Emil Zając: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 14: | Linia 14: | ||
Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor opracowania i redakcji skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 r. opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego. | Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor opracowania i redakcji skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 r. opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego. | ||
Członek Stowarzyszenia Inżynierów Górniczo-Hutniczych (po wojnie Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa) oraz Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej | Członek Stowarzyszenia Inżynierów Górniczo-Hutniczych (po wojnie Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa) oraz Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie (od 1950 r. członek Zarządu). Pierwszy honorowy członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1967 r.) | ||
====Odznaczenia i Nagrody==== | ====Odznaczenia i Nagrody==== |
Wersja z 08:37, 30 cze 2016
Emil Zając | |
---|---|
Nazwisko | Zając |
Imię / imiona | Emil |
Tytuły / stanowiska | mgr inż. |
Data urodzenia | 29 października 1903 |
Miejsce urodzenia | Brzezinka |
Data śmierci | 7 lipca 1974
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia PRL, Medal 100-lecia Górnictwa Państwa Polskiego |
Nota biograficzna
Urodził się 29 października 1903 r. w Brzezince, powiat oświęcimski. Zmarł 7 lipca 1974 r. W 1931 r. ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, po czym został asystentem w Katedrze Elektrotechniki AG. W 1936 r. przeniósł się do Katowic.
Autor skryptu z wykładów przedmiotu "Górnictwo II" (Transport podziemny, obudowa, głębienie szybów i odwadnianie), autor opracowania i redakcji skryptów z elektrotechniki górnictwa i z geologii stosowanej. Po 1945 r. opublikował 15 prac z zakresu organizacji i planowania w górnictwie węglowym oraz podręczniki dla Technikum Górniczego.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów Górniczo-Hutniczych (po wojnie Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa) oraz Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie (od 1950 r. członek Zarządu). Pierwszy honorowy członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH (1967 r.)
Odznaczenia i Nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia PRL, Medal 100-lecia Górnictwa Państwa Polskiego, Złota Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego", Srebrna Odznaka "Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego"
Bibliografia
Artykuły
Mgr inż. Emil Zając. Przegląd Górniczy 1974, t. 30, nr 10, s. 539--540, [foto]