Włodzimierz Jan Parachoniak

Z Historia AGH
Wersja z dnia 15:34, 25 sty 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”)
Włodzimierz Jan Parachoniak
Wlodzimierz Parachoniak.jpg
Nazwisko Parachoniak
Imię / imiona Włodzimierz Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Data urodzenia 19 października 1920
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 29 stycznia 1997
Dyscyplina/specjalności petrografia
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP

Prof. zw. dr hab. Włodzimierz Jan Parachoniak (1920–1997)

Specjalność: petrografia

Nota biograficzna

Urodził się 19 października 1997 we Lwowie (obecnie Ukraina). Zmarł 29 stycznia 1997, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Po maturze, w 1937 roku, rozpoczął studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym (specjalność: geologia). W 1945 roku przyjechał do Krakowa i podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Geologii, początkowo jako asystent. Następnie, w 1946 roku, jako starszy asystent rozpoczął pracę w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tutaj uzyskał też tytuł magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii.

Od lipca 1946 roku był związany z Akademią Górniczą, gdzie podjął pracę na Wydziale Geologiczno-Mierniczym, początkowo w Katedrze Geologii Ogólnej, a od lipca 1947 roku w Katedrze Petrografii, gdzie doktoryzował się w 1950 roku. W latach 1955–1962, równolegle z pracą w AGH, pełnił funkcję Kierownika Pracowni Petrografii w Głównym Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1962 roku habilitował się, a w 1963 roku został mianowany docentem. Od 1972 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 1978 roku - profesora zwyczajnego.

W latach 1949–1962 zajmował się głównie petrografią utworów piroklastycznych, w latach 1962–1970 prowadził badania nad wulkanitami permskimi z depresji północnosudeckiej, fyllitami z podłoża miocenu Przedgórza Karpat, produktami degradacji mik w skałach montmorillonitowych karbonu GZW. Kolejnym kierunkiem jego działalności były metody badań minerałów i skał w świetle przechodzącym.

Opublikował ponad 100 prac, był współautorem kilku podręczników i skryptów akademickich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, wiele nagród Rektora AGH, Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, MEN, odznaki honorowe: "Zasłużony dla geologii Polski", "Zasłużony dla województwa katowickiego, "Zasłużony Nauczyciel"


Bibliografia

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 40–41, portr.