Witold Żabicki
| Witold Żabicki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Żabicki | ||||||||
| Imię / imiona | Witold | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. mgr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 5 maja 1903 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Lwów (obecnie Ukraina) | ||||||||
| Data śmierci | 4 kwietnia 1992 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | podsadzka hydrauliczna | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego (1958-1962) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Doc. mgr inż. Witold Żabicki (1903–1992)
Specjalność: podsadzka hydrauliczna
Nota biograficzna
Urodził się we Lwowie 5 maja 1903 roku, zmarł w Krakowie 4 kwietnia 1992 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1923 roku rozpoczął studia na Akademii Górniczej. W czasie studiów pracował w kopalniach ropy naftowej i soli na kresach Polski. W latach 1931–1932 odbywał służbę wojskową w jednostce saperów. W 1938 roku ukończył pierwszy stopień studiów i podjął asystenturę w Zakładzie Elektrotechniki na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, jednocześnie kontynuując studia magisterskie.
Okres wojny i pierwsze lata powojenne spędził pracując w Przedsiębiorstwie Instalacji Elektrycznych oraz w Okocimskim Browarze.
W 1948 roku powrócił na studia, a jednocześnie do pracy w macierzystej uczelni. Został asystentem profesora Witolda Budryka (w Katedrze Górnictwa I na Wydziale Górniczym), pod którego kierunkiem napisał pracę dyplomową z zakresu podsadzki hydraulicznej. Jego największą pasją stała się historia górnictwa i jego tradycja.
Od 1968 roku był docentem. Podczas pracy na Wydziale Górniczym AGH był związany z Katedrami: Głębienia Szybów (1954), Górnictwa Ogólnego (1956), Rud i Soli (1969). W latach 1958-1962 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Górniczego a w latach 1962 - 1964 był pełnomocnikiem Rektora ds. Młodzieży. W okresie 1962 - 1968 był kierownikiem Studium Zaocznego przy Wydziale Górniczym, a w latach 1967 - 1973 kierownik Zakładu Górnictwa Soli.
W 1973 roku przeszedł na emeryturę.
21 czerwca 1991 roku, podczas II Zjazdu Delegatów Stowarzyszenia Wychowanków AGH otrzymał godność członka honorowego SW AGH - "Za zasługi położone dla Stowarzyszenia, nauki i przemysłu górniczego". Jego nazwisko znajduje się na tablicy pamiątkowej poświęconej Członkom Honorowym Stowarzyszenia Wychowanków AGH znajdującej się w holu Gmachu Głównego AGH.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, [Odznaka Honorowa "Zasłużony Nauczyciel PRL", Srebrna Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa PRL", Srebrna Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa".
Źródło:
- Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1478. Seria Górnictwo. — 1992. 235–237, portr.
- Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica 1993. s. 139–141
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 419