykłady z zakresu podstaw teoretycznych i zastosowania teorii dyslokacji oraz mikroskopii elektronowej.
Dzięki niemu zapoczątkowano, kontynuowaną nadal, współpracę z ponad 20 instytucjami akademickimi i badawczymi na świecie.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka SITPH NOTi in. odznaczenia regionalne. W 1998 r. nagroda PIASA — „Tadeusz Sendzimir Applied Science Award” przyznana przez Polish Institute of Arts and Science w USA.
Źródło
- BIP 1995 nr 18. s. 16–18
- BIP 1998 nr 53. s. 2 okł.
- BIP 1994 nr 5. s. 17
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 189
- BIP 2001 nr 86. s. 18
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora AGH