Władysław Zygmunt Bieda: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Bieda | |family-name=Bieda | ||
|given-name=Władysław Zygmunt | |given-name=Władysław Zygmunt | ||
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | |||
|birth_date=3 stycznia 1920 | |birth_date=3 stycznia 1920 | ||
|death_date=12 lipca 2002 | |death_date=12 lipca 2002 | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, Państwowa Nagroda II stopnia | |||
}} | }} | ||
''' Władysław Zygmunt Bieda''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | Prof. dr hab. inż. ''' Władysław Zygmunt Bieda''' (1920-2002) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, | Dyscyplina/specjalności: metalurgia, materiały ogniotrwałe, inżynieria materiałowa, ceramika, ochrona środowiska | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 15: | Linia 17: | ||
W 1948 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczej. | W 1948 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczej. | ||
W 1958 | W latach 1948-1956 był głównym inżynierem w Świdnickich i Żarnowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych. | ||
W latach 1957-1970 był dyrektorem Zakładów Materiałów Ogniotrwałych Huty im. Lenina w Nowej Hucie. | |||
W latach 1970-1972 był dyrektorem Zakładów Materiałów Ogniotrwałych w Skawinie. | |||
W 1958-1980 był wykładowcą technologii w AGH. Pracę rozpoczął w Zakładzie i Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]]. | |||
W 1963 roku na podstawie pracy "Materiały ogniotrwałe zasadowe, zawierające peryklaz i forsteryt, jako główne składniki : metody produkcji i własności", której promotorem był profesor Jerzy Konarzewski, uzyskał stopień doktora. | W 1963 roku na podstawie pracy "Materiały ogniotrwałe zasadowe, zawierające peryklaz i forsteryt, jako główne składniki : metody produkcji i własności", której promotorem był profesor Jerzy Konarzewski, uzyskał stopień doktora. | ||
Linia 23: | Linia 31: | ||
W 1978 roku otrzymał tytuł profesora. | W 1978 roku otrzymał tytuł profesora. | ||
W latach 1980-1982 był doradcą Ministra Hutnictwa. | |||
W latach 1982-1986 wykładał w Oranie w Algierii. | |||
W latach 1958-1980 wykładał również w Politechnice Gliwickiej. | |||
Autor ponad 80 publikacji o 65 patentów. | |||
Promotor 2 doktoratów. | |||
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej i Komisji Ochrony Zdrowia PAN w Krakowie. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== |
Wersja z 12:59, 5 cze 2023
Władysław Zygmunt Bieda | |
---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
Nazwisko | Bieda |
Imię / imiona | Władysław Zygmunt |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 3 stycznia 1920 |
Data śmierci | 12 lipca 2002
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, Państwowa Nagroda II stopnia |
Prof. dr hab. inż. Władysław Zygmunt Bieda (1920-2002) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, materiały ogniotrwałe, inżynieria materiałowa, ceramika, ochrona środowiska
Nota biograficzna
Urodził się 3 stycznia 1920 roku. Zmarł 12 lipca 2002 roku.
W 1948 roku ukończył Wydział Metalurgiczny Akademii Górniczej.
W latach 1948-1956 był głównym inżynierem w Świdnickich i Żarnowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych.
W latach 1957-1970 był dyrektorem Zakładów Materiałów Ogniotrwałych Huty im. Lenina w Nowej Hucie.
W latach 1970-1972 był dyrektorem Zakładów Materiałów Ogniotrwałych w Skawinie.
W 1958-1980 był wykładowcą technologii w AGH. Pracę rozpoczął w Zakładzie i Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego.
W 1963 roku na podstawie pracy "Materiały ogniotrwałe zasadowe, zawierające peryklaz i forsteryt, jako główne składniki : metody produkcji i własności", której promotorem był profesor Jerzy Konarzewski, uzyskał stopień doktora.
W 1966 roku na podstawie rozprawy "Zjawiska zachodzące w tworzywie wyrobów chemicznie wiązanych magnezytowo-chromitowych i chromitowo-magnezytowych podczas produkcji i ich pracy w sklepieniu pieca martenowskiego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1978 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1980-1982 był doradcą Ministra Hutnictwa.
W latach 1982-1986 wykładał w Oranie w Algierii.
W latach 1958-1980 wykładał również w Politechnice Gliwickiej.
Autor ponad 80 publikacji o 65 patentów.
Promotor 2 doktoratów.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej i Komisji Ochrony Zdrowia PAN w Krakowie.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 109
- [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 104, 113, 114, 120
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
Artykuły
Inne
stan na dzień 5.06.2023