Edmund Chromiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Chromiński | |||
| family-name = Chromiński | |given-name=Edmund | ||
| given-name = Edmund | |honorific-prefix=Prof. zw. dr inż. | ||
|image=Edmund_Chrominski.jpg | |||
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż. | |birth_date=8 listopada 1874 | ||
| | |birth_place=Ryki k. Siedlec | ||
| | |death_date=11 września 1954 | ||
| | |death_place=Kraków | ||
| | |fields=budowa i eksploatacja kotłów parowych | ||
| | |function=Rektor AG (1925-1927) | ||
| | |faculty=Wydział Hutniczy | ||
| | |awards=Medal za Długoletnią Służbę, Medal Zwycięstwa i Wolności | ||
| | |name=Edmund Chromiński | ||
| | |honorific-suffix= | ||
| | |native_name= | ||
| | |native_name_lang= | ||
| | |image_size=13499 | ||
| | |alt= | ||
| | |caption= | ||
| | |resting_place= | ||
| | |resting_place_coordinates= | ||
| | |other_names= | ||
| | |residence= | ||
| | |citizenship= | ||
| | |nationality= | ||
| workplaces = | |workplaces= | ||
| alma_mater = | |alma_mater= | ||
| thesis_title = | |thesis_title= | ||
| thesis_url = | |thesis_url= | ||
| thesis_year = | |thesis_year= | ||
| doctoral_advisor = | |doctoral_advisor= | ||
| academic_advisors = | |academic_advisors= | ||
| doctoral_students = | |doctoral_students= | ||
| notable_students = | |notable_students= | ||
| known_for = | |known_for= | ||
| varia = | |varia= | ||
| author_abbrev_bot = | |author_abbrev_bot= | ||
| author_abbrev_zoo = | |author_abbrev_zoo= | ||
| influences = | |influences= | ||
| influenced = | |influenced= | ||
|signature= | |||
| signature = | |signature_alt= | ||
| signature_alt = | |website= | ||
| website = | |footnotes= | ||
| footnotes = | |spouse= | ||
| spouse = | |children= | ||
| children = | }} | ||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Rektor | |||
|Jednostka=Akademia Górnicza | |||
|Rok_od=1925 | |||
|Rok_do=1927 | |||
}} | |||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Prorektor | |||
|Jednostka=Akademia Górnicza | |||
|Rok_od=1927 | |||
|Rok_do=1929 | |||
}} | |||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Dziekan | |||
|Jednostka=Wydział Hutniczy | |||
|Rok_od=1923 | |||
|Rok_do=1925 | |||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr inż. '''Edmund Chromiński''' (1874–1954) | Prof. zw. dr inż. '''Edmund Chromiński''' (1874–1954) | ||
| Linia 52: | Linia 69: | ||
Specjalność: budowa i eksploatacja kotłów parowych | Specjalność: budowa i eksploatacja kotłów parowych | ||
Urodził się 8 listopada 1874 roku w Rykach k. Siedlec, zmarł 11 września 1954 roku w Krakowie. Studia rozpoczął na | Urodził się 8 listopada 1874 roku w Rykach k. Siedlec, zmarł 11 września 1954 roku w Krakowie. Studia rozpoczął na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1898 r. przeniósł się na Wydział Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W r. 1901 otrzymał dyplom, udał się do Wiednia i został asystentem Wiedeńskiego Stowarzyszenia Dozoru Kotłów. Po utworzeniu oddziału Stowarzyszenia w Krakowie, został mianowany drugim inspektorem kotłowym. W czasie wojny więziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. | ||
Od 1921 r. związany z AG, początkowo jako profesor kontraktowy, | Od 1921 r. związany z AG, początkowo jako profesor kontraktowy, a od 1922 r. jako profesor zwyczajny. Wykładał termodynamikę, kotły parowe, maszyny tłokowe i maszyny wirujące (później przedmioty te nazwano Maszynoznawstwo II). W latach 1923-1925 pełnił funkcję Dziekana [[Wydział Hutniczy|Wydziału Hutniczego]], był jednym z pierwszych jego organizatorów. Przyczynił się do wybudowania laboratorium maszynowego (1926). Wraz z prof. J. Krauze opracował przepisy o studiach w AG.W l. 1925-1926 był Rektorem Akademii Górniczej, a w l. 1927-1929 prorektorem. Po wojnie powrócił do wykładów z Maszynoznawstwa II. | ||
Autorytet w dziedzinie budowy i eksploatacji kotłów parowych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień cieplnych. Prowadził badania różnych gatunków węgla dla określenia charakterystyki ich spalania w paleniskach kotłów parowych. Autor podręcznika „Kotły parowe i ich obsługa”, który do 1952 r. był jedyną książką z tego zakresu w języku polskim. | Autorytet w dziedzinie budowy i eksploatacji kotłów parowych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień cieplnych. Prowadził badania różnych gatunków węgla dla określenia charakterystyki ich spalania w paleniskach kotłów parowych. Autor podręcznika „Kotły parowe i ich obsługa”, który do 1952 r. był jedyną książką z tego zakresu w języku polskim. | ||
| Linia 61: | Linia 78: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 5 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 5 | ||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 38–41 | * Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 38–41 | ||
* | * | ||
{{DEFAULTSORT:Chromiński, Edmund }} | {{DEFAULTSORT:Chromiński, Edmund }} | ||
[[Category:Uczeni]] | [[Category:Uczeni]] | ||
Wersja z 14:43, 4 gru 2014
| Edmund Chromiński | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Chromiński | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Edmund | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 8 listopada 1874 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Ryki k. Siedlec | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 11 września 1954 | ||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budowa i eksploatacja kotłów parowych | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Rektor AG (1925-1927) | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Hutniczy
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Medal za Długoletnią Służbę, Medal Zwycięstwa i Wolności | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Edmund Chromiński (1874–1954)
Specjalność: budowa i eksploatacja kotłów parowych
Urodził się 8 listopada 1874 roku w Rykach k. Siedlec, zmarł 11 września 1954 roku w Krakowie. Studia rozpoczął na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1898 r. przeniósł się na Wydział Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W r. 1901 otrzymał dyplom, udał się do Wiednia i został asystentem Wiedeńskiego Stowarzyszenia Dozoru Kotłów. Po utworzeniu oddziału Stowarzyszenia w Krakowie, został mianowany drugim inspektorem kotłowym. W czasie wojny więziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.
Od 1921 r. związany z AG, początkowo jako profesor kontraktowy, a od 1922 r. jako profesor zwyczajny. Wykładał termodynamikę, kotły parowe, maszyny tłokowe i maszyny wirujące (później przedmioty te nazwano Maszynoznawstwo II). W latach 1923-1925 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Hutniczego, był jednym z pierwszych jego organizatorów. Przyczynił się do wybudowania laboratorium maszynowego (1926). Wraz z prof. J. Krauze opracował przepisy o studiach w AG.W l. 1925-1926 był Rektorem Akademii Górniczej, a w l. 1927-1929 prorektorem. Po wojnie powrócił do wykładów z Maszynoznawstwa II.
Autorytet w dziedzinie budowy i eksploatacji kotłów parowych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień cieplnych. Prowadził badania różnych gatunków węgla dla określenia charakterystyki ich spalania w paleniskach kotłów parowych. Autor podręcznika „Kotły parowe i ich obsługa”, który do 1952 r. był jedyną książką z tego zakresu w języku polskim.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 5
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 38–41