Zdzisław Skupień

Zdzisław Skupień
Nazwisko	Skupień
Imię / imiona	Zdzisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	27 listopada 1938
Miejsce urodzenia	Świlcza
Dyscyplina/specjalności	matematyka/funkcje zespolone, teoria grafów, matematyka dyskretna, algorytmy, addytywna teoria liczb, kody
Wydział	Wydział Matematyki Stosowanej
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Zdzisław Skupień (1938–)

Dyscyplina/specjalności: matematyka/funkcje zespolone, teoria grafów, matematyka dyskretna, algorytmy, addytywna teoria liczb, kody

Nota biograficzna

Urodził się 27 listopada 1938 roku w Świlczy. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego 1961, doktor 1965, doktor habilitowany Politechniki Warszawskiej 1982, profesor nadzwyczajny 1987, profesor zwyczajny 1990.

Przebieg pracy zawodowej: AGH: asystent 1961–1962, starszy asystent 1962–1965, adiunkt 1965–1971, docent 1971–1978, 1982–1987, profesor 1987–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1993, profesor zwyczajny 1994–, zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Matematyki (obecnie Wydział Matematyki Stosowanej) 1975–1979, 1988–1993, kierownik zakładów: Funkcji Analitycznej 1971–1974, Analizy Kombinatorycznej 1974–1978, 1984–1992, Matematyki Dyskretnej 1993, 1999–; Kuwejt: assistant professor 1978–1981, full professor 1981–1982; UJ: profesor 1988–1993; WSI w Zielonej Górze: profesor zwyczajny 1993–1994. Visiting professor: TH Ilmenau, NRD 1987; Uniwersytet w Koszycach, Słowacja 1993; Tech. Univ. Ostrava, Czechy 1997.

Staże: 34 krótkoterminowe zagraniczne; Uniwersytet Moskiewski 1973–1974; Centrum Matematyczne im. S. Banacha, Warszawa 1977, 1987–1988 (org. semestru Combinatorics Graph Theory).

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego 1965– (członek Zarządu Oddziału Krakowskiego 1975–1977, wiceprezes 1995–1997); American Mathematical Society 1983–1987. Organizator 11 międzynarodowych konferencji naukowych w Polsce 1976–2000. Udział w około 90 konferencjach międzynarodowych, w tym ponad 50 za granicą.

Badania: zapoczątkowanie badania grafów „lokalnie hamiltonowskich” (1964–1966) — główny wynik to minimaksowa charakteryzacja: spójne grafy lokalnie hamiltonowskie o minimalnych rozmiarach — to dokładnie grafy prostych triangulacyj sfery (a zatem grafy maksymalne wśród spłaszczalnych); zapoczątkowanie badania grafów jednorodnie trasowalnych (homogeneously traceable) — 1976 (trzy (w jednym) najmniejsze z możliwych minimalne przykłady niehamiltonowskie stanowią logo corocznych minikonferencji '3in1' GRAPHS); wprowadzenie teorioliczbowych funkcji spód (lub parkiet) i pułap (floor i ceiling) do dekompozycji grafów (1993); w zakresie addytywnej teorii liczb zapoczątkowanie i zaawansowane rozwiązanie problemu modularnego rozmieniania.

Działalność pozanaukowa: członek (1967–1971) i przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Matematycznej w Krakowie (1973–1977).

Autor ponad 110 publikacji, w tym współredaktor kilku tomów, współautor tłumaczeń monografii oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Promotor kilku prac doktorskich.

Źródło:

• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 131–132, portr.
• Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 914