Stanisław (Młodszy) Kontkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 33: Linia 33:


==== Książki ====
==== Książki ====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 83-84
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 83-84
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 81
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 81
Linia 43: Linia 44:
* Krajewski R.: Stanisław Kontkiewicz : wspomnienie pośmiertne. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1951, z. 4, s. 453-455
* Krajewski R.: Stanisław Kontkiewicz : wspomnienie pośmiertne. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1951, z. 4, s. 453-455
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 395
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 395


{{DEFAULTSORT:Kontkiewicz, Stanisław (Młodszy)}}
{{DEFAULTSORT:Kontkiewicz, Stanisław (Młodszy)}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Wersja z 12:30, 28 sie 2023

Stanisław (Młodszy) Kontkiewicz
Stanislaw Kontkiewicz.jpg
Nazwisko Kontkiewicz
Imię / imiona Stanisław (Młodszy)
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż.
Data urodzenia 26 kwietnia 1883
Miejsce urodzenia Krzywy Róg
Data śmierci 20 kwietnia 1951
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska
Wydział Wydział Geologiczno-Mierniczy



Dr hab. inż. Stanisław (Młodszy) Kontkiewicz (1883–1951)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 26 kwietnia 1883 roku w Krzywym Rogu na Ukrainie, zmarł 20 kwietnia 1951 roku w Krakowie. Pochowany w Warszawie na Cmentarzu Powązkowskim.

W latach 1902–1903 praktykował jako górnik w kopalniach „Flora” i „Saturn”. Następnie studiował w Warszawskim Instytucie Politechnicznym, a od 1905 roku na Wydz. Mierniczym w Berg Akademie we Freibergu (Saksonia). W 1907 roku uzyskał dyplom inż. mierniczego, a w 1908 roku inż. górniczego.

Po studiach podjął pracę w kopalniach „Kazimierz”, „Renard”, był dyrektorem kopalń rud żelaza Tow. Wspólnota Interesów w Częstochowie.

W 1946 roku rozpoczął pracę w Akademii Górniczej na Wydziale Górniczym w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej.

W 1947 roku uzyskał habilitację i jako docent pracował na Wydziale Geologiczno-Mierniczym. Wykładał również eksploatację rud na Wydziale Górniczym.

Autor 11 prac naukowych. Dorobek naukowy dotyczy głównie geologii i górnictwa rud żelaza oraz soli potasowych, pozostawił m.in. opracowania będące analizą rabunkowej gospodarki okupanta w rudonośnym zagłębiu częstochowskim.

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 83-84
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 81
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 20. Red. A. Jakubowska. Warszawa 2009, s. 76-77, [foto]
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 104
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 162-163
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 114-116, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Krajewski R.: Stanisław Kontkiewicz : wspomnienie pośmiertne. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1951, z. 4, s. 453-455
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 395