Beata Joanna Hejmanowska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 26: Linia 26:
w Clausthal w Niemczech. W tym czasie brała udział w opracowaniu projektu badawczego finansowanego przez Deutche Forschungsgemeinschaft oraz projektów naukowo-technicznych dla Bohrgesellschaft Rhein-Ruhr AG. Opracowała również oprogramowanie obejmujące konstrukcję bazy danych i modułów obliczeniowych dla celów nadzoru nad prowadzeniem wierceń kierunkowych w górotworze.  
w Clausthal w Niemczech. W tym czasie brała udział w opracowaniu projektu badawczego finansowanego przez Deutche Forschungsgemeinschaft oraz projektów naukowo-technicznych dla Bohrgesellschaft Rhein-Ruhr AG. Opracowała również oprogramowanie obejmujące konstrukcję bazy danych i modułów obliczeniowych dla celów nadzoru nad prowadzeniem wierceń kierunkowych w górotworze.  


W latach 1994-1996 kierowała projektem badawczym finansowanym prze KBN na temat "Badanie wilgotności gruntów z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych i modelowania inercji termalnej". Projekt zakończył się w listopadzie 1996 roku obroną pracy doktorskiej "Numeryczne modelowanie inercji termalnej gruntu dla teledetekcyjnego określania jego wilgotności", której promotorem był profesor Zbigniew Sitek. w 1997 roku praca ta została wyróżniona nagrodą Fanni i Teodora Blachutów.  
W latach 1994-1996 kierowała projektem badawczym finansowanym prze KBN na temat "Badanie wilgotności gruntów z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych i modelowania inercji termalnej". Projekt zakończył się w listopadzie 1996 roku obroną pracy doktorskiej "Numeryczne modelowanie inercji termalnej gruntu dla teledetekcyjnego określania jego wilgotności", której promotorem był profesor Zbigniew Sitek. W 1997 roku praca ta została wyróżniona nagrodą Fanni i Teodora Blachutów.  


W 1996 roku odbyła staż zagraniczny w ramach międzynarodowego programu CEEPUS w Grazu w Austrii.  
W 1996 roku odbyła staż zagraniczny w ramach międzynarodowego programu CEEPUS w Grazu w Austrii.  
Linia 36: Linia 36:
W 2017 roku otrzymała tytuł profesora.
W 2017 roku otrzymała tytuł profesora.


Była koordynatorem współpracy pomiędzy AGH a Technicznym Uniwersytetem w Clausthal w Niemczech, w ramach programu Erasmus Socrates. Brała również udział we współpracy z Technicznym Uniwersytetem w Essen. W ramach współpracy międzynarodowej opiekuje się pracami dyplomowymi przygotowywanymi wspólnie w AGH i w Niemczech.
Była koordynatorem współpracy pomiędzy AGH a Technicznym Uniwersytetem w Clausthal w Niemczech w ramach programu Erasmus Socrates. Brała również udział we współpracy z Technicznym Uniwersytetem w Essen. W ramach współpracy międzynarodowej opiekuje się pracami dyplomowymi przygotowywanymi wspólnie w AGH i w Niemczech.


Związana była również z Wydziałem Inżynierii Środowiska, Geomatyki i Energetyki; Katedra Geotechniki, Geomatyki i Gospodarki Odpadami Politechniki Świętokrzyskiej.
Związana była również z Wydziałem Inżynierii Środowiska, Geomatyki i Energetyki; Katedra Geotechniki, Geomatyki i Gospodarki Odpadami Politechniki Świętokrzyskiej.

Aktualna wersja na dzień 13:55, 6 maj 2024

Beata Joanna Hejmanowska
Beata Hejmanowska.jpg
Nazwisko Hejmanowska
Imię / imiona Beata Joanna
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 28 maja 1962
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia, fotogrametria, Geograficzne Systemy Informacji (GIS), teledetekcja, monitoring środowiska
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska



Prof. dr hab. inż. Beata Joanna Hejmanowska (1962-)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, fotogrametria, Geograficzne Systemy Informacji (GIS), teledetekcja, monitoring środowiska

Nota biograficzna

Urodziła się 28 maja 1962 roku w Krakowie.

W latach 1977-1981 uczęszczała do III Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego w Krakowie.

W latach 1981-1986 studiowała na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. W 1986 roku na podstawie pracy "Termowizyjne badania laboratoryjne preparowanych prób gruntowych" uzyskała dyplom magistra inżyniera. Praca ta uzyskała pierwszą lokatę w konkursie na najlepszą pracę dyplomową w dziedzinie geodezji w 1986 roku.

W 1986 roku rozpoczęła pracę asystenta stażysty w Zakładzie Fotogrametrii Wydziału Geodezji Górniczej AGH.

W latach 1991-1993, w ramach projektu badawczego Landu Dolnej Saksonii, zatrudniona była w Instytucie Wiertnictwa i Eksploatacji Ropy Naftowej i Gazu Technicznego Uniwersytetetu w Clausthal w Niemczech. W tym czasie brała udział w opracowaniu projektu badawczego finansowanego przez Deutche Forschungsgemeinschaft oraz projektów naukowo-technicznych dla Bohrgesellschaft Rhein-Ruhr AG. Opracowała również oprogramowanie obejmujące konstrukcję bazy danych i modułów obliczeniowych dla celów nadzoru nad prowadzeniem wierceń kierunkowych w górotworze.

W latach 1994-1996 kierowała projektem badawczym finansowanym prze KBN na temat "Badanie wilgotności gruntów z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych i modelowania inercji termalnej". Projekt zakończył się w listopadzie 1996 roku obroną pracy doktorskiej "Numeryczne modelowanie inercji termalnej gruntu dla teledetekcyjnego określania jego wilgotności", której promotorem był profesor Zbigniew Sitek. W 1997 roku praca ta została wyróżniona nagrodą Fanni i Teodora Blachutów.

W 1996 roku odbyła staż zagraniczny w ramach międzynarodowego programu CEEPUS w Grazu w Austrii.

W latach 1997-1998 brała udział w kursie PHARE (Land Information System LP 9206-02-04/II Kompleksowe wykorzystanie informacji ze zdjęć lotniczych") jako wykładowca i współautor skryptu.

W 2006 roku na podstawie rozprawy "Wpływ jakości danych na ryzyko procesów decyzyjnych wspieranych analizami GIS" uzyskała stopień doktora habilitowanego.

W 2017 roku otrzymała tytuł profesora.

Była koordynatorem współpracy pomiędzy AGH a Technicznym Uniwersytetem w Clausthal w Niemczech w ramach programu Erasmus Socrates. Brała również udział we współpracy z Technicznym Uniwersytetem w Essen. W ramach współpracy międzynarodowej opiekuje się pracami dyplomowymi przygotowywanymi wspólnie w AGH i w Niemczech.

Związana była również z Wydziałem Inżynierii Środowiska, Geomatyki i Energetyki; Katedra Geotechniki, Geomatyki i Gospodarki Odpadami Politechniki Świętokrzyskiej.

Autorka ponad 110 publikacji.

Promotorka 9 prac doktorskich.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/hejmanowska-beata-004495

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 136, [foto]

Inne

stan na dzień 26.02.2024