Aleksander Ciszewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|dhc_year=1935 | |dhc_year=1935 | ||
|dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu | |dhc_reason=za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Aleksander Ciszewski | |name=Aleksander Ciszewski | ||
|image_size=11117 | |image_size=11117 | ||
Wersja z 12:40, 31 sie 2018
| Aleksander Ciszewski | |
|---|---|
| Nazwisko | Ciszewski |
| Imię / imiona | Aleksander |
| Tytuły / stanowiska | Inż. |
| Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
| Data urodzenia | 17 sierpnia 1878 |
| Miejsce urodzenia | Uladówka |
| Data śmierci | 5 marca 1941 |
| Miejsce śmierci | Warszawa |
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1935 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu |
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski |
Inż. Aleksander Ciszewski (1878–1941)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 17 sierpnia 1878 roku w Uladówce na Podolu. Zmarł 5 marca 1941 roku w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
W 1903 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu. W latach 1903–1906 pracował w Towarzystwie Kopalń i Zakładów Górniczych Sosnowieckich, a w latach 1906–1920 był zatrudniony w przemyśle węglowym Zagłębia Donieckiego. Po powrocie do Polski pracował jako generalny dyrektor w Dyrekcji Kopalń Państwowych (1920–1922), w latach 1922–1924 był zastępcą generalnego dyrektora „Skarbofermu”, a w latach 1924–1939 generalnym dyrektorem Zakładów Hohenlohego w Wełnowcu i Towarzystwa „Fulmen”.
Od 1932 roku był prezesem Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Uzyskał znaczną pomoc finansową na wykończenie gmachu głównego Akademii Górniczej.
W 1935 roku otrzymał doktorat honoris causa Akademii Górniczej za zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Niepodległości, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Źródła do biogramu
Książki
- 50 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w fotografii. Kraków 1971, s. [1], poz. 235, [foto]
- Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 95
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 22. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2011, s. 20-23, [foto]
- Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : informator. [AGH ; oprac. merytoryczne R. Benesch et al. ; red. J. Kajtoch]. Kraków 1994, s. 23, [foto]
Artykuły
- Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 19
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18