Marian Józef Machowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 26: Linia 26:
W 1971 roku na podstawie pracy "Metoda wyznaczania fizyko-mechanicznych własności zamrożonych skał z zastosowaniem fal akustycznych dla potrzeb budownictwa górniczego", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Strzeleckiego, uzyskał stopień doktora. Następnie został adiunktem.
W 1971 roku na podstawie pracy "Metoda wyznaczania fizyko-mechanicznych własności zamrożonych skał z zastosowaniem fal akustycznych dla potrzeb budownictwa górniczego", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Strzeleckiego, uzyskał stopień doktora. Następnie został adiunktem.


Auror 72 publikacji, w tym 36 prac naukowo-badawczych oraz 7 patentów.
Autor 72 publikacji, w tym 36 prac naukowo-badawczych oraz 7 patentów.


Na emeryturę przeszedł w 1992 roku.
Na emeryturę przeszedł w 1992 roku.

Wersja z 08:51, 15 lut 2023

Marian Józef Machowski
Marian Machowski.jpg
Nazwisko Machowski
Imię / imiona Marian Józef
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 1 października 1932
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 5 stycznia 2022
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo górnicze
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Marian Józef Machowski (1932-2022)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 1 października 1932 roku w Krakowie. Zmarł 5 stycznia 2022 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W roku akademickim 1961/62 ukończył Wydział Górniczy AGH.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta technicznego w Zakładzie Głębienia Szybów Katedry Głębienia szybów i Obudowy Górniczej Wydziału Górniczego AGH.

W 1971 roku na podstawie pracy "Metoda wyznaczania fizyko-mechanicznych własności zamrożonych skał z zastosowaniem fal akustycznych dla potrzeb budownictwa górniczego", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Strzeleckiego, uzyskał stopień doktora. Następnie został adiunktem.

Autor 72 publikacji, w tym 36 prac naukowo-badawczych oraz 7 patentów.

Na emeryturę przeszedł w 1992 roku.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa - SITG.

Od wczesnej młodości był związany z futbolem, początkowo jako zawodnik Nadwiślana Kraków, później dzięki boiskowej postawie trafił do Wisły Kraków, zwanej Białą Gwiazdą. Grał na pozycji napastnika, najpierw w klubowych rezerwach. W latach 1954-1963 jako zawodnik Wisły Kraków zagrał w 181 spotkaniach ówczesnej I ligi, w których strzelił 51 goli. Zaliczył jeden występ w reprezentacji Polski w 1956 roku, występując w przegranym 2:1 meczu z Bułgarią we Wrocławiu. Po odejściu z Wisły występował w amerykańskim AAC Eagles Chicago. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę z młodzieżą jako trener drużyny rezerw i juniorów. Pod koniec lat 60-tych pełnił rolę asystenta szkoleniowca pierwszego zespołu - Mieczysława Gracza. Przez wiele lat należał do Rady Seniorów Wisły.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Kalos Kagathos przyznawany wybitnym sportowcom, którzy osiągnęli sukcesy również poza sportem, Srebrna Odznaka Ministra Kultury i Sztuki

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 135
  • [Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 211

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Marian_Józef_Machowski&oldid=75877”