Janusz Mroczka

Z Historia AGH
Janusz Mroczka
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Mroczka
Imię / imiona Janusz
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH





Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2021
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w obszarze metrologii, a w szczególności matematycznych uwarunkowań problemu odwrotnego w złożonych pomiarach pośrednich, które stały się płaszczyzną wieloletniej, bliskiej współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą promując jej kadrę naukową i dydaktyczną w tym obszarze wiedzy, jednocześnie rozsławiając jej merytoryczne osiągnięcia w kraju i za granicą.

Janusz Mroczka biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 27 kwietnia 1952 roku w Dębicy.



Studia wyższe ukończył w 1976 na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej uzyskując stopień magistra inżyniera elektronika.

Od 1976 pracuje na Politechnice Wrocławskiej, gdzie pełnił funkcje: w latach 1991–1996 dyrektora Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 kierownika Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej. W 1980 roku w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej uzyskał stopień doktora, a w 1991 na Wydziale Elektroniki doktora habilitowanego. W 1993 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1996. Od 1999 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Promotor 24 doktorów. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.

Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez Janusza Mroczkę metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, należy do oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. Jest członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą: Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation.

Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”. Tytuły, odznaczenia, nagrody

Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej, Politechniki Gdańskiej, Wojskowej Akademii Technicznej i Akademii Górniczo Hutniczej.


polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk oraz Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej i Politechniki Gdańskiej. Spis treści



Laureat nagród: Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015. ///////////////////// Zainteresowania naukowe

   Metodologia procesu poznawczego; algorytmizacja problemu odwrotnego; pomiary pośrednie źle uwarunkowane numerycznie; analiza spektralna i polaryzacyjna promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układach dyspersyjnych; metodologia łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania; wykorzystanie reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych; opracowanie metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.

//////////////////////////////////// Prof. Janusz Mroczka jest twórcą polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej, autorem oryginalnych metod pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów będących podstawą konstruowania aparatury pomiarowej wykorzystywanej w praktyce. Na jego dorobek naukowy składa się 420 publikacji, w tym 118 w najbardziej prestiżowych czasopismach naukowych z tzw. listy JCR, a także 8 patentów, 29 grantów i 24 wypromowanych doktorów. Według wyszukiwarki Google Scholar prace prof. Mroczki co roku cytowane są ok. 250 razy!

////////////////////

Prof. dr hab. inż. Janusz Mroczka, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, urodził się 27 kwietnia 1952 r. w Dębicy. Studia wyższe ukończył w roku 1976 na Politechnice Wrocławskiej, z którą związany jest zawodowo do dziś. W 1980 r. obronił pracę doktorską, a w 1991 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w roku 1996. W 2021 r. macierzysta uczelnia nadała mu status professor magnus.

Zainteresowania naukowe profesora dotyczą metodologii procesu poznawczego, algorytmizacji problemu odwrotnego, pomiarów pośrednich źle uwarunkowanych numerycznie, analizy spektralnej i polaryzacyjnej promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układów dyspersyjnych, metodologii łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania (fuzja danych), wykorzystania reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych, opracowania metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.

Prof. Janusz Mroczka jest autorem 446 publikacji (144 z listy filadelfijskiej), współautorem 13 książek (5 zagranicznych, 8 krajowych) oraz 8 patentów (4 wdrożenia). Dane bibliometryczne: Web of Science – cytowania 1534, h=26, Scopus – cytowania 1810, h=27, Google Scholar – cytowania 2305, h=31. Był realizatorem (kierownikiem lub głównym wykonawcą) 31 grantów (7 międzynarodowych). Profesor aktywnie uczestniczy w pracach wielu organizacji i komisji. W latach 2001–2007 był wiceprzewodniczącym, a w latach 2007–2015 przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN (członkiem od 1993 r.), który w 2014 r. został oceniony jako najlepszy komitet naukowy PAN. Od 2013 r. do 2020 r. był członkiem Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. W latach 1991–1996 był z wyboru dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej. W 1998 r. założył Katedrę Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej Politechniki Wrocławskiej, którą kieruje do chwili obecnej. Był członkiem Sekcji Miernictwa Interdyscyplinarnego KBN (18 konkursów, w tym w 6 przewodniczącym).

Prof. Janusz Mroczka był promotorem 26 prac doktorskich (4 cotutelle we Francji, wszystkie wyróżnione, a ostatnia otrzymała nagrodę im. M. Skłodowskiej-Curie jako najlepszy doktorat w danej dyscyplinie w Europie), opiekunem 9 habilitacji, recenzował 3 doktoraty honoris causa, 58 wniosków profesorskich (1 za granicą), 57 habilitacji i 22 doktoraty, przewodniczył 56 habilitacjom, wypromował ponad 200 dyplomantów. O międzynarodowym uznaniu świadczy fakt, że jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, w tym stałym członkiem SPIE – The International Society for Optical Engineering (od 1992 r.), członkiem International Technical Working Group on Penetrating Radiation, USA (od 1994 r.), członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1986 r.) i że powierzono mu zorganizowanie oraz współprzewodniczenie International Symposium of Optical Applied Science and Engineering „Optical Diagnostics in Fluid and Thermal Flow”, które odbyło się w 1993 r. w San Diego w USA. Profesor utrzymuje kontakty z wieloma ośrodkami naukowymi, m.in. w Rouen, Jokohamie, Toronto, Preston, Marsylii, Eindhoven, Berlinie, Bostonie, San Diego, Rio de Janeiro, Buenos Aires, Londynie, Padwie, Lecce, Brukseli, Tampere, Szanghaju.

Za działalność naukowo-badawczą uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: Nagrodę II stopnia MEN (1989 r.), Nagrodę Wydziału IV PAN (1993 r.), Subsydium Profesorskie FNP za 2005 r., Nagrodę MNiSW za Wybitne Osiągnięcia w Opiece Naukowej i Dydaktycznej w 2014 r., Nagrodę Prezesa PAN za 2015 r., Nagrodę Naukową im. prof. M. Suskiego, Nagrodę Professor Opoliensis w 2014 r., ponad 36 Nagród Rektora Politechniki Wrocławskiej. Jest Komandorem, Oficerem i Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. Prof. Włodzimierza Krukowskiego. Jest na liście najbardziej wpływowych ludzi nauki na świecie opublikowanej w 2020 r. w ramach prestiżowego rankingu World’s TOP 2% Scientists.


.................................. Senatu AGH z dnia 30 czerwca 2021 roku na mocy chwały nr 79/2021 2021 przyznał mu doktorat honoris causa w uzasadnieniu pisząc "w uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w obszarze metrologii, a w szczególności matematycznych uwarunkowań problemu odwrotnego w złożonych pomiarach pośrednich, które stały się płaszczyzną wieloletniej, bliskiej współpracy z Akademią Górniczo-Hutniczą promując jej kadrę naukową i dydaktyczną w tym obszarze wiedzy, jednocześnie rozsławiając jej merytoryczne osiągnięcia w kraju i za granicą".

Odznaczenia i nagrody

Otrzymał Krzyż Kawalerski (2003)[3], Oficerski (2013)[4] i Komandorski (2021)[5] Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny (1994)[6] i Złoty (1998)[7] Krzyż Zasługi, Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Daszewskiego, Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego oraz inne odznaczenia państwowe i resortowe.


Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

Artykuły

  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 30.06.2021], s. ????????

Inne


stan na dzień 22.11.2021