Witold Żabicki
| Witold Żabicki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Żabicki | ||||||||
| Imię / imiona | Witold | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. mgr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 5 maja 1903 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Lwów (obecnie Ukraina) | ||||||||
| Data śmierci | 4 kwietnia 1992 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | podsadzka hydrauliczna | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego (1958-1962) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Doc. mgr inż. Witold Żabicki (1903–1992)
Specjalność: podsadzka hydrauliczna
Życiorys
Urodził się we Lwowie 5 maja 1903 roku, zmarł w Krakowie 4 kwietnia 1992 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1923 roku rozpoczął studia na Akademii Górniczej. W czasie studiów pracował w kopalniach ropy naftowej i soli na kresach Polski. W latach 1931–1932 odbywał służbę wojskową w jednostce saperów. W 1938 roku ukończył pierwszy stopień studiów i podjął asystenturę w Zakładzie Elektrotechniki na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, jednocześnie kontynuując studia magisterskie.
Okres wojny i pierwsze lata powojenne spędził pracując w Przedsiębiorstwie Instalacji Elektrycznych oraz w Okocimskim Browarze. W 1948 roku powrócił na studia, a jednocześnie do pracy w macierzystej uczelni. Został asystentem profesora Witolda Budryka (w Katedrze Górnictwa I na Wydziale Górniczym), pod którego kierunkiem napisał pracę dyplomową z zakresu podsadzki hydraulicznej. Jego największą pasją stała się historia górnictwa i jego tradycja.
Od 1968 roku był docentem. Podczas pracy na Wydziale Górniczym AGH był związany z Katedrami: Głębienia Szybów (1954), Górnictwa Ogólnego (1956), Rud i Soli (1969). W latach 1958-1962 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Górniczego. W latach 1962 - 1968 był kierownikiem Studium Zaocznego przy Wydziale Górniczym, a w latach 1967 - 1973 kierownik Zakładu Górnictwa Soli. w latach 1962 - 1964 był pełnomocnikiem Rektora ds. Młodzieży.
W 1973 roku przeszedł na emeryturę.
21 czerwca 1991 roku, podczas II Zjazdu Delegatów Stowarzyszenia Wychowanków AGH otrzymał godność członka honorowego SW AGH - "Za zasługi położone dla Stowarzyszenia, nauki i przemysłu górniczego". Jego nazwisko znajduje się na tablicy pamiątkowej poświęconej Członkom Honorowym Stowarzyszenia Wychowanków AGH znajdującej się w holu Gmachu Głównego AGH.
Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa "Zasłużony Nauczyciel PRL", Srebrna Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa PRL", Srebrna Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa". Źródło:
- Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1478. Seria Górnictwo. — 1992. 235–237, portr.
- Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica 1993. s. 139–141