Emil Zieliński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Emil Zieliński | | name = Emil Zieliński | ||
| family-name = Zieliński | | family-name = Zieliński | ||
| given-name = Emil | | given-name = Emil | ||
Wersja z 16:31, 20 sty 2014
| Emil Zieliński | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Zieliński | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Emil | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1919
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | chemia (chemia analityczna, ochrona środowiska) | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1964–1972, 1974–1986
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (I st.), Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony Nauczyciel, „Zasłużonemu Opolszczyźnie”. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. dr hab. Emil Zieliński (1919–)
Specjalność: chemia (chemia analityczna, ochrona środowiska)
Urodził się 20 września 1919 roku w Bulowicach. Absolwent UJ 1947, doktor 1951, doktor habilitowany 1962, profesor 1976.
Pracę zawodową rozpoczął w 1947 r. w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 50. pracował w Katedrze dr Karola Adwentowskiego, gdzie prowadził poszukiwania helu w gazach ziemnych. Docent 1963, profesor nadzwyczajny 1976–1989, prodziekan Wydziału Odlewnictwa 1964–1972, 1974–1986. W 1989 r. przeszedł na emeryturę.
Staże: Bergakademie Freiberg 1965, Montanuniwersitat Leoben 1982.
Członek Komitetu Chemii Analitycznej PAN (przewodniczący Komisji/Podkomisji Analizy Gazów i Powietrza 1965–1990), Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN.
Badania: wykorzystanie gazów odpadowych z kolumn Lindego w celu skroplenia helu: uruchomienie w Zakładach Azotowych w Chorzowie koncentratora, z którego można było otrzymać hel i neon metodą adsorpcyjno-desorpcyjną lub metodą termochromatograficzną (patent Prof.); opracowanie ekspertyz (z prof. J. Głogoczowskim) zalecających zakupienie instalacji do odazotowania i odzysku helu z zaazotowanych gazów ziemnych odkrytych w Odolanowie; opracowanie szeregu metod chromatograficznych oznaczania gazów wykorzystanych także w geologii; metody oznaczania substancji toksycznych w powietrzu, powstających w odlewniach i ocena wpływu różnych technologii odlewniczych na zanieczyszczenie środowiska metodami chromatografii gazowej i chromatografii cieczowej.
Autor około 45 prac oryginalnych, kilku patentów, kilkunastu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 60. s. 28
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 856, portr.