Heinz Riesenhuber: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 58: | Linia 58: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto] | ==== Książki ==== | ||
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto] | |||
* Protokół | |||
==== Artykuły ==== | |||
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 08.06.1993], 3 s. | |||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | * Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | ||
==== Inne ==== | |||
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH | |||
{{DEFAULTSORT:Riesenhuber, Heinz }} | {{DEFAULTSORT:Riesenhuber, Heinz }} | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] |
Wersja z 14:31, 29 gru 2016
Heinz Riesenhuber | |
---|---|
Nazwisko | Riesenhuber |
Imię / imiona | Heinz |
Tytuły / stanowiska | Dr |
Data urodzenia | 1935 |
Miejsce urodzenia | Frankfurt
|
Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna |
Pełnione funkcje | Minister Badań Naukowych i Technologii od 1982 r.
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1993 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH |
Dr Heinz Riesenhuber (1935-)
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna
Urodził się we Frankfurcie. Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 r. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 r. uzyskał tytuł doktora.
Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.
W 1976 r. został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.
Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej
Bibliografia
Książki
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]
Artykuły
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 08.06.1993], 3 s.
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH